Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია 1 Kings 8 Bible Online

1 Kings 8 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

1 Kings 8

¹მაშინ შეყარა სოლომონმა ისრაელის უხუცესობა და შტოთა ყველა თავკაცი, ისრაელიანთა მამისსახლების უფროსები თავისთან იერუსალიმში, რათა გადმოესვენებინათ უფლის აღთქმის კიდობანი დავითის ქალაქიდან, ანუ სიონიდან.

²და შეიყარა მეფე სოლომონთან მთელი ისრაელი ეთანიმის, ანუ მეშვიდე თვეში, დღესასწაულის დროს.

³და მოვიდა ისრაელის მთელი უხუცესობა; და ასწიეს მღვდლებმა კიდობანი,

⁴და წაასვენეს უფლის კიდობანი და საკრებულო კარავი და საწმიდრის მთელი ჭურჭელი, რაც კარავში იყო; წაასვენეს ეს მღვდლებმა და ლევიანებმა.

⁵მეფე სოლომონი და მასთან შეკრებილი ისრაელის მთელი საზოგადოება კიდობნის წინ მიდიოდნენ და მსხვერპლად სწირავდნენ ცხვარსა და ძროხას, რომლის დათვლა და აღრიცხვა შეუძლებელი იყო სიმრავლის გამო.

⁶და დაასვენეს მღვდლებმა უფლის აღთქმის კიდობანი თავის განკუთვნილ ადგილას, ტაძრის დაბირში, წმიდათა წმიდაში, ქერუბიმთა ფრთებქვეშ,

⁷რადგან ფრთები ჰქონდათ გაშლილი ქერუბიმებს კიდობნის ადგილას, და ზემოდან ფარავდნენ კიდობანსა და მის ხარიხებს.

⁸კეტები იმ სიგრძისა იყო, რომ მათი თავები ჩანდა წმიდათა წმიდიდან, დაბირის წინ, და არ ჩანდა გარედან. ისინი დღემდე იქ არის.

⁹სხვა არაფერი იყო კიდობანში, გარდა ქვის ორი დაფისა, მოსემ რომ შიგ ჩააწყო ხორებზე ყოფნისას, როცა უფალმა აღთქმა დადო ისრაელიანებთან ეგვიპტიდან მათი გამოსვლისას.

¹⁰და როცა გამოვიდნენ მღვდლები საწმიდრიდან, ღრუბელმა აავსო უფლის სახლი.

¹¹და იქ ვეღარ დადგნენ მღვდლები მსახურებაზე ამ ღრუბლის გამო, რადგან უფლის დიდებამ დაფარა სახლი.

¹²მაშინ თქვა სოლომონმა: „ბნელში დავანება ინება უფალმა;

¹³მე სახლი აგიშენე სავანედ; ადგილი, სადაც სამარადისოდ დაიმკვიდრებ.“

¹⁴პირი ხალხისკენ იბრუნა მეფემ და აკურთხა ისრაელის მთელი კრებული. ფეხზე იდგა ისრაელის მთელი კრებული.

¹⁵და თქვა სოლომონმა: „კურთხეულია უფალი, ღმერთი ისრაელისა, რომელიც თავისი პირით ელაპარაკა დავითს, მამაჩემს, და ახლა თავისი ხელით შეასრულა, რასაც ის ამბობდა:

¹⁶‘იმ დღიდან, რაც ეგვიპტიდან გამოვიყვანე ჩემი ერი, ისრაელი, მის არც ერთ ტომში არ ამირჩევია ქალაქი სახლის ასაშენებლად, რათა იქ დამკვიდრებულიყო ჩემი სახელი; მე იერუსალიმი ავირჩიე, რათა იქ დამკვიდრებულიყო ჩემი სახელი; და ავირჩიე დავითი, რომ მას ემეფა ჩემს ერზე, ისრაელზე.’

¹⁷გულში ჰქონდა მამაჩემს, დავითს, სახლის აშენება უფლის, ისრაელის ღმერთის სახელზე.

¹⁸და უთხრა უფალმა დავითს, მამაჩემს: ‘შენ გულში გაქვს ჩემს სახელზე სახლის აშენება; კარგია, გულში რომ გაქვს;

¹⁹ოღონდ შენ კი არ ააშენებ სახლს, არამედ შენი შვილი, შენი საზარდულიდან გამოსული, ის ააშენებს სახლს ჩემს სახელზე.’

²⁰და აღასრულა უფალმა თავისი ნათქვამი სიტყვა. და აჰა, მე დავდექ დავითის, მამაჩემის ადგილზე, ავედი ისრაელის ტახტზე, როგორც ბრძანა უფალმა, და უფლის, ისრაელის ღმერთის სახელზე ავაშენე ტაძარი.

²¹და მივუჩინე იქ ადგილი კიდობანს, რომელშიც ინახება უფლის აღთქმა, ჩვენს მამებთან დადებული, როცა ეგვიპტიდან გამოიყვანა ისინი უფალმა.“

²²და დადგა სოლომონი უფლის სამსხვერპლოს წინ, ისრაელის მთელი კრებულის წინაშე, ზეცისკენ აღაპყრო ხელები

²³და თქვა: „უფალო, ღმერთო ისრაელისა! არ არსებობს შენი მსგავსი ღმერთი არც მაღლა ზეცაში და არც დაბლა დედამიწაზე. შენ ინახავ აღთქმას და სიყვარულს შენს მსახურთა მიმართ, რომელნიც მთელი გულით დადიან შენს წინაშე;

²⁴შენ შეუსრულე სიტყვა შენს მსახურს, მამაჩემ დავითს, და დღეს აღასრულა შენმა ხელმა, რაც შენმა ბაგეებმა ბრძანეს.

²⁵ახლაც შეუნახე, უფალო, ღმერთო ისრაელისა, შენს მსახურს, მამაჩემ დავითს შენი ნათქვამი სიტყვა, რაც უთხარი: ‘არ დაგელევა მემკვიდრე ჩემს წინაშე, ისრაელის ტახტზე მჯდომი, ოღონდ დაიცვან შენმა შვილებმა წესი და რიგი და იარონ ჩემს წინაშე, როგორც შენ დადიხარ ჩემს წინაშე.’

²⁶ახლაც მტკიცე იყოს, უფალო, ღმერთო ისრაელისა, შენი სიტყვა, შენს მსახურს, მამაჩემ დავითს რომ უბრძანე.

²⁷ნუთუ ნამდვილად დაიმკვიდრებს მიწაზე ღმერთი? აჰა, ვერ გიტევენ შენ ცანი და ცანი ცათანი, მაშ როგორღა დაგიტევს ეს ჩემი აშენებული ტაძარი?

²⁸მოხედე შენი მსახურის ლოცვა-ვედრებას, უფალო, ღმერთო ჩემო, ისმინე ღაღადი და ლოცვა, რომლითაც მოგმართავს დღეს შენი მსახური.

²⁹თვალი გეჭიროს ამ სახლზე დღისით და ღამით, ამ ადგილზე, რომლის გამოც ნათქვამი გაქვს, აქ იქნებაო ჩემი სახლი; რომ ისმინო ლოცვა, რომელსაც იტყვის ამ ადგილას შენი მსახური.

³⁰ისმინე შენი მსახურისა და შენი ერის, ისრაელიანთა ვედრება, როცა დადგებიან ლოცვად ამ ადგილას. ისმინე შენს სამყოფელ ადგილზე, ცათა შინა, ისმინე და შეგვიწყალე.

³¹როცა შესცოდავს ვინმე თავის მოძმეს და ფიცით დააფიცებენ მას, და მივა ეს ფიცი შენს სამსხვერპლოსთან ამ სახლში,

³²მაშინ მოუსმინე ზეციდან და სამართალი გაუჩინე შენს მსახურთ; მტყუანი გაამტყუნე, რომ მის თავზე იყოს მისი საქციელი; და მართალი გაამართლე, რომ მისი სიმართლისამებრ მიეზღოს.

³³როცა დამარცხდება მტერთან შენი ერი, ისრაელი, იმის გამო, რომ შეგცოდეს, და როცა მობრუნდება შენსკენ, ქებას შეასხამს შენს სახელს და დაგიწყებს ლოცვა-ვედრებას ამ სახლში,

³⁴მაშინ მოუსმინე ზეციდან და მიუტევე შეცოდება შენს ერს, ისრაელს, და დააბრუნე იმ მიწაზე, რომელიც მის მამებს მიეცი.

³⁵როცა დაიხურება ცა და აღარ იწვიმებს მათი შეცოდების გამო შენს წინაშე, და დაიწყებენ ლოცვას ამ ადგილას, განადიდებენ შენს სახელს და განერიდებიან ცოდვებს, რადგან უკვე დასჯილი გეყოლება ისინი,

³⁶მაშინ მოუსმინე ზეციდან და მიუტევე შეცოდებები შენს მსახურთ და შენს ერს, ისრაელს, დააყენე ის სასიკეთო გზაზე, რომელზედაც მართებთ სიარული, აწვიმე წვიმა შენს მიწაზე, რომელიც სამკვიდრებლად მიეცი შენს ერს.

³⁷შიმშილობა იქნება ქვეყანაზე, შავი ჭირი, მწველი ხორშაკი, სიყვითლე, კალია თუ მატლი, ან თუ მტერი შემოადგება ქვეყნის კარიბჭეებს, უბედურება მოხდება რამე თუ სნეულება,

³⁸ყოველ ლოცვას, ყოველ ვედრებას თითოეული ადამიანისა, მთელი შენი ერის, ისრაელისა, როცა იგრძნობს გასაჭირს თითოეული თავის გულში და ხელს გაიშვერს ამ სახლისკენ,

³⁹შენ მოუსმინე ზეციდან, შენი სამყოფლიდან, და მიუტევე და მიაგე თითოეულს თავისი საქციელისამებრ, რომელმაც უწყი მათი გულები, რადგან შენ ერთმა უწყი მთელი ადამის მოდგმის გული,

⁴⁰რათა მუდამ ეშინოდეთ შენი, ვიდრე ცხოვრობენ ამ მიწაზე, რომელიც ჩვენი მამებისთვის მიგიცია.

⁴¹უცხოელსაც, რომელიც არ არის შენი ერისაგანი, ისრაელიანთაგანი, მაგრამ შორი ქვეყნიდან მოვა შენი სახელის გამო,

⁴²რადგან გაგებული ექნება შენი დიდი სახელის, მაგარი ხელისა და მოღერებული მკლავის ამბავი, მოვა და ილოცებს ამ სახლში,

⁴³მოუსმინე ზეციდან, შენი სამყოფლიდან, და აუსრულე ყველაფერი, რასაც შემოგღაღადებს უცხოელი, რათა იცოდეს ქვეყნიერების ყველა ხალხმა შენი სახელი და ეშინოდეს შენი, როგორც შენს ერს, ისრაელს; იცოდეს ყველამ, რომ შენი სახელით იწოდება ეს სახლი, მე რომ ავაშენე.

⁴⁴როცა გავა მტერთან საომრად შენი ერი, იმ გზით, რომელზედაც შენ დააყენებ, და დაიწყებს ლოცვას უფლისადმი იმ ქალაქისკენ პირშექცეული, შენ რომ აირჩიე, და იმ სახლისაკენ, შენს სახელზე რომ ავაშენე,

⁴⁵მაშინ მოუსმინე ზეციდან მათ ლოცვასა და ღაღადისს და სამართალი გაუჩინე.

⁴⁶როცა შეგცოდავენ, რადგან არ არსებობს უცოდველი კაცი, და განურისხდები, მტრების ხელში ჩააგდებ და ტყვედ წაასხამენ მტრის ქვეყანაში, შორს იქნება თუ ახლოს,

⁴⁷და გონს მოვლენ იმ ქვეყანაში, სადაც იქნებიან ტყვედ, მოიქცევიან და შემოგღაღადებენ მათი ტყვეობის ქვეყანაში და იტყვიან: შევცოდეთ, დავაშავეთ, ბოროტება ჩავიდინეთო,

⁴⁸როცა მთელი სულითა და გულით მოიქცევიან შენსკენ მათი მტრების ქვეყანაში, რომელთაც ტყვედ წაასხეს, და დაიწყებენ ლოცვას შენდამი იმ ქვეყნისაკენ პირშექცეულნი, მათ მამებს რომ მიეცი, იმ ქალაქისკენ, შენ რომ აირჩიე, იმ სახლისკენ, მე რომ ავაშენე შენს სახელზე,

⁴⁹მაშინ მოუსმინე ზეციდან, შენი სამყოფლიდან, მათ ლოცვა-ვედრებას და სამართალი გაუჩინე.

⁵⁰და მიუტევე შენს ერს შეცოდება და დანაშაული, რაც კი შეუცოდავს შენთვის, და სიბრალული აღუძარ მათ დამატყვევებლებს, რომ შეიბრალონ ისინი,

⁵¹რადგან შენი ერია ის და შენი სამკვიდრო, რომელიც ეგვიპტიდან, რკინის ღუმლიდან გამოიყვანე.

⁵²თვალღია იყავ შენი მსახურის ვედრების მიმართ და შენი ერის, ისრაელის ვედრების მიმართ, რომ გესმოდეს მათი, როცა კი შემოგღაღადებენ.

⁵³რადგან შენ განიკუთვნე ისინი შენს სამკვიდროდ დედამიწის ყველა ერისგან, როგორც უბრძანე შენი მსახურის, მოსეს პირით, როცა ეგვიპტიდან გამოგყავდა ჩვენი მამები, უფალო ღმერთო!“

⁵⁴როცა დაასრულა სოლომონმა უფლისადმი ეს ლოცვა-ვედრება, წამოდგა სამსხვერპლოდან, რომლის წინაც დაჩოქილი იყო ზეცისკენ ხელაპყრობილი.

⁵⁵იდგა და აკურთხებდა ისრაელიანთა მთელ კრებულს და ხმამაღლა ამბობდა:

⁵⁶„კურთხეულია უფალი, რომელმაც სიმშვიდე მიანიჭა თავის ერს, ისრაელს, როგორც დაპირებული იყო; ერთი სიტყვაც არ დარჩენილა აღუსრულებელი იმ სასიკეთო სიტყვებიდან, თავისი მსახურის, მოსეს პირით რომ ბრძანა.

⁵⁷ჩვენთან იყოს უფალი, ჩვენი ღმერთი, როგორც ჩვენს მამებთან იყო, ნუ მიგვატოვებს და ნუ გაგვწირავს;

⁵⁸და მიიზიდოს თავისკენ ჩვენი გულები, რათა ვიაროთ მის ყოველ გზაზე და დავიცვათ მისი შეგონებები, წესები და კანონები, რომელნიც ჩვენი მამებისთვის დაუდგენია.

⁵⁹ახლოს იყოს ეს ჩემი სიტყვები, რომლითაც უფალს ვევედრები, უფალთან, ჩვენს ღმერთთან, დღითა და ღამით, რომ მარადღე აჩენდეს სამართალს მისი მსახურისთვის და მისი ერისთვის, ისრაელისთვის,

⁶⁰რათა გაიგოს დედამიწის ყოველმა ხალხმა, რომ ღმერთია უფალი და სხვა არვინაა მის მეტი.

⁶¹იყავით გულწრფელნი უფლისადმი, ჩვენი ღმერთისადმი, როგორც დღესა ხართ, რომ იაროთ მის წესებზე და დაიცვათ მისი შეგონებები.“

⁶²და შესწირა მსხვერპლი უფალს მეფემ და მასთან ერთად მთელმა ისრაელმა.

⁶³და სამშვიდობო მსხვერპლად შესწირა უფალს სოლომონმა 22 ათასი ხარი და 120 ათასი ცხვარი. აკურთხა უფლის სახლი მეფემ და მთელმა ისრაელმა.

⁶⁴ამავე დღეს აკურთხა მეფემ შუა ეზო უფლის ტაძრის წინ. რადგან აღავლინა სრულადდასაწველი, შესწირა პურეულის ძღვენი და სამშვიდობო მსხვერპლის ქონები, რადგან უფლის წინ მდგარი ბრინჯაოს სამსხვერპლო სიმცირის გამო ვერ დაიტევდა აღსავლენს, პურეულის ძღვენსა და სამშვიდობო მსხვერპლის ქონებს.

⁶⁵და დღესასწაულობდა იმჟამად უფლის, ჩვენი ღმერთის წინაშე სოლომონი და მასთან ერთად მთელი ისრაელი — დიდი კრებული ხამათიდან ვიდრე ეგვიპტის ხევამდე — შვიდ დღესა და კიდევ შვიდ დღეს, სულ 14 დღე.

⁶⁶და მერვე დღეს გაისტუმრა ხალხი, და დალოცეს მეფე და წავიდ-წამოვიდნენ თავ-თავიანთ კარვებში მხიარულნი და გულსავსენი იმ სიკეთის გამო, რაც გაუკეთა უფალმა დავითს, თავის მსახურს, და ისრაელს, თავის ერს.