Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Isaiah 49 Bible Online

Isaiah 49 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Isaiah 49

¹მისმინეთ მე, კუნძულებო, და ყურად იღეთ, შორეულო ხალხებო: უფალმა დედის მუცლიდან მომიხმო მე, დედაჩემის წიაღიდან ახსენა ჩემი სახელი.

²და დასდო ჩემი პირი ბასრი მახვილივით; თავის ხელის ჩრდილში შემიფარა მე, და დამდო მე წამახულ ისრად, თავის კაპარჭში დამმალა მე

³და მითხრა: „ჩემი მსახური ხარ შენ, ისრაელ, რომელშიც გავბრწყინდები!“

⁴მე ვუთხარი: „ამაოდ დავშვერი, ფუჭად და ტყუილად დავხარჯე ჩემი ძალა, მაგრამ ჩემი სამართალი უფალთანაა და ჩემი საზღაური — ჩემს ღმერთთან!“

⁵და ახლა თქვა ჩემმა უფალმა, დედის მუცლიდან თავის მსახურად ჩემმა გამომსახველმა, რათა მივაბრუნო მისკენ იაკობი, და ისრაელი მასთან შეიკრიბოს, რათა პატივდებული ვიყო უფლის თვალში, და ჩემი ღმერთი იყოს ჩემი ძალა.

⁶და თქვა მან: არ „კმარა, რომ იქნები ჩემს მსახურად იაკობის შტოთა აღსადგენად და ისრაელის ნატამალთა დასაბრუნებლად. მე გაგხდი შენ ხალხების სინათლედ, რათა ჩემი ხსნა დედამიწის კიდემდე იყოს.“

⁷ასე ეუბნება უფალი, ისრაელის გამომსყიდველი, მისი წმიდა, დაბეჩავებულს, ხალხებისგან შეზიზღებულს, ხელმწიფეთა მონას: „მეფენი დაინახავენ და წამოდგებიან, მთავარნი თაყვანს სცემენ უფლის გამო, რომელიც მტკიცეა, და ისარელის წმიდის გამო, რომელმაც შენ ამოგარჩია.“

⁸ასე ამბობს უფალი: „სასურველ დროს გისმინე შენ და ხსნის დღეს შეგეწიე; დაგიცავ და გაგხდი ერის აღთქმად, რათა აღადგინო ქვეყანა და მემკვიდრეთ დაუმკვიდრო აოხრებული სამკვიდროები,

⁹რომ უთხრა ტყვეთ: ‘გამოდით!’ და იმათაც, ვინც ბნელშია: ‘გამოჩნდით!’“ გზისპირებზე გამოიკვებებიან, და ყოველ ქაჩალ ბორცვზე იქნება მათი საძოვარი.

¹⁰არ მოშივდებათ და არ მოსწყურდებათ, და არ დაჰკრავს მათ ხორშაკი და მზის არმური, რადგან მათი შემბრალებელი წარუძღვება მათ და წყლის სათავეებთან მიიყვანს.

¹¹ჩემს ყველა მთას გზად ვაქცევ, და ჩემი ბილიკები აიწევა.

¹²აჰა, ესენი შორიდან მოვლენ და, აჰა, ესენი — ჩრდილოეთიდან და ზღვიდან, ესენი კი — სიენეს ქვეყნიდან.

¹³იმხიარულეთ, ცანო, და ილხინე, დედამიწავ! და შემოსძახეთ, მთებო, სიმღერა, რადგან ანუგეშა უფალმა თავისი ერი და თავის დაჩაგრულთ შეიბრალებს.

¹⁴და თქვა სიონმა: „დამტოვა მე უფალმა და დამივიწყა მე უფალმა!“

¹⁵განა დაივიწყებს ქალი თავის ძუძუთა ბავშვს და არ შეიბრალებს ძეს თავისი მუცლისას? იმათაც რომ დაივიწყონ, მე არ დაგივიწყებ შენ!

¹⁶მე ხომ ჩემს ხელის გულებზე გამოგხაზე, შენი ზღუდენი მუდამ ჩემს წინაშეა.

¹⁷ისწრაფიან შენსკენ შენი მშენებელნი, შენი დამარბეველნი და ამაოხრებელნი გავლენ შენგან.

¹⁸მოავლე ირგვლივ თვალი და დაინახე; ყველანი შეიკრიბნენ, მოდიან შენთან. ცოცხალი ვარ, — ამბობს უფალი, — რადგან მათ ყველას სამკაულებივით შეიმოსავ, პატარძალივით მოირთვები.

¹⁹რადგან შენი ნანგრევები და გაუდაბურებული ადგილები, შენი დარბეული ქვეყანა ახლაც კი ძლიერ ვიწრო იქნება საცხოვრებლად, და შენი ჩამყლაპავნი მოგშორდებიან შენ.

²⁰კვლავ იტყვიან შენს გასაგონად შენი დაკარგული შვილების წილ ახლად შეძენილნი: „ვიწროა ჩემთვის ეს ადგილი, გაიწიე, რომ დავსახლდე!“

²¹და შენ იტყვი შენს გულში: „ვინ მიშვა მე ესენი? მე ხომ შვილმკვდარი დედა ვიყავი, უნაყოფო, დევნილი და უკუგდებული? ვინ დაზარდა ესენი? მე ხომ მარტო დავრჩი, სად იყვნენ ესენი?“

²²ასე ამბობს უფალი ღმერთი: აჰა, მე აღვმართავ ჩემს ხელს ხალხებისაკენ, და ერების წინაშე გამოვუტან ჩემს ალამს ტომებს და ისინი მოიყვანენ შენს ვაჟებს კალთით, და შენს ასულთ მხრებით!

²³მეფენი იქნებიან შენი გამზრდელნი და მათი დედოფალნი — შენი ძიძები. პირქვე დაემხობიან შენს სათაყვანოდ, და შენს ფერხთა მტვერს ალოკავენ და მიხვდები, რომ მე ვარ უფალი, რომ არ შერცხვებიან ჩემი მოიმედენი!

²⁴განა წაერთმევა ნაალაფარი ძლიერს, ან წაართმევს ვინმე გამარჯვებულს ტყვეებს?

²⁵რადგან ასე ამბობს უფალი: ძლიერსაც წაერთმევა ტყვეები და სასტიკის ნადავლიც გადარჩება, რადგან მე თავად გავუმართავ დავას შენს მოდავეს, და შენს ვაჟებს მე ვიხსნი.

²⁶ვაჭმევ შენს შემჭირვებელთ თავიანთ ხორცს, და, როგორც ტკბილი ღვინით, დათვრებიან ისინი საკუთარი სისხლით. და შეიტყობს ყოველი ხორციელი, რომ მე ვარ უფალი, შენი მხსნელი და შენი გამომსყიდველი, იაკობის ძლიერი.