Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Jeremiah 3 Bible Online

Jeremiah 3 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Jeremiah 3

¹უფალი ამბობს: „თუ კაცი გაუშვებს თავის ცოლს, მისგან წავა და სხვა კაცს გაჰყვება, განა კიდევ დაიბრუნებს ეს კაცი იმ ცოლს? განა სიბილწით არ შეიბილწება ის ქვეყანა? შენ კი მეძაობდი მრავალ საყვარელთან და ახლა გინდა დაბრუნდე ჩემთან? — სიტყვა უფლისა. —

²მიაპყარ თვალი ხრიოკ მაღლობებს და ნახე, სად არ უმრუშიათ შენთან? გზის პირას უჯექი მოგზაურთ, როგორც არაბი უდაბნოში; და შებილწე ქვეყანა შენი გარყვნილებითა და შენი ბოროტებით.

³ამიტომაც შეწყდა წვიმები და გაზაფხულის წვიმაც არ მოსულა, მაგრამ შენ შუბლის ძარღვი გქონდა გაწყვეტილი, სირცხვილი დაივიწყე.

⁴წეღან არ იყო, რომ მეძახდი: ‘ჩემო მამავ, ჩემი სიყმაწვილის წინამძღვარი ხარ!

⁵ნუთუ მუდამ იმრისხანებს უფალი? ან სამარადისოდ ჩაიმარხავს გულში რისხვას?’ — აი, ასე ამბობ შენ, ბოროტებას კი სჩადიხარ, რაც კი შეგიძლია!“

⁶მითხრა მე უფალმა იოშია მეფის დღეებში: შენ თუ ნახე, რა გააკეთა განდგომილმა, ისრაელის ასულმა? მიდიოდა ის ყოველ მაღალ გორაკზე და ყოველი ფოთლოვანი ხის ქვეშ მეძაობდა.

⁷მე ვამბობდი: ყოველივე ამის გაკეთების შემდეგ მობრუნდება-მეთქი ჩემსკენ; მაგრამ არ მობრუნებულა; და ამას ხედავდა მისი მოღალატე და — იუდა.

⁸ნახა, რომ გარყვნილების გამო გავუშვი ისრაელის განმდგარი ასული და მივეცი გაყრილობის ბარათი, მაგრამ არ შეშინებია მის მოღალატე დას — იუდას, და ისიც წავიდა და მეძაობდა.

⁹და თავისი საქვეყნო სიძვით შებილწა ქვეყანა. და მრუშობდა ქვასთან და ხესთან.[2]

¹⁰და მაინც არ მოიქცა ჩემსკენ წრფელი გულით იუდა, მისი მოღალატე და, არამედ მხოლოდ თვალთმაქცურად მოიქცა, — ამბობს უფალი.

¹¹და მითხრა მე უფალმა: ისრაელის განდგომილი ასული, მოღალატე იუდაზე უფრო მართალია.

¹²წადი და გამოუცხადე ეს სიტყვები ჩრდილოეთს და თქვი: მობრუნდი, ისრაელის განდგომილო ასულო, — მე არ მოვაწევ თქვენზე რისხვას, რადგან მოწყალე ვარ, — ამბობს უფალი, — და არ ვიმრისხანებ სამუდამოდ.

¹³ოღონდ აღიარე შენი დანაშაული, რომ განუდექი შენს უფალ ღმერთს და უზნეობდი უცხოთესლთან ყოველი ფოთლოვანი ხის ქვეშ და ჩემს ხმას არ უსმენდით, — ამბობს უფალი.

¹⁴მობრუნდით, განდგომილო ძენო, — ამბობს უფალი, — რადგან მე ვარ თქვენი პატრონი. თითოს გამოგიყვანთ ყოველი ქალაქიდან, ორ-ორს — ყოველი ტომიდან და მოგიყვანთ სიონში.

¹⁵და მოგიჩენთ ჩემი გულის სასურველ მწყემსებს და დაგმწყემსავენ თქვენ ცოდნითა და კეთილგონივრულად.

¹⁶და როდესაც გამრავლდებით და ინაყოფიერებთ ამ მიწაზე, იმ დღეებში, — ამბობს უფალი, — და აღარ იტყვიან მეტად: კიდობანი უფლის აღთქმისაო. აღარ იფიქრებენ მასზე, არ მოინაკლისებენ, და სხვა კიდობანს აღარ გააკეთებენ.

¹⁷იმ დროს იერუსალიმს უწოდებენ უფლის ტახტს; და ყველა ხალხები თავსმოიყრიან იერუსალიმში და მეტად აღარ აჰყვებიან თავისი გულის ბოროტ ზრახვებს.

¹⁸იმ დღეებში მივა იუდას სახლი ისრაელის სახლთან და ერთად წავლენ ჩრდილოეთის ქვეყნიდან, იმ ქვეყანაში, რომელიც მე დავუმკვიდრე თქვენს მამებს.

¹⁹და მე ვთქვი: როგორ ჩაგთვალო ჩემს შვილად და როგორ მოგცე შენ სანატრელი ქვეყანა, უმშვენიერესი სამკვიდრებელი ხალხებისა? და ვთქვი: მამას დამიძახებ და აღარ განდგები ჩემგან.

²⁰მართლაც, როგორც ცოლი ღალატობს თავის ქმარს, ისე მიღალატე შენ, ისრაელის სახლო! — ამბობს უფალი.

²¹მაღლობებზე გაისმის ხმა ისრაელიანთა მოთქმისა, რადგან მათ გაიმრუდეს გზა და დაივიწყეს უფალი, მათი ღმერთი.

²²მობრუნდით, განდგომილო ძენო, მე განვკურნავ თქვენს ურჩობას! — აჰა, ჩვენ მოვდივართ შენთან, რადგან შენა ხარ უფალი, ჩვენი ღმერთი.

²³მართლაც, ამაოდ გვქონდა იმედი ბორცვების და უამრავი გორაკებისა; მართლაც უფალში, ჩვენს ღმერთში, არის ისრაელის ხსნა.

²⁴ჩვენი სიყმაწვილიდან ეს სისაძაგლე[3] ჭამდა ჩვენი მამების ნაჯაფარს, მათ ცხვარსა და ძროხას, მათ ძეთა და ასულთ.

²⁵ჩვენი სისაძაგლით დავისვარეთ და ჩვენი სირცხვილი გვახურავს ზედ, რადგან უფალს, ჩვენს ღმერთს, ვცოდავდით ჩვენ და ჩვენი მამები ჩვენი სიყმაწვილიდან დღევანდელ დღემდე, და არ ვუსმენდით ჩვენი უფალი ღმერთის ხმას.