Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Jeremiah 49 Bible Online

Jeremiah 49 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Jeremiah 49

¹და ამბობს უფალი ყამონელებზე: განა არა ჰყავს ძენი ისრაელს? განა არა ჰყავს მემკვიდრე? რატომ დაიმკვიდრა მალქომმა გადი? მისი ხალხი რატომ ცხოვრობს მის ქალაქებში?

²ამიტომაც, აჰა, მოდის დღეები, — ამბობს უფალი, — როცა რაბაში ყამონელთა ძენი გაიგონებენ ბრძოლის განგაშს, და ის ნანგრევების გროვად იქცევა, და მისი შემოგარენი ცეცხლში დაიწვება; და დაიმკვიდრებს ისრაელი თავის სამკვიდრებელს! — ამბობს უფალი.

³მოთქვამდე, ხეშბონ! რადგან გაუდაბურდა ღაი; კიოდეთ, რაბას ასულნო, ჩაიცვით ძაძები, დაიტირეთ და იხეტიალეთ კედლებს შორის, რადგან მალქომი ტყვეობაში წავა თავის ქურუმებთან და მთავრებთან ერთად.

⁴რას ტრაბახობ შენი ხეობებით? სისხლისგან დაიცლება შენი ხეობა, განდგომილო ასულო, შენი საგანძურის იმედით რომ გაიძახი: ვინ გამიბედავს, რომ გამომიხდესო?

⁵აჰა, შიშის ზარს დაგცემ, — ამბობს უფალი ცაბაოთ ღმერთი, — ყოველი მხრიდან და გაძევებული იქნებით სათითაოდ და ვეღარავინ შემოგკრებთ გზადაკარგულთ.

⁶და ამის შემდეგ დავაბრუნებ ყამონელთ ტყვეობიდან! — ამბობს უფალი.

⁷და ამბობს ცაბაოთ უფალი ედომზე: ნუთუ აღარ არის სიბრძნე თემანში? ნუთუ გაქრა გონიერთა რჩევა? და დაჩლუნგდა მათი სიბრძნე?

⁸გაიქეცით, პირი იბრუნეთ, მღვიმეებში შეიხიზნეთ, დედანის მკვიდრნო! რადგან მოვაწიე ესავზე მისი დაღუპვა, ჟამი, როცა განვიკითხავ მას.

⁹მერთვლეებიც რომ შემოგსეოდნენ, ისინიც კი დაგიტოვებდნენ მოსამცვრევ კუფხლებს, ქურდები ღამით მხოლოდ თავის სამყოფს გაიტაცებდნენ.

¹⁰მე კი დედიშობილად დავტოვებ ესავს, გამოვაჩენ მის საიდუმლო თავშესაფარს და ვეღარ შეძლებს დამალვას. განადგურდება მისი მოდგმა, მისი ძმებისაც და მეზობლებისაც. და აღარ იქნება იგი.

¹¹დატოვე შენი ობოლნი და მე ვარჩენ მათ, და შენი ქვრივნი მომენდონ მე.

¹²რადგან ასე ამბობს უფალი: აჰა, რომელთა განაჩენიც არ იყო ამ თასის შესმა, აუცილებლად შესვამენ და შენ გინდა დაუსჯელი დარჩე? დაუსჯელი არ დარჩები, რადგან უეჭველად შესვამ მას.

¹³რადგან ჩემს თავს ვიფიცებ, — ამბობს უფალი, — რომ შესაზარი, სამარცხვინო, უკაცრიელი და შესაჩვენებელი გახდება ბოცრა, ხოლო ყოველი მისი დაბა-სოფელი — მარადიული უდაბნო.

¹⁴ამბავი მესმა უფლისაგან და მაცნეები აუწყებენ ხალხებს: შეიკრიბეთ და შეუტიეთ მას, და აღდექით საომრად!

¹⁵რადგან, აჰა, მე დაგამცრობ ხალხებში და საძულველად გაგხდი ადამის მოდგმაში;

¹⁶გაცდუნა შენ შენმა კერპმა, შენი გულის ზვიადობამ; კლდის ნაპრალებში რომ დამკვიდრებულხარ და მთის მწვერვალებზე. ორბივით მაღლაც რომ მოიწყო ბუდე, იქიდანაც გადმოგაგდებ, — ამბობს უფალი.

¹⁷და იქცევა ედომი საშინელებად და ყოველი იქ გამვლელი გაოცდება, და დაუსტვენს ყველა, ვინც შეხედავს მის წყლულებს.

¹⁸როგორც სოდომი და გომორა და მისი მეზობელი დაბები დაიქცა, — ამბობს უფალი, — ასევე კაციშვილი აღარ დარჩება ედომში და აღარც არავინ დასახლდება.

¹⁹აჰა, როგორც ლომი ამოდის იორდანეს უღრანებიდან და დაეცემა გამაგრებულ ქოხებს, ისე მოიწევს ის, მაგრამ მე წამში გავაქცევ მას ედომიდან და ჩემს რჩეულს დავადგენ მასზე. რადგან ვინაა ჩემი მსგავსი და ვინ დამიწესებს მე ჟამს და ვინ არის ის მწყემსი, ვინც წინ დამიდგება?

²⁰ამიტომ ისმინეთ უფლის განაჩენი, რაც ედომს გაუჩინა და მისი განზრახვა, რაც თემანზე განიზრახა: ნახეთ, თუ არ წაათრიონ ისინი მწყემსის ბიჭებმა, თუ თავზე არ დაუმხონ ფარეხები!

²¹მათი დაცემის ხმა მიწას შეარყევს, მათი კივილი მეწამულ ზღვას მისწვდება.

²²აჰა, ორბივით აიწევა და გაფრინდება, და გადმოშლის ფრთებს ბოცრაზე. და იმ დღეს ედომის მამაცთა გული დაემსგავსება მშობიარე ქალის გულს.

²³დამასკოზე. შერცხვებიან ხამათი და არფადი, რადგან ავი ამბები მოისმინეს და სულით დაეცნენ, კიჟინაა ზღვაზე, ვერ დამშვიდებულან.

²⁴შედრკა დამასკო, გასაქცევადაა, ძრწოლამ შეიპყრო იგი, ტკივილმა და კრუნჩხვებმა დაუარეს მშობიარე ქალივით.

²⁵როგორ ვერ გადარჩა დიდების ქალაქი, საყვარელი ჩემი?

²⁶ამიტომ დაეცემიან მისი ჭაბუკნი მის მოედნებზე და ყველა მებრძოლი დაეცემა იმ დღეს, — ამბობს ცაბაოთ უფალი.

²⁷და ცეცხლს მივცემ დამასკოს კედლებს და შეჭამს იგი ბენ-ჰადადის პალატებს.

²⁸კედარისა და ხაცორის სამეფოებზე, რომლებიც ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა დაამხო, ასე ამბობს უფალი: ადექით, გაილაშქრეთ კედარზე და მოსრენით აღმოსავლეთის ძენი.

²⁹წაიღებენ მათ კარვებსა და მათ ფარებს გაირეკავენ ისინი. მათ ფარდებს და მთელ მათ ჭურჭელს და მათ აქლემებს წაიღებენ და დასძახებენ მათ: საშინელებაა ყოველი მხრიდან!

³⁰გაიქეცით, შორს წადით, ღრმად ჩასხედით ნაპრალებში, ხაცორის მკვიდრნო, — ამბობს უფალი, — რადგან განაჩენი გამოგიტანათ ნაბუქოდონოსორმა, ბაბილონის მეფემ, და ავი განზრახვა განიზრახა თქვენზე.

³¹ადექით, დალაშქრეთ უზრუნველი, უსაფრთხოდ მცხოვრებ ხალხზე, — ამბობს უფალი. — არც კარები უბიათ და არც რაზა-კოჭატი ადევთ მათ ბინებს, განმარტოებით სახლობენ.

³²გაძარცვავენ მათს აქლემებს და მათი ურიცხვი საქონელი ნადავლად იქცევა. ოთხივ ქარისაკენ გავფანტავ ამ საფეთქლებაპარსულთ, და ყოველი მხრიდან მოვაწევ მათზე დაღუპვას, — ამბობს უფალი.

³³და იქცევა ხაცორი ტურების ბუნაგად, საუკუნო უდაბნოდ; კაციშვილი არ იცხოვრებს იქ და ადამიანი აღარ დასახლდება მასში.

³⁴უფლის სიტყვა ყელამზე, იერემიას მიმართ თქმული, იუდეის მეფე ცედეკიას, მეფობის დასაწყისში:

³⁵ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: აჰა, მე გადავტეხავ ყელამის მშვილდს, მათი ძლიერების დასაბამს.

³⁶და მოვაწევ ყელამზე ოთხ ქარს ცის ოთხი კიდიდან და გავფანტავ ყელამს ყველა ამ ოთხი ქარით, და არ იქნება ხალხი, რომელთანაც არ მივა ყელამელი მწირი.

³⁷და შიშს დავცემ მე ყელამელთ მათი მტრების თვალწინ და მათი სულის მაძიებელთა თვალწინ, და თავს დავატეხ მათ უბედურებასა და ჩემს მძვინვარებას, — ამბობს უფალი, — და დავადევნებ მათ უკან მახვილს, სანამ არ მოვუღებ ბოლოს.

³⁸და დავდგამ ჩემს ტახტს ყელამში და მოვსპობ იქიდან მეფესა და მთავრებს, — ამბობს უფალი.

³⁹მაგრამ ბოლოს დავაბრუნებ ყელამს ტყვეობიდან, — ამბობს უფალი.