Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Jeremiah 51 Bible Online

Jeremiah 51 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Jeremiah 51

¹ასე ამბობს უფალი: აჰა, მე აღვძრავ ბაბილონსა და ქალდეაში მცხოვრებ ჩემს მტრებზე გამანადგურებელ ქარბორბალას.

²უცხოტომელებს მივუსევ ბაბილონს და გაანიავებენ მას, და გააპარტახებენ მის მიწას, რადგან ყოველი მხრიდან შეესევიან მისი უბედურების ჟამს.

³ნუ მოზიდავს მომზიდველი მშვილდს და ნუ გადიდგულდება თავის ჯავშანში; ნუ დაინდობთ მის ჭაბუკებს, გაანადგურეთ მთელი მისი ლაშქარი!

⁴და დაეცემიან დახოცილნი ქალდეველთა ქვეყანაში და განგმირულნი მის ქუჩებში,

⁵რადგან არ დაქვრივებულა ისრაელი და იუდეა მათი ღმერთის, ცაბაოთ უფლის მიერ, თუმცა კი მათი ქვეყანა დანაშაულითაა სავსე ისრაელის წმიდის წინაშე.

⁶გაიქეცით ბაბილონიდან და ყველამ თავისი თავი გადაარჩინოს; ნუ დაიღუპებით მისი ურჯულოების გამო, რადგან შურისგების ჟამია უფლისათვის, მისაგებელს მიაგებს მას.

⁷ოქროს თასი იყო ბაბილონი უფლის ხელში, დამათრობელი მთელი ქვეყნისა; იმით სვამდნენ ხალხები ღვინოს და უგუნურებდნენ.

⁸უცებ დაეცა ბაბილონი და შეიმუსრა. ჰგოდებდეთ მასზე, ბალზამი დაადეთ მის ჭრილობებს, იქნებ განიკურნოს.

⁹ვმკურნალობდით ბაბილონს და ვერ განიკურნა; დავტოვოთ იგი და წავიდეთ ჩვენ-ჩვენს ქვეყნებში, რადგან ცას მისწვდა მისი სასჯელი და ღრუბლებამდე აიწია.

¹⁰უფალმა გამოიტანა სინათლეზე ჩვენი სიმართლე, წავიდეთ და მოვუთხროთ სიონზე საქმე უფლისა, ჩვენი ღმერთისა.

¹¹ალესეთ ისრები, გაივსეთ კაპარჭები! აღძრა უფალმა მიდიელ მეფეთა სული, რადგან ბაბილონის განადგურება განიზრახა, რადგან უფლის შურისგებაა ეს, შურისგება მისი ტაძრის გამო.

¹²ბაბილონის გალავნის წინააღმდეგ აღმართეთ ბაირაღი, გაამაგრეთ დაცვა, დააყენეთ გუშაგნი, მოაწყვეთ საფრები, რადგან განიზრახა უფალმა და კიდეც შეასრულებს, რაც თქვა ბაბილონის მცხოვრებლებზე.

¹³დიდ წყლებზე დასახლებულო, მრავალ საგანძურთა მფლობელო, მოვიდა შენი აღსასრული, შენი სიხარბისამებრ.

¹⁴დაიფიცა ცაბაოთ უფალმა: როგორც კალიებით, ისე გაგავსებ ადამიანებით, და საომარ ყიჟინას დაგცემენ.

¹⁵მან შექმნა ქვეყანა თავისი ძალით, სამყარო განამტკიცა თავისი სიბრძნით და თავისი გონებით ცა გარდაართხა.

¹⁶მის ხმაზე წყლები ხმაურობენ ცაში; და ღრუბლებს მოელალება ქვეყნის კიდეებიდან; საწვიმრად აჩენს ელვას და ქარი გამოაქვს თავისი საგანძურებიდან.

¹⁷უვიცობისგან გაბრიყვდა ადამიანი, შერცხვენილია ოქრომჭედელი თავისი კერპით, რადგან ფუჭია მისი ქანდაკი, სული არ უდგას.

¹⁸არარაობანი არიან ისინი, ენით ასაგდები, მათი განკითხვის ჟამს გაქრებიან ისინი.

¹⁹მათი მსგავსი არაა იაკობის წილხვედრი, რადგან მისი ღმერთი ყოველივეს შემოქმედია, და მათ შორის თავისი სამკვიდრებელი ტომისაც — ცაბაოთ უფალია მისი სახელი.

²⁰შენ ჩემი ურო ხარ — საბრძოლო იარაღი, შენით ვაცამტვერებდი ხალხებს და ვსპობდი სამეფოებს,

²¹შენით ვაცამტვერებდი ცხენებსა და მათ მხედრებს, ეტლებსა და ეტლოსნებს;

²²შენით ვაცამტვერებდი კაცსა და ქალს, მოხუცსა და ყმაწვილს, ჭაბუკსა და ქალწულს;

²³შენით ვაცამტვერებდი მწყემსსა და მის ფარას, მხვნელ-მთესველსა და მის ხარ-კამეჩს, მთავრებსა და განმგებლებს.

²⁴და თქვენს თვალწინ მივუზღავ ბაბილონსა და ყოველ ქალდეველს იმ ბოროტებათა გამო, რაც ჩაიდინეს სიონის მიმართ! — ამბობს უფალი.

²⁵აჰა, შენს წინააღმდეგ ვარ, დამღუპველო მთაო, — ამბობს უფალი, — გამანადგურებელო მთელი ქვეყნისა; ხელს მოგიღერებ და კლდეზე გადმოგანგრევ და გადაბუგულ მთად გაგხდი.

²⁶და ქვასაც ვერ აიღებენ შენი ნანგრევებიდან ქვაკუთხედისა და საძირკვლისათვის, რადგან საუკუნოდ გაუდაბურდები, — ამბობს უფალი.

²⁷ბაირაღი აღმართეთ ქვეყანაში, დაეცით ნაღარა, დარაზმეთ ხალხები მის წინააღმდეგ, მოუხმეთ მის წინააღმდეგ არარატის, მინისა და აშქენაზის სამეფოებს, დასვით მის წინააღმდეგ სპასპეტი, მიუშვით აქაფებული ცხენები — ურიცხვი, როგორც კალია.

²⁸გზა დაულოცეთ ხალხებს მის წინააღმდეგ, მიდიის მეფეებს და მის მთავრებს, და ყველა მის განმგებელს და მთელ მის სახელმწიფოს.

²⁹ირყევა მიწა და ტკივილით იხლართება, რადგან ბაბილონს უსრულდება უფლის მუქარა — უკაცრიელ უდაბნოდ აქციოს ბაბილონის ქვეყანა, სადაც კაცისშვილი არ გაიჭაჭანებს.

³⁰ბაბილონის მეომრებმა შეწყვიტეს ბრძოლა, ჩასხდნენ ციხესიმაგრეებში, დადნა მათი ძალა, ქალებს დაემსგავსნენ; გადაწვეს მათი სავანეები, დაილეწა მათი ურდულები.

³¹მალემსრბოლი მალემსრბოლზეა და მაცნე — მაცნეზე, რათა აუწყონ ბაბილონის მეფეს, რომ დაპყრობილია მისი ქალაქი ყოველი მხრიდან;

³²რომ წყალზე ფონები დაკავებულია, ჩახერგილები ცეცხლით გადაწვეს, და შემდრკალნი გარბიან.

³³რადგან ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: ბაბილონის ასული არის გასალეწად გამზადებული კალო, ცოტაც და მოაწევს მისი გალეწვის ჟამი.

³⁴შემჭამა მე, დამღეჭა ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორმა, ცარიელ ჭურჭლად მაქცია, როგორც გველეშაპმა, გაივსო სტომაქი ჩემი ნუგბარით და ამომანთხია.

³⁵ჩემი სიაბუჩე და ჩემი ხორცის თრევა ბაბილონზეა, — ამბობს სიონის ასული[26], და ჩემი სისხლი ქალდეის მცხოვრებთა საზღაურია, — ამბობს იერუსალიმი.

³⁶ამიტომ ასე ამბობს უფალი: აჰა, მე განვსჯი შენს მომრევს და შურს ვიძიებ შენს გამო; ამოვუშრობ ზღვასა და დავუშრეტ წყლებს.

³⁷და იქცევა ბაბილონი ნანგრევების გორებად, ტურების ბუნაგად, საშინელებად, ასაგდებად და უკაცურად.

³⁸ლომებივით ერთად აბრდღვინდებიან ისინი და ლომის ბოკვერებივით აღრიალდებიან.

³⁹მადა აღძრულებს ნადიმს გავუმართავ და დავათრობ, რომ გახალისდნენ და დაიძინონ საუკუნო ძილით და აღარ გამოიღვიძონ, — ამბობს უფალი.

⁴⁰კრავებივით ჩამოვრეკავ მათ დასაკლავად, როგორც ვერძებსა და ვაცებს.

⁴¹როგორ დაეცა შეშაქი, და როგორ დაიპყრეს ქვეყნიერების სიამაყე! როგორ გახდა ბაბილონი ხალხთა შესაზარად!

⁴²ზღვამ აიწია ბაბილონზე, მისმა ბობოქარმა ზვირთებმა შთანთქეს იგი.

⁴³გაუკაცურდა მისი ქალაქები, ურწყულ და ტრამალ მიწებად იქცა, სადაც კაციშვილი აღარ დასახლდება და ადამის ძე არ გაივლის.

⁴⁴და მე მივაკითხავ ბელს ბაბილონში და პირიდან ამოვანთხევინებ, რაც გადაყლაპა. და აღარ ივლიან მისკენ ხალხები, ბაბილონის გალავანიც ჩამოიქცევა.

⁴⁵გამოდი მისი წიაღიდან, ჩემო ერო, და იხსენით თითოეულმა თავისი სული უფლის გაცეცხლებული რისხვისაგან.

⁴⁶ნუ შეგიდრკებათ გული, ნუ წაგახდენთ ამბის გაგონება, ქვეყანაზე რომ ისმის; და მოვა ის ამბავი ერთ წელს, და მას შემდეგ სხვა ამბავიც მოვა მომდევნო წელს; და იქნება ძალადობა ქვეყანაზე, და აღდგება ხელმწიფე ხელმწიფის წინააღმდეგ.

⁴⁷ამიტომ აჰა, მოდის დღეები, როდესაც დავსჯი ბაბილონის კერპებს, და მთელი მისი ქვეყანა შერცხვება და ყველა მისი დაცემულნი მის მიწაზე ეყრებიან.

⁴⁸და იზეიმებენ ბაბილონზე ცა და ქვეყანა და ყოველივე, რაც მათშია, რადგან ჩრდილოეთიდან დაესხმიან მძარცველნი, — ამბობს უფალი.

⁴⁹როგორც ბაბილონმა დახოცა ისრაელიანები და დასცა, ბაბილონშიც დაეცემიან მათი დახოცილნი.

⁵⁰მახვილს თავდაღწეულნო, წადით, ნუ შეჩერდებით! შორიდან გაიხსენეთ უფალი, და იერუსალიმი მოიგონეთ თქვენს გულში.

⁵¹გვრცხვენოდა, როცა ჩვენს გინებას ვისმენდით; გინებამ დაფარა ჩვენი სახე, როცა უცხოთესლი მოადგა უფლის ტაძრის სიწმიდეებს.

⁵²ამიტომ მოდის დღეები, — ამბობს უფალი, — და მე შურს ვიძიებ მის კერპებზე და მთელ მის ქვეყანაში იკვნესებენ სასიკვდილოდ დაჭრილნი.

⁵³კიდევაც რომ აღზევდეს ბაბილონი ცამდე და კიდევაც რომ გაამაგროს ზეცაში თავისი ძლიერება, მიუვლენ მას მაოხარნი ჩემგან, — ამბობს უფალი.

⁵⁴გოდების ხმა ისმის ბაბილონიდან და დიდი დაქცევისა ქალდეველთა ქვეყნიდან.

⁵⁵რადგან უფალი მოარბევს ბაბილონს და ჩააწყვეტინებს გაამპარტავნებულ ხმას; და ახმაურდებიან მისი ტალღები დიდი წყლებივით და გაისმება მათი გრიალის ხმა.

⁵⁶რადგან დაესხმის მას, ბაბილონს, მაოხარი და შეიპყრობიან მისი მამაცნი, დაილეწება მათი მშვილდები, რადგან ღმერთი, შურისგების უფალი, მიუზღავს მათ.

⁵⁷დავათრობ მის მთავრებსა და მის ბრძენთ, მის განმგებლებს და მის ნაცვლებს, და მის მებრძოლებს და დაიძინებენ საუკუნო ძილით და აღარ გაიღვიძებენ, — ამბობს მეფე, ცაბაოთ უფალია მისი სახელი.

⁵⁸ასე თქვა ცაბაოთ უფალმა: ბაბილონის განიერი გალავნები საძირკვლამდე დაინგრევა და მისი მაღალი კარიბჭენი ცეცხლში დაიწვება; ამაოდ უშრომიათ ხალხებს და მხოლოდ ცეცხლისათვის დამაშვრალან ერები.

⁵⁹სიტყვა, რომელიც იერემია წინასწარმეტყველმა უანდერძა სერაიას ნერიას ძეს, მახსეიას ძეს, როდესაც ის იუდეის მეფე ცედეკიასთან ერთად წავიდა ბაბილონში, მისი მეფობის მეოთხე წელს (სერაია მესაწოლეთუხუცესი იყო).

⁶⁰და ჩაწერა იერემიამ ერთ წიგნში ყველა ის უბედურება, რაც ბაბილონს უნდა დასტყდომოდა თავს, ბაბილონზე დაწერილი ყველა ის სიტყვა.

⁶¹და უთხრა იერემიამ სერაიას: როდესაც ბაბილონში მიხვალ, მაშინ ნახავ და წაიკითხავ ყველა ამ სიტყვას.

⁶²და თქვი: უფალო, შენ წარმოთქვი ამ ადგილას, რომ ისე გაანადგურებ მას, რომ ვერავინ იცხოვრებს მასში კაციდან პირუტყვამდე, რადგან საუკუნო უდაბნოდ იქცევა იგი.

⁶³და როდესაც შენ დაასრულებ ამ წიგნის კითხვას, შეაბი მას ქვა და ჩააგდე შუაგულ ევფრატში.

⁶⁴და თქვი: ასე ჩაიძირება ბაბილონი და აღარ წამოდგება იმ უბედურების გამო, რომელსაც მე მოვაწევ მას, და ქანცი გაუწყდებათ! აქ წყდება იერემიას სიტყვები.