Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Jeremiah 7 Bible Online

Jeremiah 7 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Jeremiah 7

¹უფლის სიტყვა, თქმული იერემიას მიმართ:

²დადექი უფლის ტაძრის კარიბჭეში და აუწყე იქ ეს სიტყვა, და თქვი: ისმინეთ უფლის სიტყვა, იუდაელნო, უფლის სათაყვანებლად ამ კარიბჭეებში შემომსვლელნო.

³ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: გამოასწორეთ თქვენი გზები და საქმენი, და მე დაგამკვიდრებთ ამ ადგილას.

⁴ნუ დანდობილხართ ცრუ სიტყვებს: აი ის, უფლის ტაძარია, უფლის ტაძარია, უფლის ტაძარი არისო!

⁵მაგრამ თუ გამოასწორებთ თქვენს გზებსა და თქვენს საქმეებს, თუ სამართალს გააჩენთ კაცსა და მის მოყვასს შორის,

⁶თუ მწირსა და ქვრივ-ობლებს არ დაჩაგრავთ, და უდანაშაულო სისხლს არ დაღვრით ამ ადგილზე და, თუ უცხო ღმერთებს არ გამოედევნებით თქვენს სავალალოდ,

⁷მაშინ დაგამკვიდრებთ ამ ადგილას, ამ ქვეყანაში, რომელიც მე მივეცი თქვენს მამებს სამარადისოდ.

⁸თქვენ კი დანდობილხართ ცრუ სიტყვებს, რომლებიც არაფერს მოგიტანენ.

⁹იპარავთ, კლავთ, მრუშობთ, ცილფიცულობთ, ბაყალს უკმევთ და სხვა ღმერთებს აჰყოლიხართ, რომელთაც არ იცნობდით.

¹⁰მერე კი მოდიხართ და დგებით ჩემს წინაშე ამ სახლში, ჩემი სახელით რომ იწოდება, და ამბობთ: გადავრჩითო! და კვლავ აკეთებთ ყველა ამ სისაძაგლეს.

¹¹ავაზაკთა ბუნაგი ხომ არ გგონიათ ეს სახლი, რომელიც ჩემი სახელით იწოდება? აჰა, მე ვხედავ, რომ ასეა, — ამბობს უფალი.

¹²წადით შილოში, იქ, სადაც პირველად დავავანე ჩემი სახელი, და ნახეთ, რა ვუყავი მას ჩემი ერის, ისრაელის, ბოროტების გამო.

¹³ახლა კი, რადგან თქვენ ყოველივე ამას აკეთებთ, — ამბობს უფალი, — თუმცა კი მე გეუბნებოდით განთიადიდან, გელაპარაკებოდით და არ გესმოდათ, გიხმობდით და არ მაგონებდით, —

¹⁴ისევე მოვექცევი სახლს, რომელიც ჩემი სახელით იწოდება და რომელზეც თქვენა ხართ დანდობილნი, და იმ ადგილს, რომელიც მოგეცით თქვენ და თქვენს მამებს, როგორც მოვექეცი შილოს.

¹⁵და მოგისვრით ჩემს თვალთაგან, როგორც მოვისროლე ყველა შენი ძმა, ეფრემის მთელი მოდგმა.

¹⁶შენ კი, ნუ ილოცებ ამ ხალხისათვის, ნუ იტირებ მათთვის, ნუ აამაღლებ ვედრებასა და ლოცვას, ნუ შემეხვეწები, რადგან მე არ მოგისმენ შენ.

¹⁷განა ვერ ხედავ, რას აკეთებენ ისინი იუდას ქალაქებსა და იერუსალიმის ქუჩებში?

¹⁸შვილები შეშას აგროვებენ, მამები ცეცხლს აჩაღებენ; ქალები ცომს ზელენ ცის დედოფლისთვის[8] კოტორების გამოსაცხობად; საღვრელს უღვრიან სხვა ღმერთებს ჩემს გასაბოროტებლად.

¹⁹მაგრამ განა მე მაგულისებენ ისინი, — ამბობს უფალი, — უფრო თავის თავს არცხვენენ.

²⁰ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: აჰა, ჩემი რისხვა და ჩემი გულისწყრომა გადმოინთხევა ამ ადგილზე, კაცსა და პირუტყვზე, ველის ხეებზე და მიწის ჭირნახულზე; გაღვივდება და არ ჩაქრება.

²¹ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი: თქვენი სრულადდასაწველები დაუმატეთ თქვენს მსხვერპლებს და ჭამეთ ხორცი,

²²რადგან მე არაფერი მითქვამს თქვენი მამებისათვის, როცა ეგვიპტის ქვეყნიდან გამომყავდა, და არ მომითხოვია მათთვის სრულადდასაწველი და მსხვერპლები;

²³მხოლოდ ეს ვუბრძანე მათ: გაიგონეთ ჩემი სიტყვა და მე ვიქნები თქვენი ღმერთი და თქვენ იქნებით ჩემი ერი, და ივლით ყველა იმ გზით, რომელსაც გიბრძანებთ, რომ სიკეთეს ეწიოთ.

²⁴მაგრამ მათ არ გაიგონეს და ყურიც არ შეიბერტყეს; თავისი ჭკუით ცხოვრობდნენ და თავიანთი ბოროტი გულისთქმით; და პირი უკუღმა ქნეს ჩემგან.

²⁵იმ დღიდან, რაც თქვენი მამები გამოვიდნენ ეგვიპტის ქვეყნიდან, დღემდე გიგზავნიდით ჩემს მსახურთ — წინასწარმეტყველთ; დღენიადაგ გიგზავნიდით დილაადრიან,

²⁶მაგრამ არ მისმინეს მე და არ დამიგდეს ყური, ქედი გაიფიცხეს და თავიანთ მამებზე უარესად იქცეოდნენ.

²⁷შენ კი ეტყვი მათ ყველა ამ სიტყვას, მაგრამ არ მოგისმენენ; მოუხმობ, მაგრამ და არ გიპასუხებენ.

²⁸უთხარი მათ: ესაა ხალხი, რომელმაც არ ისმინა უფლის, თავისი ღმერთის, ხმა და არ მიიღო დარიგება; დაკარგა ჭეშმარიტება, ამოიკვეთა იგი მათი ბაგეებიდან.

²⁹მოიკვეცე დალალები და გადაყარე, გოდება მოფინე არემარეს, რადგან უფალმა უარყო და დატოვა ეს მოდგმა, რომელმაც განარისხა იგი.

³⁰რადგან იუდაელნი ბოროტად იქცევიან ჩემს თვალწინ, — ამბობს უფალი, — თავიანთი სისაძაგლეები[9] დააწყვეს სახლში, რომელიც ჩემი სახელით იწოდება, რათა შებილწონ იგი,

³¹და ააგეს თოფეთის მაღლობი ბენ-ჰინომის ველზე, რათა ცეცხლში დაწვან თავიანთი ძენი და ასულნი, რაც არ მიბრძანებია და არც გულში გამივლია.

³²ამიტომ დადგება დღე, — ამბობს უფალი, — და აღარ ეტყვიან ამ ადგილს თოფეთს და ბენ-ჰინომის ველს, არამედ სასაკლაო ველს; და თოფეთში მკვდრების დასამარხი ადგილი გაჭირდება.

³³და ეყრება ამ ხალხის გვამები ცის ფრინველთა და ველის მხეცთა საჯიჯგნად, კაცი აღარ იქნება მათი მომგერიებელი.

³⁴და შევწყვეტ მე იუდას ქალაქებსა და იერუსალიმის ქუჩებში მხიარულების ხმას და ლხინის ხმას, ნეფის ხმასა და საპატარძლოს ხმას, რადგან უდაბნოდ იქცევა ეს ქვეყანა.