Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Lamentations 4 Bible Online

Lamentations 4 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Lamentations 4

¹როგორ მრუმე იქმნა ოქრო, ბაჯაღლომ დაკარგა ბზინვარება; წმიდა პატიოსანი ქვები ქუჩებში ყრია!

²ფასშეუწონარ სიონის ძეთ, ხალას ოქროდ რომ ფასობდნენ, როგორ დაედოთ ახლა მეთუნის ნახელავი ქოთნის ფასი!

³ტურებიც კი მკერდს უშვერენ თავის ლეკვებს და აჭმევენ ძუძუს! ჩემი ერის ასული კი გასასტიკდა, როგორც სირაქლემა უდაბნოში.

⁴ძუძუს ბავშვის ენა წყურვილისაგან სასას აეკრა; პატარა ბავშვები პურს ითხოვენ და ლუკმას არავინ აწვდის.

⁵ნუგბარით რომ ნებივრობდნენ, შიმშილით გული მისდით ქუჩებში; ძოწეულში ნაზარდნი ნეხვებში წვანან.

⁶და განდიდდა ჩემი ერის ასულის ურჯულოება უმეტეს ცოდვათა სოდომისა, რომელიც ერთ წამში დაიქცა საუკუნო დაქცევით და ვერა ხელმა ვერ დაიხსნა.

⁷სიონის მთავარნი თოვლზე სპეტაკნი იყვნენ, რძეზე თეთრნი, მათი სახე ბადახშზე მეტად ღაჟღაჟებდა, მათი აღნაგობა მსგავსი იყო საფირონისა.

⁸ახლა კი მურზე შავია მათი სახე; წინ რომ შეგხვდნენ, ვერ იცნობ; ძვალ-ტყავად ქცეულან; ხესავით ჩამომხმარან.

⁹მახვილით დახოცილნი უფრო ბედნიერნი იყვნენ, ვიდრე შიმშილით დახოცილები, რომლებიც ჩამოჭკნენ და გაწყდნენ მიწის ნაყოფის უქონლობით.

¹⁰გულმოწყალე ქალები საკუთარი ხელით ხარშავდნენ თავიანთ შვილებს, საზრდოდ რომ ჰქონოდათ ჩემი ერის ასულის დაღუპვის ჟამს.

¹¹აღასრულა უფალმა თავისი გულისწყრომა, გადმოაფრქვია რისხვის ალი და ცეცხლი დაანთო სიონზე, რომელმაც შეჭამა მისი საძირკვლები.

¹²არ სწამდათ ქვეყნის მეფეებს და ქვეყნიერების არც ერთ მცხოვრებს, რომ მტერი და მომხვდური შეაღწევდა იერუსალიმის კარიბჭეებში.

¹³მაგრამ ეს მოხდა მის ცრუწინასწარმეტყველთა ცოდვების გამო, მის მღვდელთა ურჯულოების გამო, რომლებიც მის წიაღში მართალთა სისხლს ღვრიდნენ.

¹⁴ისინი ბრმებივით ხეტიალობდნენ ქუჩებში, სისხლით ისე იბილწებოდნენ, რომ ვერ შეეხებოდი მათ სამოსელს.

¹⁵მოგვშორდიო ბილწო! — უყვიროდნენ მათ. — მოგვშორდით, მოგვშორდით, არ შეგვეხოთო! ასე შორდებოდნენ და დაწანწალებდნენ ისინი, წარმართნი კი ამბობდნენ: დიდხანს ვეღარ იცხოვრებენო ჩვენთან.

¹⁶თვით უფალმა გაფანტა ისინი და აღარ მოხედავს მათ მეტად. მღვდლებს პატივს არ სცემდნენ ისინი, მოხუცები არ ებრალებოდათ.

¹⁷თვალები დაგვაწყდა შემწეობის ამაო მოლოდინში; ჩვენი სათვალთვალო გოდლიდან ველოდით ხალხს, რომელსაც ჩვენი შველა არ შეეძლო.

¹⁸ისინი გვზვერავდნენ, რომ არ გაგვევლო ჩვენს ქუჩებში, მოახლოვდა ჩვენი ბოლო; აივსო ჩვენი დღეები; მოვიდა ჩვენი აღსასრული.

¹⁹ცის ორბებზე სწრაფნი იყვნენ ჩვენი მდევარნი: მთებზე გვედევნებოდნენ, უდაბნოში გვისაფრდებოდნენ.

²⁰სუნთქვა ჩვენი სიცოცხლისა, უფლის ცხებული, მათ ორმოშია დაჭერილი, ის, ვისზეც ვამბობდით: მის ჩრდილში ვიცოცხლებთო ხალხთა შორის.

²¹იმხიარულე და იხარე, ედომის ასულო, ყუცის ქვეყანაში მცხოვრებო! შენთანაც ჩამოივლის თასი — დათვრები და გაშიშვლდები.

²²დასრულდა შენი ურჯულოების სასჯელი, სიონის ასულო, უფალი აღარ გაგდევნის მეტად; შენს ურჯულოებას კი მოგკითხავს, ედომის ასულო, და გამოაჩენს შენს ცოდვებს.