Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Ezekiel 24 Bible Online

Ezekiel 24 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Ezekiel 24

¹და იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი მეცხრე წელს, მეათე თვის მეათე დღეს:

²ადამის ძევ! ჩაიწერე ამ დღის სახელი, სწორედ ამ დღისა; ამ დღეს მოადგა ბაბილონის მეფე იერუსალიმს,

³წარმოთქვი ურჩ სახლს იგავი და უთხარი მათ: ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: შემოდგი ქვაბი ცეცხლზე, შემოდგი და ჩაასხი შიგ წყალი.

⁴ჩაყარე შიგ ნაჭრები, კარგი ნაჭრები — ბარკლის და ბეჭის, ნარჩევი ძვლიანებით გაავსე.

⁵საუკეთესო ცხვარი გამოარჩიე, და შეუკეთე ქვაბს შეშა, აადუღე, რომ ძვლებიც კი ჩაიხარშოს.

⁶ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: ვაი მოსისხლე ქალაქს, წაკალულ ქვაბს რომ ჰგავს, რომელსაც გესლი არა სცილდება. ნაჭერ-ნაჭერ წამოყარეთ, რჩევას ნუ დაუწყებთ.

⁷რადგან მისი სისხლი მასში იყო. შიშველ კლდეზე[8] დადო ის, არ დაღვარა მიწაზე, სადაც მას მტვერი დაფარავდა.

⁸რათა გამეღვიძებინა რისხვა შურისძიებისთვის, მე დავდე მისი სისხლი შიშველ კლდეზე, რათა არ დაფარულიყო.

⁹ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: ვაი, სისხლში მოსვრილ ქალაქს! მეც გავაჩაღებ დიდ ხანძარს.

¹⁰შეშას მოუმატე, გააჩაღე ცეცხლი, ჩახარშე ხორცი; წვენი დააშრეს და ძვლები ჩაიშალოს.

¹¹და ცარიელი ქვაბი ნაკვერჩხლებზე დადგი, რათა გამოიწვას, სპილენძი გავარვარდეს, და გადნეს მისი გესლი და გაქრეს მისი ნადედი.

¹²და რამდენსაც არ უნდა ვარვარებდეს ქვაბი, შემხმარი გესლი არ ჩაიწვება ცეცხლში.

¹³შენს სიბილწეშია ისეთი სისაძაგლე, რომ რამდენიც არ უნდა წმინდო, მაინც არ იწმინდები შენი სიბილწისაგან, ვიდრე არ დავაცხრობ ჩემს რისხვას შენზე.

¹⁴მე, უფალმა, ვთქვი და ახდება; გავაკეთებ, არ დავაყოვნებ, არ დავინდობ, არ შევიბრალებ. შენი გზებისა და შენი ნამოქმედარისამებრ განგსჯი შენ! — ამბობს უფალი ღმერთი.

¹⁵და იყო სიტყვა უფლისა ჩემს მიმართ ნათქვამი:

¹⁶ადამის ძევ! უეცარი სიკვდილით წავიყვან შენგან შენი თვალის სასურველს, მაგრამ შენ ნუ იგლოვ და ნურც იტირებ, ცრემლს ნუ დაიდენ.

¹⁷ჩუმად ოხრავდე, მკვდრებს გლოვას ნუ გაუმართავ; თავსაბურავი შემოიხვიე და უხამური ნუ იქნები, წვერს ნუ დაიფარავ და უცხოთა პურს[9] ნუ შეჭამ.

¹⁸ველაპარაკე ხალხს დილით და საღამოთი მოკვდა ჩემი ცოლი; მეორე დღეს ისე გავაკეთე, როგორც მებრძანა.

¹⁹და მითხრა მე ხალხმა: არ გვეუბნები, რას ნიშნავს ეს ჩვენთვის, რასაც შენ აკეთებ?

²⁰და მე ვუთხარი მათ: უფლის სიტყვა იყო ჩემს მიმართ ნათქვამი:

²¹უთხარი ისრაელის სახლს, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: აჰა, მე სალანძღავად ვაძლევ ჩემს საწმიდარს, თქვენი ძლიერების სიამაყეს, თქვენს თვალთა სასურველს, და თქვენი სულის სანუკვარს. თქვენი ძენი და ასულნი, რომელნიც მიატოვეთ, მახვილით დაეცემიან.

²²და თქვენც იმას გააკეთებთ, რაც მე გავაკეთე: წვერ-ულვაშს არ დაიფარავთ და უცხოთა პურს არ შეჭამთ;

²³საბურველი უნდა გქონდეთ თავზე და არ იყოთ უხამური; ნუ იგლოვებთ და ნუ იტირებთ. დადნებით თქვენს ცოდვებში და ერთმანეთს შესტირებთ.

²⁴და იქნება ეზეკიელი თქვენთვის მაგალითად და რაც მან გააკეთა, თქვენც იმას გააკეთებთ. და როცა ეს ახდება, მიხვდებით, რომ მე ვარ უფალი ღმერთი.

²⁵და შენ, ადამის ძევ! იმ დღეს, როცა წავართმევ მათ ძლიერებას, მათი მშვენების სიხარულს, მათი თვალის სასურველს და უძვირფასესს მათი სულისა, მათ ძეთ და მათ ასულთ, —

²⁶იმ დღეს მოვა შენთან გადარჩენილი, რათა ყურში ჩაგასმინოს ამბავი.

²⁷იმ დღეს გაგეხსნება ბაგე გადარჩენილის მიმართ და ალაპარაკდები; აღარ დადუმდები მეტად და იქნები მათთვის სასწაულად; და მიხვდებიან, რომ მე ვარ უფალი.