Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Ezekiel 3 Bible Online

Ezekiel 3 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Ezekiel 3

¹და მან მითხრა მე: ადამის ძევ, შეჭამე, რასაც შენს წინ ხედავ, შეჭამე ეს გრაგნილი და წადი და ელაპარაკე ისრაელის სახლს.

²და გავაღე მე პირი და მან შემაჭამა ის გრაგნილი.

³და მითხრა მე: ადამის ძევ, გამოკვებე შენი მუცელი და გაავსე შენი სტომაქი ამ გრაგნილით, რომელსაც მე გაძლევ. და მე შევჭამე ის, და მეტკბო პირში, როგორც თაფლი.

⁴და მითხრა მე: ადამის ძევ, წადი, მიდი ისრაელის სახლში და ელაპარაკე მათ ჩემი სიტყვებით,

⁵რადგან არა გაურკვეველი მეტყველებისა და მძიმე ენის ხალხთან გაგზავნი, არამედ ისრაელის სახლთან.

⁶არა მრავალ გაურკვეველი მეტყველებისა და მძიმე ენის ხალხებთან, რომელთა ლაპარაკსაც ვერ გაიგებ; მათთან რომ გამეგზავნე, ისინიც კი მოგისმენდნენ შენ;

⁷მაგრამ ისრაელის სახლი არ ისურვებს მოგისმინოს, რადგან მათ არ სურთ ჩემი მოსმენა, რადგან ისრაელის სახლს სქელი შუბლი აქვს და ჯიუტი გული.

⁸აჰა, მე გავასასტიკე შენი სახე მათი სახესავით, გავასქელე შენი შუბლი მათი შუბლივით.

⁹კაჟზე მაგარი ალმასივით გავხადე შენი შუბლი; ნუ შეგეშინდება მათი და ნუ შეგაკრთობს მათი სახე, რადგან მეამბოხეთა სახლია ის.

¹⁰და მითხრა მე: ადამის ძევ, ყოველი ჩემი სიტყვა, რომელსაც მე გეტყვი, გულში ჩაიდე და ყურებში გაიყარე.

¹¹წადი და მიდი ტყვეობაში მყოფებთან, შენი ხალხის შვილებთან, და ელაპარაკე მათ და უთხარი: „ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი.“ მოგისმენენ, თუ არ მოგისმენენ.

¹²და ამიტაცა მე სულმა და მომესმა ჩემს უკან ძლიერი ხმაური, ისეთი, თითქოს მიწა იძრაო: კურთხეულია უფლის დიდება მის ზეციურ სავანეში!

¹³და შრიალი იმ ოთხი ცხოველის ფრთებისა, და ხმა ბორბლებისა, მათ გვერდით რომ მოძრაობდნენ და ხმა ძლიერი შეზანზარებისა.

¹⁴და ამიტაცა სულმა მე და წამიყვანა. და მივდიოდი მე გამწარებული და რისხვით ანთებული, და უფლის მაგარი ხელი იყო ჩემზე.

¹⁵და მივედი ტყვეობაში მყოფებთან, რომლებიც თელ-აბიბში ცხოვრობდნენ, მდინარე ქებარის პირას, და სადაც ისინი ცხოვრობდნენ, იქ დავრჩი მათთან შვიდ დღეს გაოგნებული.

¹⁶და შვიდი დღის ბოლოს იყო სიტყვა უფლისა ჩემს მიმართ:

¹⁷ადამის ძევ, ისრაელის სახლის გუშაგად დაგაყენე და ჩემი პირიდან მოისმენ სიტყვას და გააფრთხილებ მათ ჩემი სახელით.

¹⁸როდესაც მე ვეტყვი ბოროტს: შენ მოკვდები-მეთქი და შენ არ გააფრთხილებ მას რომ ბოროტი გზები მიატოვოს, რათა გადარჩეს, ის ბოროტი თავის ურჯულოებაში მოკვდება, მის სისხლს კი შენ მოგკითხავ.

¹⁹მაგრამ თუ შენ აფრთხილებდი ბოროტს და ის არ მოიქცა თავისი ბოროტებიდან და თავისი ბოროტი გზიდან, ის თავის ურჯულოებაში მოკვდება, შენ კი შენს სულს იხსნი.

²⁰და თუ მართალი განდგება თავისი სიმართლიდან და იქმს უსამართლობას, მაშინ, როცა მე დავდებ მის წინაშე დაბრკოლებას და მოკვდება იგი, მაშინ, თუ შენ არ აფრთხილებდი მას, ის თავის ცოდვაში მოკვდება და არ მოიხსენება მისი მართალი საქმენი, რომელნიც უკეთებია; მის სისხლს კი შენ მოგკითხავ.

²¹შენ კი, თუ გააფრთხილებ მართალს, რომ არ შესცოდოს, და არ შესცოდავს, გადარჩება, რადგან გაფრთხილდა, შენ კი იხსნი შენს სულს.

²²და იყო ჩემზე იქ ხელი უფლისა და მითხრა: ადექი, გადი ველად და იქ დაგელაპარაკები.

²³ავდექი და გავედი ველად. და, აჰა, უფლის დიდება იდგა იქ, მსგავსი დიდებისა, რომელიც ვიხილე მდინარე ქებარის პირას. და პირქვე დავემხე.

²⁴და შემოვიდა ჩემში სული და დამაყენა ფეხზე, და მელაპარაკა და მითხრა: წადი, ჩაიკეტე შენს სახლში.

²⁵და შენ, ადამის ძევ, აჰა, დაგადებენ ბორკილებს და შეგკრავენ და ვეღარ ივლი მათ შორის.

²⁶და შენს ენას სასაზე აგაკრავ და დამუნჯდები, და აღარ ეყოლები მათ მამხილებლად, რადგან მეამბოხე სახლია ის.

²⁷და როცა დაგელაპარაკები, გავხსნი შენს ბაგეებს და ეტყვი მათ: „ასე ამბობს უფალი ღმერთი!“ მსმენელმა ისმინოს; ვისაც არ სურს, ნუ მოისმენს; რადგან მეამბოხე სახლია ის.