Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Luke 1 Bible Online

Luke 1 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Luke 1

¹რადგან ახლა ბევრმა მიჰყო ხელი ჩვენს შორის მომხდარ ამბავთა მწყობრ აღწერას ისე,

²როგორც გადმოგვცეს მათ, რომელნიც თავიდანვე თვითმხილველნი და სიტყვის მსახურნი გახდნენ,

³მეც მივიჩნიე, რომ მას შემდეგ, რაც გულდასმით გამოვიკვლიე ყოველივე თავიდან, ზუსტად აგიწერო, ღირსეულო თეოფილე,

⁴რათა შეიცნო იმ მოძღვრების ჭეშმარიტება, რომელიც ნასწავლი გაქვს.

⁵იუდეის მეფის, ჰეროდეს დღეებში იყო მღვდელი ვინმე, სახელად ზაქარია, აბიას რიგიდან, ხოლო მას ცოლად ჰყავდა აარონის ასულთაგანი, სახელად ელისაბედი.

⁶ორივენი მართლები იყვნენ ღმერთის წინაშე და უმწიკვლოდ მისდევდნენ უფლის ყოველ მცნებასა და წესს.

⁷მათ არ ჰყავდათ შვილი, რადგან ბერწი იყო ელისაბედი და ორივენი ხანგადასულნი იყვნენ.

⁸ერთხელ, როდესაც იგი თავისი რიგისამებრ მღვდლობდა ღმერთის წინაშე,

⁹სამღვდელო ჩვეულებით წილად ხვდა კმევა და შევიდა უფლის ტაძარში,

¹⁰ხოლო გარეთ მთელი ხალხი ლოცულობდა კმევის დროს,

¹¹ეჩვენა მას უფლის ანგელოზი, საკმევლის სამსხვერპლოს მარჯვნივ მდგარი.

¹²და შეკრთა ამის მხილველი ზაქარია და შიშმა მოიცვა ის.

¹³და უთხრა მას ანგელოზმა: „ნუ გეშინია, ზაქარია, რადგან შეწყნარებულია შენი ლოცვა, და შენი ცოლი, ელისაბედი, გიშობს ძეს და დაარქმევ მას სახელად იოანეს.

¹⁴და გექნება შენ სიხარული და მხიარულება და მრავალი გაიხარებს მისი შობით.

¹⁵რადგან დიდი იქნება იგი უფლის წინაშე, ღვინოსა და თაფლუჭს არ დალევს და სულიწმიდით იქნება აღვსილი დედის საშოდანვე.

¹⁶და ისრაელის მრავალ ძეს მოაქცევს უფლის, მათი ღმერთისაკენ.

¹⁷და ივლის ის მის წინაშე ელიას სულითა და ძალით, რათა მოაქციოს მამათა გულები შვილთა მიმართ, ხოლო ურჩნი მართალთა სიბრძნის მიმართ და წარუდგინოს უფალს განმზადებული ხალხი.“

¹⁸უთხრა ზაქარიამ ანგელოზს: „როგორ გავიგო ეს? მე ხომ მოხუცებული ვარ და ჩემი ცოლიც უკვე ხანგადასულია.“

¹⁹მიუგო ანგელოზმა და უთხრა მას: „მე ვარ გაბრიელი, ღმერთის წინაშე მდგომი და წარმოგზავნილი ვარ, რათა გაუწყო და გახარო ეს.

²⁰და, აჰა, დადუმდები და ვერ შეძლებ ლაპარაკს იმ დღემდე, ვიდრე ეს ახდება, რადგან არ ერწმუნე ჩემს სიტყვებს, რომლებიც თავის დროზე აღსრულდება.“

²¹ხალხი კი იდგა და ელოდა ზაქარიას და უკვირდა მისი დაყოვნება ტაძარში.

²²გარეთ გამოსულმა მათთვის ხმის გაცემა ვერ შეძლო. და მიხვდნენ, რომ ჩვენება იხილა ტაძარში. ის კი მოძრაობით ანიშნებდა მათ და დარჩა მუნჯად.

²³და როდესაც დასრულდა მისი მსახურების დღეები, წავიდა შინ.

²⁴იმ დღეთა შემდეგ დაორსულდა ელისაბედი, მისი ცოლი. ხუთ თვეს მალავდა თავს და ამბობდა:

²⁵„ეს მიყო მე უფალმა ამ დღეებში, როდესაც მომხედა, რათა წარეხოცა ჩემი სირცხვილი ადამიანთა შორის.“

²⁶მეექვსე თვეს კი წარმოგზავნილ იქნა ღმერთისაგან გაბრიელ ანგელოზი გალილეის ქალაქში, რომლის სახელია ნაზარეთი,

²⁷ქალწულთან, რომელიც დანიშნული იყო კაცზე, სახელად იოსებზე, დავითის სახლიდან, და ქალწულს ერქვა სახელად მარიამი.

²⁸და შევიდა მასთან ანგელოზი და უთხრა: „გიხაროდეს, მიმადლებულო, უფალი შენთანაა.“[1]

²⁹იგი შეშფოთდა ამ სიტყვებზე და ჩაფიქრდა: „რას უნდა ნიშნავდეს ეს მოკითხვა?“

³⁰და უთხრა მას ანგელოზმა: „ნუ გეშინია, მარიამ, რადგან მადლი გაქვს ნაპოვნი ღმერთთან.

³¹აჰა, საშოში ჩაგესახება და შობ ძეს და დაარქმევ მას სახელს — იესოს.

³²დიდი იქნება იგი და უზენაესის ძეს უწოდებენ. და მისცემს მას უფალი ღმერთი მისი მამის, დავითის, ტახტს.

³³და საუკუნოდ იმეფებს იაკობის სახლზე და მის მეფობას არ ექნება დასასრული.“

³⁴უთხრა მარიამმა ანგელოზს: „როგორ იქნება ეს, როცა მე მამაკაცი არ ვიცი?“

³⁵მიუგო ანგელოზმა და უთხრა: „სულიწმიდა გადმოვა შენზე და მაღლის ძალა მოგიჩრდილავს შენ. ამიტომ ბავშვს, რომელიც დაიბადება, წმიდა და ღმერთის ძე დაერქმევა.

³⁶აჰა, შენს ნათესავს, ელისაბედსაც სიბერეში ჩაესახა ძე და მეექვსე თვეშია უკვე,

³⁷რადგან ღმერთისათვის არაფერია შეუძლებელი.“

³⁸თქვა მარიამმა: „აჰა, უფლის მხევალი ვარ მე. მეყოს მე შენი სიტყვისამებრ.“ და წავიდა მისგან ანგელოზი.

³⁹ადგა მარიამი იმ დღეებში და გაეშურა მთიან მხარეში, იუდეის ქალაქისაკენ.

⁴⁰და შევიდა ზაქარიას სახლში და მოიკითხა ელისაბედი.

⁴¹და მოხდა ისე, რომ როდესაც მოესმა მარიამის მოკითხვა ელისაბედს, შეიძრა ჩვილი მის საშოში. და აღივსო ელისაბედი სულიწმიდით,

⁴²და შესძახა დიდი ხმით და თქვა: „კურთხეული ხარ შენ დედათა შორის, და კურთხეულია შენი საშოს ნაყოფი!

⁴³ვინა ვარ მე, რომ ჩემი უფლის დედა მოვიდა ჩემთან?

⁴⁴რადგან, როდესაც შენი მოკითხვის ხმა მოსწვდა ჩემს ყურს, სიხარულით შეიძრა ჩვილი ჩემში.

⁴⁵ნეტარია, ვინც ირწმუნა, რადგან აღსრულდება ყველაფერი, რაც უფალმა უთხრა მას.“

⁴⁶და თქვა მარიამმა: „ადიდებს სული ჩემი უფალს,

⁴⁷და ზეიმობს ჩემი სული ღმერთში, ჩემს მაცხოვარში,

⁴⁸რადგან მოხედა მან თავისი მხევლის სიმდაბლეს. და ამიერიდან ნეტარად ჩამთვლის მე ყოველი თაობა;

⁴⁹რადგან დიდი რამ მიყო ძლიერმა, და წმიდაა სახელი მისი.

⁵⁰და მისი წყალობა მის მოშიშებზე თაობიდან თაობამდეა.

⁵¹აჩვენა ძალა თავისი მკლავით, გაფანტა ქედმაღალნი თავიანთ გულის ზრახვებთან ერთად.

⁵²ტახტებიდან გადმოყარა ძლიერნი, და აამაღლა მდაბალნი;

⁵³მშივრები სიკეთით აღავსო, და მდიდრები ხელცარიელი გაუშვა.

⁵⁴შეეწია თავის შვილს, ისრაელს, რადგან გაიხსენა წყალობა,

⁵⁵როგორც აუწყა ჩვენს მამებს, აბრაამს და მის ნაშიერთ საუკუნოდ.“

⁵⁶დაყო მარიამმა მასთან სამიოდე თვე და დაბრუნდა თავის სახლში.

⁵⁷ხოლო ელისაბედს დაუდგა მშობიარობის ჟამი და შვა ძე.

⁵⁸და გაიგეს მისმა მეზობლებმა და ნათესავებმა, რომ განადიდა უფალმა თავისი წყალობა მასზე და მასთან ერთად ხარობდნენ.

⁵⁹მერვე დღეს მივიდნენ ბავშვის წინადასაცვეთად და უნდოდათ დაერქმიათ მისი მამის სახელი — ზაქარია.

⁶⁰და მიუგო მისმა დედამ და თქვა: „არა, იოანე უნდა ერქვას მას.“

⁶¹უთხრეს მას: „შენს სანათესაოში არავინ არის, ეგ სახელი რომ ერქვას.“

⁶²და ნიშნებით ჰკითხეს მამამისს, რა უნდოდა დაერქმია მისთვის.

⁶³მან ფიცარი მოითხოვა, დაწერა და თქვა: „იოანეა მისი სახელი.“ და ყველას გაუკვირდა.

⁶⁴და უცებ გაეხსნა მას პირი და ენა, ალაპარაკდა და აკურთხევდა ღმერთს.

⁶⁵შიშმა მოიცვა ყველა, ვინც მათ გარშემო ცხოვრობდა, და მთელს იუდეის მთიანეთში დიდი მითქმა-მოთქმა იყო ყოველივე ამის გამო.

⁶⁶ყველამ, ვინც ეს გაიგო, გულში ჩაიდო და თქვა: „რა გამოვა ამ ყრმისგან?“ და უფლის ხელი იყო მასთან.

⁶⁷ხოლო მამამისი, ზაქარია, აღივსო სულიწმიდით და წინასწარმეტყველებდა და ამბობდა:

⁶⁸„კურთხეულია უფალი ღმერთი ისრაელისა, რომ მოხედა და გაუმზადა გამოსყიდვა თავის ხალხს.

⁶⁹აღგვიდგინა მაცხოვარების რქა თავისი მსახურის, დავითის, სახლში,

⁷⁰როგორც გვაუწყებდა ძველთაგანვე თავისი წმიდა წინასწარმეტყველთა პირით,

⁷¹რომ გვიხსნიდა ჩვენი მტრებისა და ყველა ჩვენი მოძულის ხელიდან.

⁷²წყალობას უყოფდა ჩვენს მამებს, და გაიხსენებდა თავის წმიდა აღთქმას,

⁷³ფიცს, რომლითაც შეჰფიცა აბრაამს, ჩვენს მამას, რომ შეგვაძლებინებდა ჩვენ,

⁷⁴ჩვენი მტრების ხელიდან თავდახსნილებს, უშიშრად

⁷⁵გვემსახურა მისთვის სიწმიდესა და სიმართლეში მის წინაშე, მთელი ჩვენი დღე და მოსწრება.

⁷⁶და შენ, ყრმაო, დაგერქმევა მაღლის წინასწარმეტყველი, რადგან წინამორბედი იქნები უფლის წინაშე მისი გზების გასამზადებლად,

⁷⁷რათა მისცე მის ხალხს ცოდნა ხსნის შესახებ მათი ცოდვების მიტევებით,

⁷⁸ჩვენი ღმერთის გულმოწყალების მეშვეობით, რომლითაც გადმოგვხედა აღმოსავლეთმა მაღლიდან,

⁷⁹ბნელში და სიკვდილის ჩრდილში მსხდომარეთათვის ნათლის მისაცემად, ჩვენს ფეხთა წარსამართავად მშვიდობის გზაზე.“

⁸⁰ყრმა კი იზრდებოდა და სულით მტკიცდებოდა, და იყო უდაბნოში იმ დღემდე, ვიდრე ისრაელს გამოეცხადებოდა.