Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Deuteronomy 9 Bible Online

Deuteronomy 9 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Deuteronomy 9

¹ისმინე, ისრაელ, დღეს შენ გადალახავ იორდანეს, რათა მიხვიდე და დაიმორჩილო შენზე დიდი და ძლიერი ხალხები, დაეპატრონო ზეცამდე გამაგრებულ დიდ ქალაქებს,

²დიდი და ახოვანი ხალხის — ყანაკელთა, მიწა-წყალს, რომლებიც იცი და რომლებზე ნათქვამიც გაგიგონია: წინ ვინ დაუდგებაო ყენაკის ძეთ?

³იცოდე, დღეს რომ უფალი, შენი ღმერთი, წინ გიძღვის, როგორც მშთანთქმელი ცეცხლი, ის გაანადგურებს მათ და მოდრეკს მათ შენს წინაშე, და შენ განდევნი მათ და ადრე და მალე გადააშენებ, როგორც უფალმა გითხრა.

⁴ნუ იტყვი გულში, როცა განდევნის მათ უფალი, შენი ღმერთი, შენი პირისაგან: ჩემი სიმართლის გამო მომიყვანა უფალმა ამ ქვეყნის დასამკვიდრებლადო! რადგან ამ ხალხების უღვთოების გამო დევნის უფალი მათ თქვენი პირისაგან.

⁵შენი სიმართლის და შენი გულწრფელობის გამო კი არ მიდიხარ მათი ქვეყნის დასამკვიდრებლად, არამედ მათი უღვთოების გამო დევნის იმ ხალხს უფალი, შენი ღმერთი, შენი პირისაგან, რათა შეასრულოს სიტყვა, რომელიც შეჰფიცა შენს მამებს: აბრაამს, ისააკსა და იაკობს.

⁶იცოდე, რომ შენი სიმართლის გამო არ გაძლევს უფალი, შენი ღმერთი, ამ მადლიან მიწას დასამკვიდრებლად; არა, თქვენ ჯიუტი ხალხი ხართ.

⁷გახსოვდეს და ნუ დაივიწყებ, თუ როგორ არისხებდი უფალს, შენს ღმერთს, უდაბნოში იმ დღიდან, რა დღესაც გამოხვედი ეგვიპტის ქვეყნიდან, ვიდრე მოაღწევდი ამ ადგილამდე, გაუთავებლად რომ ეურჩებოდი უფალს.

⁸და ხორებშიც არისხებდით უფალს, და ისე განრისხდა უფალი თქვენზე, რომ ამოძირკვა დაგიპირათ.

⁹როცა მთაზე ავედი, რომ მიმეღო აღთქმის ქვის დაფები, იმ აღთქმისა, უფალმა რომ დაგიდოთ, დავყავი მთაზე 40 დღე და 40 ღამე, პური არ მიჭამია და წყალი არ დამილევია.

¹⁰და მომცა უფალმა მე ორი ქვის დაფა, ღვთის თითით დაწერილი; და ზედ იყო ყველა ის სიტყვა, რომელიც გითხრათ უფალმა მთაზე შუაგული ცეცხლიდან თქვენი შეკრების დღეს.

¹¹40 დღისა და 40 ღამის ბოლოს მომცა უფალმა ორი ქვის დაფა, აღთქმის დაფები.

¹²და მითხრა უფალმა: „ადექი და წადი აქედან მალე, რადგან წახდა შენი ხალხი, რომელიც გამოიყვანე ეგვიპტიდან. მალე გადაუხვიეს გზიდან, რომელიც მე ვუბრძანე მათ და გაიკეთეს ჩამოსხმული კერპი.“

¹³და კვლავ მითხრა უფალმა: „ვიხილე მე ეს ხალხი, და აჰა, ურჩი ხალხია იგი.

¹⁴დამანებე და გავანადგურებ და წავშლი მათ სახელს ცისქვეშეთიდან, და შენგან მასზე ძლიერ და მრავალრიცხოვან ხალხს შევქმნი.“

¹⁵მოვბრუნდი და წამოვედი მთიდან. და ცეცხლი ეკიდა მთას, და აღთქმის ქვის ორი დაფა ორივე ხელით მომქონდა.

¹⁶და დავინახე, რომ თქვენ შესცოდეთ უფალს, თქვენს ღმერთს, — გაიკეთეთ ჩამოსხმული ხბო, მალე გადაუხვიეთ გზიდან, რომელიც გიბრძანათ უფალმა.

¹⁷და მოვკიდე ხელი ქვის დაფებს და დავანარცხე ორივე ხელით და დავამსხვრიე თქვენს თვალწინ.

¹⁸და მე კვლავ დავემხე უფლის წინაშე, როგორც უწინ, 40 დღე და 40 ღამე პური არ მიჭამია და წყალი არ დამილევია მთელი თქვენი ცოდვების გამო, რითაც შესცოდეთ უფლის თვალში, ბოროტების ჩასადენად და მის განსარისხებლად.

¹⁹რადგან მეშინოდა რისხვისა და წყრომისა, რომლითაც განრისხდა უფალი თქვენზე, რათა გაენადგურებინეთ. და ისმინა უფალმა ჩემი ამჯერადაც.

²⁰და ძლიერ განრისხდა უფალი აარონზე და სურდა მისი დაღუპვა; და მაშინ მე კვლავ ვილოცე აარონისთვის.

²¹ავიღე თქვენი ნაცოდვარი — ხბო, თქვენ რომ გაგეკეთებინათ და დავწვი ცეცხლში, და დავნაყე და დავფქვი, მტვრად ვაქციე და მთიდან მომდინარე ნაკადულში ჩავყარე.

²²თაბერაყში, მასაში და კიბროთ-ჰათაავაში თქვენ არისხებდით უფალს.

²³და როცა თქვენ გამოგაგზავნათ უფალმა კადეშ-ბარნეაყიდან ამ სიტყვებით: „ადით და დაიპყარით ქვეყანა, რომელიც მე მოგეცით,“ თქვენ წინ აღუდექით უფლის, თქვენი ღმერთის, ბრძანებას და არ ერწმუნეთ მას, და არ ისმინეთ მისი ხმა.

²⁴ურჩნი იყავით თქვენ უფლის წინაშე იმ დღიდან, რაც მე გაგიცანით.

²⁵და მე დამხობილი ვიყავი უფლის წინაშე 40 დღე და 40 ღამე, რადგან უფალმა თქვენი განადგურება გადაწყვიტა.

²⁶და ვლოცულობდი უფლის მიმართ და ვამბობდი: „უფალო ღმერთო! ნუ დაღუპავ შენს ხალხს და შენს სამკვიდროს, რომელიც შენ გამოისყიდე შენი დიდებით, რომელიც გამოიყვანე ეგვიპტიდან ძლიერი ხელით!

²⁷გაიხსენე შენი მსახურნი: აბრაამი, ისააკი და იაკობი! ნუ მიხედავ ამ ხალხის სიჯიუტეს და მის უკეთურებას, და მის ცოდვებს,

²⁸რომ არ თქვას იმ ქვეყანამ, საიდანაც შენ გამოგვიყვანე: ვერ შეძლოო უფალმა მათი მიყვანა იმ ქვეყანაში, რომელიც აღუთქვა მათ, და მათი სიძულვილის გამო გამოიყვანა ისინი, რათა დაეხოცაო უდაბნოში.

²⁹შენი ხალხია ის და შენი სამკვიდრო, რომელიც შენ გამოიყვანე შენი დიადი ძალით და შენი აღმართული მკლავით.“