Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Judges 16 Bible Online

Judges 16 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Judges 16

¹და ჩავიდა სამსონი ღაზაში, და იქ ერთი მეძავი ქალი ნახა, და შევიდა მასთან.

²და უთხრეს ღაზელებს: სამსონი მოსულაო აქ. ღაზელები გარს შემოადგნენ იმ ადგილს და მთელი ღამე უდარაჯებდნენ სამსონს ქალაქის კარიბჭესთან. მთელი ღამე მდუმარედ ისხდნენ და ფიქრობდნენ: მოვიცადოთ სანამ ინათებს და მერე მოვკლათო.

³სამსონს შუაღამემდე ეძინა; შუაღამისას ადგა, ხელი მოხვია ქალაქის კარიბჭის ორივე წირთხლს, საკეტურებიანად მოგლიჯა, ზურგზე დაიდო და აიტანა მთის თხემზე, ხებრონის გადაღმა.

⁴შემდეგ მას ერთი ქალი შეუყვარდა სორეკის ხეობაში; ქალს სახელად ერქვა დალილა.

⁵და მივიდნენ ქალთან ფილისტიმელთა მთავრები და უთხრეს: „შეუჩნდი და ათქმევინე, რაშია მისი დიდი ძალის საიდუმლო, რა უნდა ვიღონოთ მის დასაძლევად და შესაკრავად, რომ დავიმორჩილოთ იგი; და თითოეული ჩვენგანი ათას ვერცხლს მოგცემთ.“

⁶უთხრა სამსონს დალილამ: „მითხარი, რა არის შენი დიდი ძალის საიდუმლო, და რითი შეიძლება შენი შეკვრა, კაცმა რომ დაგიმორჩილოს?“

⁷და უთხრა მას სამსონმა: „შვიდკეცი ახალი, ჯერ გამოუმშრალი ძარღვებით რომ შემკრან, დავსუსტდები და ჩვეულებრივი ადამიანის მსგავსი გავხდები.“

⁸ფილისტიმელთა მთავრებმა დალილას მიუტანეს შვიდკეცი, ახლადამოცლილი ძარღვები, და იმით შეკრა მან სამსონი;

⁹ოთახში კი ხალხი ჩაასაფრეს. და უთხრა დალილამ მას: „ფილისტიმელები დაგესხნენ, სამსონ!“ და ისე დაწყვიტა სამსონმა ის ძარღვები, როგორც ძენძის ძაფი წყდება ხოლმე, ცეცხლი რომ მოედება. და მაინც ვერ გაიგეს მისი ძალის საიდუმლო.

¹⁰და უთხრა დალილამ სამსონს: „აჰა, ხომ მომატყუე და გამაწბილე, ახლა მაინც მითხარი, რით შეიძლება შენი შეკვრა?“

¹¹და უთხრა მას სამსონმა: „თუ მე ახალი, უხმარი საბელებით შემკრავენ, მაშინ დავსუსტდები და ჩვეულებრივი ადამიანის მსგავსი გავხდები.“

¹²და აიღო დალილამ ახალი საბელები, შეკრა იგი და უთხრა: „ფილისტიმელნი მოგადგნენ, სამსონ!“ (ოთახში კი ხალხი იყო ჩასაფრებული). და მან ძაფივით შემოიწყვიტა თოკები მკლავებზე.

¹³და უთხრა დალილამ სამსონს: „აქამდე მატყუე და მაწბილე, ეხლა მაინც მითხარი, რითი შეიძლება შენი შეკვრა?“ და უთხრა სამსონმა მას: „თუ ჩემი თავის შვიდ ნაწნავს საძახველში ჩაგრეხ და პალოზე მიაბამ, მაშინ დავუძლურდები და უბრალო ადამიანის მსგავსი გავხდები.“

¹⁴მას რომ ეძინა, ადგა დალილა და მისი შვიდი ნაწნავი საძახველში ჩაგრიხა; მიაბა პალოზე და უთხრა: „ფილისტიმელნი მოგადგნენ, სამსონ!“ და გამოერკვა ძილიდან და საძახველის პალოც ამოგლიჯა და ნაძახიც.

¹⁵და უთხრა მას დალილამ: „როგორღა მეუბნები, მიყვარხარო, თუ გულით არა ხარ ჩემთან? აჰა, სამჯერ მომატყუე და არ გამიმხილე, რაშია შენი ძალა.“

¹⁶რაკი ყოველდღე ამ სიტყვებს ჩასჩიჩინებდა და ეხვეწებოდა, სასიკვდილოდ შეუწუხა სული.

¹⁷და გაუმხილა მას ყველაფერი, რაც გულში ჰქონდა, და უთხრა მას: „სამართებელი არ გაჰკარებია ჩემს თავს, რადგან ღვთის მოწმიდარი ვარ დედაჩემის მუცლიდანვე; თავი, რომ გადამპარსონ, ძალა გამომეცლება და უბრალო ადამიანის მსგავსი გავხდები.“

¹⁸და დაინახა დალილამ, რომ მან გული გაუხსნა. კაცი, გააგზავნა და მოუხმო ფილისტიმელთა მთავრებს და უთხრა: „ახლა კი ამოდით, რადგან ყველაფერი გამიმხილა, რაც გულში ჰქონდა.“ და ავიდნენ მასთან ფილისტიმელთა მთავრები და ვერცხლიც ამოუტანეს საკუთარი ხელით.

¹⁹და კალთაში ჩააძინა იგი დალილამ, და მოუხმო კაცებს, და მისი თმის შვიდივე ნაწნავი მოაპარსვინა; და დაიწყო ქალმა მისი მოთრგუნვა, და გამოეცალა სამსონს ძალა.

²⁰და თქვა დალილამ: „ფილისტიმელნი მოგადგნენ, სამსონ!“ და გაიღვიძა მან და თქვა: „გავალ წინანდებურად და თავს დავიხსნი.“ და არ იცოდა, რომ უფალმა პირი იბრუნა მისგან.

²¹და შეიპყრეს იგი ფილისტიმელებმა, და თვალები დასთხარეს, და წაიყვანეს იგი ღაზაში, და ბრინჯაოს ჯაჭვებით შეკრეს. და აფქვევინებდნენ საპყრობილეში.

²²ამასობაში იწყო მისმა თმამ წამოზრდა მას შემდეგ, რაც გაპარსულ იქნა.

²³და შეიკრიბნენ ფილისტიმელთა მთავრები, რომ დიდი მსხვერპლი შეეწირათ დაგონისათვის, თავიანთი ღმერთისათვის, და ემხიარულათ, რადგან ამბობდნენ: ჩვენმა ღმერთმა ხელში ჩაგვიგდოო ჩვენი მტერი, სამსონიო.

²⁴და უყურებდა მას ხალხი, ადიდებდა თავის ღმერთს, რადგან ამბობდნენ: ჩვენმა ღმერთმა ხელში ჩაგვიგდოო ჩვენი მტერი და ჩვენი ქვეყნის მაოხარი, ის, ვინც მრავალი ჩვენგანი გაწყვიტაო.

²⁵და კარგ გუნებაზე რომ დადგნენ, თქვეს: მოუხმეთ სამსონს. დაე, გაგვართოსო. და მოუხმეს სამსონს საპყრობილიდან, და ართობდა მათ; და დააყენეს იგი სვეტებს შორის.

²⁶და უთხრა სამსონმა ყმაწვილს, რომელსაც ხელით დაჰყავდა: „ხელი შემავლებინე იმ სვეტებისთვის, რომლებზედაც სახლი დგას, რომ მივეყუდო მათ.“

²⁷და სახლი სავსე იყო კაცებითა და ქალებით; იქ მოეყარა თავი ფილისტიმელთა ყველა მთავარს, და ერდოზე 3 ათასამდე კაცი და ქალი იყო, და ერთობოდა სამსონის დაცინვით.

²⁸და შეჰღაღადა სამსონმა უფალს, და თქვა: „უფალო ღმერთო, გამიხსენე, და ამ ერთხელაც გამაძლიერე, ღმერთო, ერთბაშად, რომ შური ვიძიო ფილისტიმელებზე ჩემი თვალების გამო.“

²⁹და მოეჭიდა სამსონი ორივე შუათანა სვეტს, რომლებზედაც სახლი იდგა, და მიეყრდნო მათ — ერთს მარჯვენა ხელით და მეორეს მარცხენა ხელით,

³⁰და თქვა სამსონმა: „მოკვდი, სულო ჩემო, ფილისტიმელებთან ერთად!“ და მოზიდა სვეტები მთელი ძალით, და ჩამოემხო სახლი მთავრებსაც და მთელ ხალხს, ვინც შიგ იყო. დახოცილები, სამსონმა სიკვდილისას რომ დახოცა, იმათზე მეტი იყვნენ, სიცოცხლეში რომ ჰყავდა დახოცილი.

³¹და ჩავიდნენ მისი ძმები და მამამისის მთელი სახლი, წამოასვენეს იგი, და დამარხეს ცორყასა და ეშთაოლს შორის, მამამისის, მანოახის, სამარხში. და იგი განსჯიდა ისრაელს 20 წელიწადი.