Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Judges 19 Bible Online

Judges 19 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Judges 19

¹იმ დღეებში, როცა ისრაელს მეფე ჯერ კიდევ არ ჰყავდა, ერთი ლევიანი ცხოვრობდა ეფრემის მთის შორეულ ფერდობზე. და ხარჭა მოიყვანა მან იუდას ბეთლემიდან.

²წაეჩხუბა მას ხარჭა, და დაბრუნდა მამისსახლში, იუდას ბეთლემში, და იყო იქ ოთხი თვე.

³და ადგა მისი ქმარი და დაადგა მის კვალს, რათა დაეყვავებინა და შინ დაებრუნებინა. თან მსახური ბიჭი და წყვილი სახედარი წაიყვანა. შეიყვანა ქალმა იგი თავისი მამისსახლში. დაინახა იგი ამ ყმაწვილი ქალის მამამ და სიხარულით გამოეგება.

⁴და არ გაუშვა იგი სიმამრმა, ამ ყმაწვილი ქალის მამამ, და დარჩა მასთან სამი დღე. და ჭამდნენ და სვამდნენ და ღამეს იქვე ათევდნენ.

⁵და მეოთხე დღეს ადგნენ დილაადრიანად, და იგი მოემზადა წასასვლელად. და უთხრა ყმაწვილი ქალის მამამ თავის სიძეს: „ჯერ პური გატეხე, ცოტა დანაყრდი და მერე წადი.“

⁶და დასხდნენ ორივენი, ერთად ჭამეს და სვეს. და უთხრა ყმაწვილი ქალის მამამ იმ კაცს: „მოდი, გაათიე ღამე აქ, მოილხინოს შენმა გულმა.“

⁷და ადგა კაცი წასასვლელად, მაგრამ კვლავ სთხოვა სიმამრმა, და მან ისევ იქ გაათია ღამე.

⁸და ადგა და მოემზადა წასასვლელად დილაადრიანად მეხუთე დღეს. და უთხრა მას ყმაწვილი ქალის მამამ: „მოდი, ცოტა დანაყრდი და შეიცადე, ვიდრე მზე გადაიხრებოდეს. და ჭამეს ორთავემ და სვეს.“

⁹და ადგა ის კაცი, რომ წასულიყო თავის ხარჭასთან და მსახურთან ერთად. და უთხრა მას მისმა სიმამრმა, ყმაწვილი ქალის მამამ: „აჰა, დღე უკვე საღამოსკენ იხრება! ამაღამაც დარჩით. დღე სადაცაა მიიწურება, აქ გაათიეთ ღამე და მოილხინოს შენმა გულმა; ხვალ ადექით დილაადრიანად შენ და შენი მსახური გაუდექით თქვენს გზას, და წადით შინისაკენ.“

¹⁰მაგრამ არ ისურვა ამ კაცმა ღამის კიდევ იქ გათევა, ადგა და წავიდა; და მივიდა იებუსამდე, იერუსალიმი რომ არის; და თან ახლდა თავისი ხარჭა და წყვილი კეხდადგმული სახედარი.

¹¹იებუსს რომ მიადგნენ, დღე თითქმის მიწურული იყო. და უთხრა მსახურმა ბიჭმა თავის ბატონს: „წავიდეთ, და შევუხვიოთ იებუსელთა ამ ქალაქში და იქ გავათიოთ ღამე.“

¹²და უთხრა მას მისმა ბატონმა: „ნუ შევუხვევთ იმ უცხოტომელთა ქალაქში, რომელნიც ისრაელის ძენი არ არიან, და ბარემ გიბეყამდე ვიაროთ.“

¹³და უთხრა თავის მსახურს: „გავწიოთ და მივადგეთ რომელიმე ადგილს და გიბეყაში ან რამაში გავათიოთ ღამე.“

¹⁴და გასწიეს და წავიდნენ, და ბენიამინის გიბეყას მახლობლად თავზე შემოაღამდათ.

¹⁵და გადაუხვიეს იქით, რათა ღამის გასათევად გიბეყაში შესულიყვნენ. და მივიდა იგი და დაჯდა ქალაქის მოედანზე, რადგან ღამის გასათევად შინ არავინ შეუშვა ისინი.

¹⁶და აჰა, საღამო ხანს ერთი ბერიკაცი ბრუნდებოდა თავისი სამუშაოდან, მინდვრიდან; და ეს კაცი ეფრემის მთიდან იყო და გიბეყაში ცხოვრობდა. ამ ადგილის მკვიდრნი კი ბენიამინის ძენი იყვნენ.

¹⁷და აახილა თვალი, და დაინახა მგზავრი ქალაქის მოედანზე. და უთხრა ამ ბერიკაცმა: „საიდან მოსულხარ და საით მიხვალ?“

¹⁸და მან უპასუხა: „ჩვენ იუდას ბეთლემიდან მოვდივართ და მივდივართ ეფრემის მთის კალთებამდე, რადგან იქაური ვარ. იუდას ბეთლემში ვიყავი წასული და ახლა უფლის ტაძრისაკენ მივდივარ; და შინ არავინ შემიშვა.

¹⁹ჩალაც გვაქვს და საჭმელიც ჩვენი სახედრებისთვის, აგრეთვე პურ-ღვინო ჩემთვისაც და ამ შენი მხევლისთვისაც, და ამ მსახური ბიჭისთვისაც, არაფერი მაკლია.“

²⁰და უთხრა მას ბერიკაცმა: „მშვიდობა შენდა, რაც კი რამ გაკლია, ჩემზე იყოს, ოღონდ მოედანზე ნუ გაათევ ღამეს.“

²¹და შინ შეუშვა, და სახედრებს საკვები დაუყარა. მათ კი ფეხი დაიბანეს, ჭამეს და სვეს.

²²როცა ისინი თავიანთ გულს ახარებდნენ, აჰა, ქალაქის მკვიდრნი, გარყვნილი ხალხი, გარს შემოერტყნენ იმ სახლს და უთხრეს სახლის პატრონს, ბერიკაცს: „გამოიყვანე, შენს სახლში რომ კაცი შემოვიდა, რომ შევიცნოთ იგი.“

²³და გამოვიდა მათთან კაცი, სახლის პატრონი, და უთხრა: „არა, ჩემო ძმებო, გევედრებით, ნუ უზამთ ბოროტებას, რაკი ეს კაცი ჩემს სახლში შემოვიდა; ნუ ჩაიდენთ ამ უხამსობას.

²⁴აჰა, ჩემი ქალწული ქალიშვილი და ამ კაცის ხარჭა, იმათ გამოგიყვანთ, დაიმორჩილეთ და უყავით მათ, რაც გენებოთ; და ამ კაცთან ნუ ჩაიდენთ უხამს საქმეს.“

²⁵მაგრამ მათ ამის გაგონებაც არ უნდოდათ. მაშინ იმ კაცმა ხელი მოჰკიდა თავის ხარჭას და გარეთ გამოუყვანა მათ. შეიცნეს იგი, მთელი ღამე აწვალებდნენ მას, დილამდე, და გაუშვეს ცისკრის მოახლოებაზე.

²⁶და მოვიდა ქალი განთიადისას, და დაეცა იმ კაცის სახლის კართან, ვისთანაც მისი ბატონი იდგა, და იქ ეგდო, ვიდრე არ ინათა.

²⁷და ადგა დილით მისი ბატონი და გააღო სახლის კარი, და გამოვიდა, რომ თავის გზას დასდგომოდა. და აჰა, მისი ხარჭა სახლის კართან აგდია, ზღურბლზე ხელებდაყრილი.

²⁸და მან უთხრა: „ადექი და წავიდეთ;“ მაგრამ პასუხი არ მიუღია. თავისი ხარჭა სახედარს გადაჰკიდა, ადგა და შინისკენ გასწია.

²⁹შინ რომ მივიდა, აიღო დანა, მოჰკიდა ხელი თავის ხარჭას და ასო-ასო დაჭრა, თორმეტ ნაწილად, და დაგზავნა ისრაელის ყველა კუთხეში.

³⁰და ყოველი, ამის მნახველი, ამბობდა: „მსგავსი არაფერი მომხდარა და არაფერი ნახულა ისრაელში იმ დღიდან მოკიდებული, რაც ისრაელის ძენი ეგვიპტიდან გამოვიდნენ, დღევანდელ დღემდე. ჩაუფიქრდით, ითათბირეთ და თქვით.“