Read ქართული ბიბლია, სრული ვერსია Judges 21 Bible Online

Judges 21 - ქართული ბიბლია, სრული ვერსია bible

Judges 21

¹და დადეს ისრაელის კაცებმა მიცფაში ფიცი, და თქვეს: „არც ერთმა ჩვენგანმა არ მიათხოვოს თავისი ასული ბენიამინელთ.“

²და მოვიდა ხალხი ბეთელში, საღამომდე იქ ისხდნენ ღვთის წინაშე, მაღალი ხმით მოთქვამდნენ და მწარედ ტიროდნენ,

³და თქვეს: „უფალო, ისრაელის ღმერთო, რად მოხდა ასეთი რამ ისრაელში, რომ დღეს ერთი ტომი მოაკლდა ისრაელს?“

⁴და მეორე დღეს დილაადრიან ადგა ხალხი და ააგო იქ სამსხვერპლო, და აღავლინა სრულადდასაწველი და სამშვიდობო შესაწირავები.

⁵და თქვეს ისრაელის ძეთ: „ვინ არ მოვიდა კრებულში უფლის წინაშე ისრაელის ტომთაგან?“ რადგან დიდი ფიცი ჰქონდათ დადებული იმათზე, ვინც არ ავიდოდა უფლის წინაშე მიცფაში, და ნათქვამი ჰქონდათ მათზე, რომ უნდა მოეკლათ.

⁶და ინანეს ისრაელის ძეთ ბენიამინის, თავიანთი ძმის, გამო და თქვეს: „მოიკვეთა დღეს ერთი ტომი ისრაელიდან.

⁷როგორ მოვექცეთ დანარჩენებს ცოლების თაობაზე, ჩვენ ხომ უფალი დავიფიცეთ, რომ ჩვენს ასულებს არ მივათხოვებდით მათ?“

⁸და თქვეს: „ვინმე ხომ არ დარჩა მოუსვლელი ისრაელის ტომთაგან უფლის წინაშე მიცფაში?“ და აჰა, თურმე არავინ იყო მოსული გალაადის იაბეშიდან უფლის წინაშე ბანაკში, იმ შეკრებაზე.

⁹და როცა აღირიცხა ხალხი, აჰა, არავინ იყო გალაადის იაბეშის მკვიდრთაგან.

¹⁰და გაგზავნა მათთან თემმა 12 ათასი კაცი, მამაცი ვაჟკაცები, და უბრძანა: „წადით და მახვილის პირით მოსრეთ გალაადის იაბეშის მკვიდრნი დედაწულიანად.

¹¹და აჰა, როგორ უნდა მოიქცეთ: მამაკაცი და მამაკაცთან ნაწოლი ყოველი ქალი მოსპეთ.“

¹²და ნახეს გალაადის იაბეშის მკვიდრთ შორის 400 ქალწული ქალი, რომელთაც მამაკაცის საწოლი არ იცოდნენ, და მოიყვანეს ისინი შილოს ბანაკში, რომელიც ქანაანის ქვეყანაშია.

¹³და სიტყვა შეუთვალა მთელმა თემმა; ელაპარაკნენ რიმონის კლდეში მყოფ ბენიამინის ძეთ და მშვიდობა გამოუცხადეს.

¹⁴და დაბრუნდნენ მაშინ ბენიამინის ძენი და მისცეს მათ ქალები, რომლებიც ცოცხლად დატოვეს გალაადის იაბეშის ქალთაგან; მაგრამ ყველას არ შეხვდა.

¹⁵და ხალხს დაენანა ბენიამინი, უფალმა ნაპრალი რომ გააჩინა ისრაელის ტომებში.

¹⁶და თქვეს თემის უხუცესებმა: „როგორ მოვექცეთ დანარჩენებს, ცოლების თაობაზე, რადგან ქალები ამოუწყდა ბენიამინს.“

¹⁷და თქვეს: „სამემკვიდრეო მიწები უნდა მიეცეს ბენიამინიდან გადარჩენილებს, რათა ტომი არ გაქრეს ისრაელიდან.

¹⁸მაგრამ ჩვენს ასულებს ვერ მივათხოვებთ, რადგან ფიცი დადეს ისრაელის ძეთ და თქვეს: წყეულიმც იყოს ვინც ქალი მისცესო ბენიამინელთ.“

¹⁹და თქვეს: „აჰა, ყოველ წელიწადს საუფლო დღესასწაული იმართება შილოში, რომელიც ბეთელის ჩრდილოეთით არის, იმ გზის აღმოსავლეთით, რომელიც ბეთელიდან შექემისაკენ მიემართება და ლებონას სამხრეთით მდებარეობს.“

²⁰და უბრძანეს ბენიამინის ძეთ: „წადით და ჩასაფრდით ვენახებში.

²¹თვალი გეჭიროთ და აჰა, შილოელი ასულები საფერხულოდ გამოვლენ, მაშინ გამოდით ვენახებიდან და თითოეულმა გაიტაცეთ საცოლე შილოელ ასულთაგან, და წადით ბენიამინის ქვეყანაში.

²²და როცა მათი მამები ან ძმები საჩივლელად მოვლენ ჩვენთან, ჩვენ ვეტყვით: ‘მიუტევეთ, რადგან ძალით წაიყვანეს ქალები, როგორც ომის დროს ხდება ხოლმე. ნებით რომ მოგეცათ, დამნაშავენი თქვენ იქნებოდით.’“

²³და ბენიამინის ძენიც ასე მოიქცნენ: მოიყვანეს ცოლები თავიანთი რიცხვის მიხედვით, რომელნიც მეფერხულეთაგან გაიტაცეს, მერე წავიდნენ და დაბრუნდნენ თავიანთ სამკვიდრებელში და ააშენეს ქალაქები, და იქ ცხოვრობდნენ.

²⁴და წავიდ-წამოვიდნენ იქიდან ისრაელის ძენი; და დაბრუნდა თითოეული თავის ტომში და თავის საგვარეულოში. და გავიდა იქიდან თითოეული თავის სამკვიდრებელში.

²⁵იმ ხანად მეფე არ ჰყავდა ისრაელს; ვისაც როგორ უნდოდა, ისე იქცეოდა.