Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 2 მეფეთა 1 Bible Online

2 მეფეთა 1 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

2 მეფეთა 1

¹მესამე დღეს გამოვიდა საულის ბანაკიდან კაცი, სამოსელი შემოგლეჯოდა და თავზე მტვერი ეყარა. დავითის წინაშე მისვლისას დაეცა მიწაზე და თაყვანი სცა.

²და უთხრა დავითმა: “საიდან მოდიხარ?” უთხრა: “ისრაელის ბანაკიდან გამოვიქეცი.”

³უთხრა დავითმა: “რა ამბავი მოხდა? მიამბე!” თქვა კაცმა: “ხალხი გაიქცა ბრძოლის ველიდან. ბევრი ჩვენიანიც დაეცა და დაიხოცა, საულიც და მისი ვაჟი იონათანაც დაიხოცნენ.”

⁴უთხრა დავითმა ყმაწვილ კაცს, ამბის მომტანს: “როგორ გაიგე, რომ დახოცილან საული და მისი ვაჟი იონათანი?”

⁵თქვა ყმაწვილმა კაცმა, ამბის მომტანმა; “გილბოაყის მთაზე მოვხვდი შემთხვევით და ვხედავ თავის შუბზეა საული დაგებული და აჰა, ეტლები და მხედრები უახლოვდებოდნენ მას.

⁶და უკან მოიხედა, დამინახა და დამიძახა. ვუთხარი: გისმენ, ბატონო-მეთქი.

⁷მითხრა: ‘ვინ ხარ?’ ვუთხარი: ‘ყამალეკელი ვარ.’

⁸მითხრა: ‘დამადექი და მომკალი, რადგან საშინელ ტანჯვაში ვარ, რადგან ჯერ კიდევ მიდგას სული.’

⁹და დავადექი და მოვკალი, რადგან ვიცოდი, რომ მაინც არ იცოცხლებდა დამარცხების შემდეგ. და მოვხადე გვირგვინი, თავზე რომ ეხურა, და სამაჯური, ხელზე რომ ეკეთა, და აქ მოვუტანე ჩემს ბატონს.”

¹⁰ჩაბღუჯა თავისი სამოსელი დავითმა და შემოიგლიჯა. და ასე ქნა ყველამ, ვინც კი მასთან იყო.

¹¹და მოთქვამდენ და ტიროდნენ, და საღამომდე მარხულობდნენ, როგორც საულისა და მისი ვაჟის, იონათანის გამო, ასევე უფლის ერისა და ისრაელის სახლის გამო, მახვილისგან რომ დაეცნენ.

¹²უთხრა დავითმა ყმაწვილ კაცს, ამბის მომტანს: “სადაური ხარ?” მიუგო: “ხიზანის შვილი ვარ, ყამალეკელი.”

¹³უთხრა მას დავითმა: “როგორ გაბედე და აღმართე ხელი უფლის ცხებულის დასაღუპად?”

¹⁴და დაუძახა დავითმა ერთ მსახურთაგანს და უთხრა: “აქ მოდი და მოკალი ეს კაცი.” და დაჰკრა და მოკვდა იგი.

¹⁵და უთხრა მას დავითმა: “შენს თავზეა შენი სისხლი, რადგან შენმავე ბაგემ გამხილა, როცა თქვი: ‘მე მოვკალიო უფლის ცხებული.’”

¹⁶ამ გოდებით გოდებდა დავითი საულსა და იონათანზე, მის ძეზე.

¹⁷და თქვა, რომ ესწავლათ იუდას ძეთ “მშვილდი”, როგორც სწერია სიმართლის წიგნში:

¹⁸“შენი მშვენება, ისრაელო, შენს მაღლობებზე გაიგმირა! როგორ დაეცნენ ვაჟკაცები!

¹⁹ნუ გაამხელთ გათში, ნუ გამოაცხადებთ აშკელონის ქუჩებში, რომ არ გაიხარონ ფილისტიმელთა ასეულებმა; არ იზეიმონ წინადაუცვეთელთა ასულებმა.

²⁰გილბოაყის მთებო! არ გეღირსოთ ცვარი და წვიმა, ნაყოფიერი მინდვრები, რადგან მანდ გაცუდდა ვაჟკაცთა ფარი, საულის ფარი, თითქოს არ ყოფილიყო ზეთით ცხებული!

²¹განგმირულთა უსისხლოდ, ვაჟკაცთა უგულ-ღვიძლოდ არ დაბრუნებულა უკან იონათანის ისარი, საულის ხმალი ამაოდ არ დაბრუნებულა!

²²საულ და იონათან! სიცოცხლეში საყვარელნი და სანატრელნი, სიკვდილშიც განუყრელნი არიან! არწივზე სწრაფნი, ლომზე ძლიერები.

²³ისრაელის ასულნო! იტირეთ საული, თქვენი შემმოსველი ძოწეულით, და ძვირფასეულით, ოქროს სამკაულებით რომ გიმშვენებდათ შესამოსელს.

²⁴როგორ დაეცნენ ბრძოლაში! განგმირულია იონათანი შენს მაღლობებზე.

²⁵ვწუხვარ შენზე, ძმაო იონათან! დიდად ძვირფასი იყავი ჩემთვის. შენი სიყვარული ჩემდამი, უფრო მშვენიერი იყო. ვიდრე ქალის სიყვარული.

²⁶როგორ დაეცნენ ვაჟკაცები, როგორ განადგურდა საომარი საჭურველი!"