Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 4 მეფეთა 6 Bible Online

4 მეფეთა 6 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

4 მეფეთა 6

¹და უთხრეს წინასწარმეტყველთა ძეთ ელისეს: "აჰა, ვიწროა ჩვენთვის ეს ადგილი, სადაც შენს წინაშე ვცხოვრობთ.

²იორდანეზე ჩავალთ, თითო მორს ავიღებთ იქიდან და ავიშენებთ იქ სადგომს საცხოვრებლად.” და თქვა: "ჩადით”

³და თქვა ერთმა: "იქნებ მიიღო წყალობა და შენც წამოგვყვე შენს მსახურთ.” თქვა: "წამოგყვებით.”

⁴და წაჰყვა მათ. და ჩავიდნენ იორდანეზე და შეუდგნენ ხის ჭრას.

⁵ძირს დასცა ერთმა მორი და წყალში ჩაუვარდა ცული. და იყვირა: "ვაი, ბატონო! ნათხოვარი იყო!”

⁶და თქვა ღვთისკაცმა: "სად ჩავარდა?” და უჩვენა ადგილი. და მოჭრა ნაფოტი, ისროლა იქითკენ და ამოტივტივდა ცული.

⁷და თქვა: "ამოიღე.” და მანაც გაიწოდა ხელი და აიღო.

⁸და ებრძოდა არამის მეფე ისრაელს და თათბირობდა თავის მსახურებთან, ამა და ამ ადგილზე დავბანაკდებიო.

⁹და შეუთვალა ღვთისკაცმა ისრაელის მეფეს: "მოერიდე ამ ადგილზე გავლას, არამელები არიან შემოპარული.”

¹⁰და გზავნიდა ისრაელის მეფე ხალხს იმ ადგილას, რომელზეც ღვთისკაცი ეუბნებოდა და აფრთხილებდა. და არა ერთხელ და ორჯერ გადარჩენილა იქ.

¹¹და შეაშფოთა არამის მეფე ამ ამბავმა, უხმო თავის მსახურთ და უთხრა: "არ მეტყვით, ვინ მიდი-მოდის ჩვენიანებიდან ისრაელის მეფესთან?”

¹²და თქვა ერთ-ერთმა მსახურთაგან: "არავინ, მეფე-ბატონო. ელისე, ისრაელის წინასწარმეტყველი, ატყობინებს ისრაელის მეფეს ყოველ სიტყვას, რასაც შენს საწოლ ოთახში ლაპარაკობ.”

¹³და თქვა: "წადით და გაიგეთ, სად არის იგი. ხალხს გავაგზავნი და მოვაყვანინებ.” და შეატყობინეს: "დოთანში არის.”

¹⁴და გაგზავნა იქ ცხენები, ეტლები და დიდძალი ჯარი. და მივიდნენ ღამით და ალყა შემოარტყეს ქალაქს.

¹⁵და ადგა დილაადრიანად ღვთისკაცის მსახური, გამოვიდა გარეთ და აჰა, ჯარია ქალაქის ირგვლივ, ცხენები და ეტლები. და უთხრა მისმა მსახურმა ბიჭმა: "ვაი, ბატონო, რა გვეშველება?”

¹⁶და თქვა: "ნუ გეშინია, რადგან ჩვენ უფრო ბევრი გვყავს, ვიდრე მათ.”

¹⁷და ილოცა ელისემ და თქვა: "უფალო! აუხილე თვალი, რომ დაინახოს.” და აუხილა უფალმა თვალი მსახურ ბიჭს და მანაც დაინახა: აჰა, სავსეა მთა ელისეს გარშემო ცხენებითა და ცეცხლოვანი ეტლებით.

¹⁸და დაეშვნენ მისკენ არამელები, და ილოცა ელისემ უფლისადმი და თქვა: "დააბრმავე ეს ხალხი!” და დააბრმავა ისინი ელისეს სიტყვისამებრ.

¹⁹და უთხრა მათ ელისემ: "აქ არ არის გზა და არც ქალაქი. გამომყევით და მიგიყვანთ იმ კაცთან, ვისაც ეძებთ.” და წაუძღვა სამარიამდე.

²⁰და როცა სამარიაში მივიდნენ, თქვა ელისემ: "უფალო! აუხილე თვალი ამათ, რომ დაინახონ.” აუხილა უფალმა მათ თვალი და დაინახეს, რომ სამარიაში არიან.

²¹უთხრა ისრაელის მეფემ ელისეს, როცა დაინახა ისინი: "დავხოცო, ჩემო მამავ?”

²²და უთხრა: "არ დახოცო. შენი მახვილით და მშვილდით ხომ არ დაგიტყვევებია, რომ შენ ამოხოცო? მიეცი პური და წყალი. ჭამონ და სვან, და თავიანთ ბატონთან წავიდნენ.”

²³და გაუმართა დიდი პურობა. მათაც ჭამეს და სვეს და თავიანთ ბატონთან წავიდნენ. და ამის მეტად აღარ შემოსულან სათარეშოდ ისრაელის ქვეყანაში არამელები.

²⁴ამის შემდეგ შეკრიბა ბენ-ჰადადმა, არამის მეფემ, მთელი თავისი ლაშქარი, წამოვიდა და შემოადგა სამარიას.

²⁵და დიდი შიმშილობა იყო სამარიაში. და სანამ ალყა ჰქონდა შემორტყმული, სახედრის თავი ოთხმოც ვერცხლად იყიდებოდა, ხოლო კაბის მეოთხედი მტრედის სკორე - ხუთ ვერცხლად.

²⁶და გაიარა ერთხელ ისრაელის მეფემ გალავანზე და შეჰბღავლა ერთმა ქალმა: "მიშველე, მეფე-ბატონო!”

²⁷და უთხრა: "თუ უფალმა ვერ გიშველა, მე როგორ გიშველო? კალოდან თუ საწნახელიდან?”

²⁸უთხრა მას მეფემ: "რა მოგივიდა?” უთხრა: "ამ ქალმა მითხრა: 'მომეცი შენი შვილი, დღეს ის შევჭამოთ, ხვალ - ჩემი.'

²⁹და მოვხარშეთ ჩემი შვილი და შევჭამეთ. და ვუთხარი მეორე დღეს: 'მომეცი ახლა შენი შვილი შევჭამოთ'. მან კი გადამალა თავისი შვილი.”

³⁰და როცა გაიგონა მეფემ ქალის ნათქვამი, შემოიხია სამოსელი და გალავანზე გავიდა. და დაინახა ხალხმა, რომ ჯვალო ემოსა შიშველ ხორცზე.

³¹და თქვა: "ასე და ასე მიყოს ღმერთმა და უარესიც დამმართოს, თუ თავი შერჩეს მხრებზე საღამომდე ელისე შაფატის ძეს.”

³²ელისე კი იჯდა თავის სახლში და უხუცესები უსხდნენ გვერდით. და გააგზავნა [მეფემ] თავისგან კაცი, და ვიდრე მოციქული მივიდოდა, ელისემ უთხრა უხუცესებს: "ხედავთ, კაცს მიგზავნის მკვლელის შვილი, რომ თავი მომკვეთოს? იცოდეთ, როცა მოციქული მოვა, ჩაკეტეთ კარი და მაგრად მიაწექით კარს, რომ ვერ შემოვიდეს. აჰა, მისი ბატონის ფეხის ხმაც ისმის მის უკან!”

³³და ვიდრე მათ ელაპარაკებოდა აჰა, მოვიდა მოციქულიც, და თქვა ელისემ: "აჰა, რა უბედურება დაგვატეხა უფალმა! რაღას უნდა მოველოდე უფლისგან? “