Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 ნეემია 5 Bible Online

ნეემია 5 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

ნეემია 5

¹და დაიწყო დიდი დრტვინვა ხალხმა და მათმა ცოლებმა თავიანთ იუდაელ მოძმეთა წინააღმდეგ.

²და იყვნენ ისეთნი, რომელნიც ამბობდნენ: “ჩვენ, ჩვენი ძენი და ჩვენი ასულნი მრავალნი ვართ. და ვიშოვნოთ ხორბალი, რათა ვჭამოთ და ვიცოცხლოთ”.

³და იყვნენ ისეთები, რომელნიც ამბობდნენ: “ჩვენს მინდვრებს, ვენახებს და სახლებს ვაგირავებთ, რათა ვიშოვოთ ხორბალი შიმშილობის ჟამს.”

⁴და იყვნენ ისეთნიც, რომელნიც ამბობდნენ: “ჩვენი მიწებისა და ჩვენი ვენახების დაგირავებით ფულს ვშოულობთ მეფისთვის ხარკის გადასახდელად.

⁵და ჩვენი ხორცი ისეთივეა, როგორც ჩვენი მოძმეებისა. და ჩვენი ძენი ისეთივენი არიან, როგორიც მათი ძენი, მაგრამ ჩვენ გვიხდება ჩვენი ძეებისა და ასულების მონებად მიცემა და ზოგიერთი ჩვენი ასულთაგანი უკვე დამონებულია. ძალა აღარა გვაქვს ხელებში; და ჩვენი ყანები და ვენახები სხვებს ეკუთვნის.”

⁶ძალიან გავცეცხლდი, როდესაც მათი დრტვინვა და ეს სიტყვები მოვისმინე.

⁷მაგრამ გულმა მიკარნახა და ვეჩხუბე დიდებულებს, მოხელეებს და ვუთხარი მათ: თქვენი მოძმეებისაგან ვახშს იღებთ-მეთქი. და მოვიწვიე მათ წინააღმდეგ დიდი კრებული.

⁸და ვუთხარი მათ: “ჩვენ გამოვისყიდეთ სხვა ხალხებს მიყიდული ჩვენი იუდაელი ძმები, როგორც შეგვეძლო, თქვენ კი საკუთარ ძმებს ჰყიდით, რომლებიც მერე ჩვენ უნდა გამოვისყიდოთ!” და დუმდნენ ისინი და სიტყვას ვეღარ პოულობდნენ.

⁹და ვთქვი: “არ არის კარგი ეს საქმე, რასაც თქვენ აკეთებთ! განა ღვთის შიშით არ უნდა დადიოდეთ, რათა ხალხებისა და მტრების დაცინვა აიცილოთ?

¹⁰მე, ჩემი ძმები და ჩემი მსახურნი სესხად ვაძლევთ ვერცხლს და ხორბალს. მოდით მივუტევოთ მათ ეს ვალი.

¹¹დღესვე დაუბრუნეთ მათ მათი ყანები, ვენახები, ზეთისხილის ბაღები, სახლები, და სარგებელი ვერცხლის, ხორბლის, ღვინის, და ზეთის, რასაც მათგან ითხოვდით.”

¹²და თქვეს: “დავუბრუნებთ და აღარ მოვთხოვთ; ისე მოვიქცევით, როგორც შენ ამბობ!” და მღვდლებს დავუძახე და დავაფიცე ისინი, რომ იმ სიტყვისამებრ მოქცეულიყვნენ.

¹³და დავიბერტყე მოსასხამის კალთა და ვთქვი: “ასე გაიბერტყოს ყოველი ის კაცი თავისი სახლიდან და თავისი მონაგარიდან, ვინც არ შეასრულებს ამ სიტყვას, და ასე იყოს გაბერტყილი და გამოცარიელებული!” და თქვა მთელმა კრებულმა: “ამინ!” და ხოტბა შეასხა უფალს და შეასრულა ხალხმა ეს სიტყვა.

¹⁴აგრეთვე იმ დღიდან, რაც მეფემ იუდას განმგებლობა მიბრძანა, მეფე ართახშასთას მეფის მეოცე წლიდან ოცდამეთორმეტე წლამდე - თორმეტი წლის განმავლობაში - მე და ჩემს ძმებს განმგებლის პური არ გვიჭამია.

¹⁵განმგებლები, ჩემამდე ვინც იყვნენ, ამძიმებდნენ ხალხს და ორმოცი შეკელის გარდა, პურსა და ღვინოსაც ართმევდნენ. მათი მსახურნიც ბატონობდნენ ხალხზე, მაგრამ მე ასე არ მოვქცეულვარ ღვთის მოშიშობის გამო.

¹⁶თანაც მე გადაგებული ვიყავი კედლის შენებაზე. მინდვრებს აღარ ვყიდულობდით და ყველა ჩემი მსახური იქ იყრიდა თავს სამუშაოდ.

¹⁷ას ორმოცდაათი კაცი მესხდა სუფრაზე - იუდაელები და მოხელეები, გარდა ჩვენს გარშემო მცხოვრებ ხალხებიდან მოსულთა.

¹⁸აი, რა მზადდებოდა ერთი დღისათვის: ერთი ხარი, ექვსი რჩეული ცხვარი, ასევე ფრინველს ამზადებდნენ ჩემთან; და ყოველ ათ დღეში ყველანაირი ღვინო მოჰქონდათ უხვად. მაგრამ განმგებლის პურს არ ვითხოვდი, რადგან მძიმე იყო ამ ხალხის სამუშაო.

¹⁹ყველაფერი სასიკეთოდ გამიხსენე, ღმერთო ჩემო, რაც ამ ხალხისათვის გამიკეთებია.