Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 გამოსვლა 16 Bible Online

გამოსვლა 16 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

გამოსვლა 16

¹და აიყარა ელიმიდან და მივიდა ისრაელის ძეთა მთელი თემი სინის უდაბნოში, რომელიც ელიმსა და სინაის შორისაა, ეგვიპტის ქვეყნიდან მათი გამოსვლის მეორე თვის მეთხუთმეტე დღეს.

²და ებუზღუნებოდა ისრაელის ძეთა მთელი თემი მოსესა და აარონს უდაბნოში.

³და უთხრეს მათ ისრაელის ძეთ: “ნეტა უფლის ხელით გავმწყდარიყავით ეგვიპტის ქვეყანაში, როცა ვუსხედით ჩვენს ხორცის ქვაბებს, და ძღომაზე ვჭამდით პურს. აჰა, გამოგვიყვანეთ ამ უდაბნოში, რომ მთელი ეს კრებული შიმშილით გაწყვიტოთ.”

⁴და უთხრა უფალმა მოსეს: “აჰა, მე ვაწვიმებ თქვენთვის პურს ზეციდან. და გავიდეს ხალხი და აკრიფოს დღის ულუფა ყოველდღე, რათა გამოვცადო, ივლიან თუ არა ჩემი რჯულით.

⁵მეექვსე დღეს, როცა მოამზადებენ მოტანილს, იმაზე მეტი გამოუვათ, რასაც ყოველდღიურად ამზადებენ.

⁶და უთხრეს მოსემ და აარონმა ყველა ისრაელის ძეს: “საღამოს გაიგებთ თქვენ, რომ უფალმა გამოგიყვანათ ეგვიპტის ქვეყნიდან.

⁷და დილით იხილავთ უფლის დიდებას, რადგან ისმინა თქვენი დრტვინვა უფალმა. ჩვენ ვინ ვართ, რომ დრტვინავდით ჩვენზე?”

⁸და თქვა მოსემ: “ახლა მოგცემთ თქვენ უფალი ხორცს საღამოთი საკვებად, დილას კი ძღომაზე - პურს, რადგან ისმინა უფალმა თქვენი დრტვინვა, მასზე რომ დრტვინავდით. ხოლო ჩვენ ვინ ვართ? ჩვენზე კი არ დრტვინავთ, არამედ უფალზე.”

⁹და უთხრა მოსემ აარონს: “უთხარი ისრაელის ძეთა მთელ თემს: წარდექით უფლის წინაშე, რადგან მან ისმინა თქვენი დრტვინვა.”

¹⁰და იყო, როცა ელაპარაკებოდა აარონი ისრაელის ძეთა მთელ თემს, ისინი შებრუნდნენ უდაბნოსაკენ, და აჰა, უფლის დიდება გამოჩნდა ღრუბელში.

¹¹და უთხრა უფალმა მოსეს:

¹²“ვისმინე მე ისრაელის ძეთა დრტვინვა. ელაპარაკე მათ ასე:მწუხრის ჟამს ჭამთ ხორცს, ხოლო დილაზე გაძღებით პურით. და გაიგებთ, რომ მე ვარ უფალი, თქვენი ღმერთი”

¹³და იყო საღამოხანს, მოფრინდა მწყერი და დაფარა ბანაკი, განთიადზე კი ცვარი ეფინა ბანაკის ირგვლივ.

¹⁴და როცა ცვარი აორთქლდა, აჰა, უდაბნოს ზედაპირზე რაღაც ყრია წვრილი, ხაოიანი, ჭირხლის მსგავსი.

¹⁵და როცა დაინახეს ისრაელის ძეთ, უთხრეს ერთმანეთს: “რა არის ეს?” რადგან არ იცოდნენ, რა იყო იგი. და უთხრა მათ მოსემ: “ეს მანანაა, რომელიც მოგცათ უფალმა საკვებად.

¹⁶ეს არის სიტყვა, რომელიც ბრძანა უფალმა: “აკრიფეთ თითოეულმა იმდენი, ვინც რამდენს შეჭამთ, ღომერი თითო სულზე, თქვენს კარავში მყოფთა სულადობისამებრ.”

¹⁷და გააკეთეს ასე ისრაელის ძეთ და აკრიფეს, ზოგმა ბევრი და ზოგმა ცოტა.

¹⁸და აწყეს ღომერით, ბევრის ამკრეფს ზედმეტი არ აღმოჩენია, და ცოტას ამკრეფს არ დაჰკლებია. თითოეულმა იმდენი აკრიფა, რამდენიც საჭმელად სჭირდებოდა.

¹⁹და უთხრა მათ მოსემ: “ნურავინ ნუ მოირჩენს იქიდან დილამდე.”

²⁰მაგრამ არ ისმინეს მოსესი და მოირჩინეს ზოგიერთებმა ცოტაოდენი დილამდე. და დაეხვია მას მატლი და აყროლდა. და განრისხდა მათზე მოსე.

²¹და აგროვებდნენ მას დილდილობით, ვისაც რამდენი სჭირდებოდა საჭმელად. როგორც კი მზე დააცხუნებდა, დნებოდა იგი.

²²და იყო, მეექვსე დღეს აგროვებდნენ ორმაგ პურს, ორ-ორ ომერს თითოეულზე. და მივიდნენ მთელი თემის მთავრები და აუწყეს მოსეს.

²³და უთხრა მათ: “აჰა, რა თქვა უფალმა: ხვალ უქმეა, უფლის წმიდა შაბათია. რასაც გამოაცხობთ, გამოაცხვეთ, და რასაც მოხარშავთ, მოხარშეთ. და ყოველი ნამეტი გადადეთ თქვენთვის დილამდე შესანახად.

²⁴და გადადეს იგი დილამდე, როგორც მოსემ ბრძანა, და არ აყროლდა და მატლიც არ იყო მასში.

²⁵და თქვა მოსემ: “ჭამეთ იგი დღეს, რადგან უფლის შაბათია დღეს. დღეს ვერ იპოვით მას ველზე.

²⁶ექვს დღეს კრიფეთ იგი, მეშვიდე დღეს კი შაბათია; არ იქნება ველზე.”

²⁷და აჰა, მეშვიდე დღეს გავიდნენ ზოგიერთნი ხალხიდან ასაკრეფად, მაგრამ ვერ იპოვეს.

²⁸და უთხრა უფალმა მოსეს: “როდემდე უნდა უარობდეთ ჩემი მცნებებისა და ჩემი რჯულდებების დაცვას?

²⁹იცოდეთ, რადგან უფალმა მოგცათ თქვენ შაბათი, ამიტომ გაძლევთ მეექვსე დღეს პურს ორი დღისთვის. იჯდეს თითოეული თავისთან, ნუღარავინ გამოვა თავისი ადგილიდან მეშვიდე დღეს.

³⁰და უქმობდა ხალხი მეშვიდე დღეს.

³¹და უწოდა ისრაელის სახლმა მას სახელად მანანა: იგი ქინძის თესლივით თეთრი იყო და თაფლის კვერის გემო ჰქონდა.

³²და თქვა მოსემ: "ასე ბრძანა უფალმა: აავსე ღომერი მანანით შესანახად თქვენ თაობებში, რათა იხილონ პური, რომლითაც გკვებავდით თქვენ, როცა ეგვიპტის ქვეყნიდან გამოგიყვანეთ."

³³და უთხრა მოსემ აარონს: “აიღე ერთი ქილა და ჩადგი შიგ სავსე ღომერი მანანა, და დადგი იგი უფლის წინაშე შესანახად თქვენს თაობებში.”

³⁴და როგორც უბრძანა უფალმა მოსეს, ისე ჩადგა იგი აარონმა მოწმობის კიდობნის წინაშე შესანახად.

³⁵და ჭამდნენ ისრაელის ძენი მანანას ორმოცი წელი, დასახლებულ ქვეყანაში მათ მისვლამდე. მანანას ჭამდნენ ისინი, ვიდრე მივიდოდნენ ქანაანის ქვეყნის საზღვრამდე.

³⁶ღომერი კი ეფის მეათედი იყო.