Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 ფსალმუნები 34 Bible Online

ფსალმუნები 34 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

ფსალმუნები 34

¹დავითისა. ედავე, უფალო, ჩემს მოდავეს, ებრძოლე, ჩემს წინააღმდეგ მებრძოლთ.

²მოიმარჯვე ფარი და საჭურველი, და აღსდექ ჩემდა შესაწევნად.

³იშიშვლე მახვილი და გზა გადაუკეტე ჩემს მდევნელებს. უთხარი ჩემს სულს: “შენი მხსნელი ვარ.”

⁴შერცხვნენ და გაწბილდნენ, ვინც ჩემს სულს ეძებენ; უკუიქცნენ და სირცხვილნაჭამნი დარჩნენ ჩემზე სიავის მოფიქრალნი.

⁵შეიქმნენ ვითარცა მტვერი ქარის წინაშე, და უფლის ანგელოზმა უკუაგდოს ისინი.

⁶იყოს მათი გზები ბნელი და მოლიპული, და უფლის ანგელოზი სდევნიდეს მათ.

⁷რადგან უმიზეზოდ დამიგეს ხაფანგი, უმიზეზოდ გაუთხარეს ორმო ჩემს სულს.

⁸და ეწიოს მას უბედურება მოულოდნელად და მახეში, რომელიც მოამზადა, თვითონ გაებას, დასაღუპავად ჩავარდეს შიგ;

⁹ჩემი სული კი იხარებდეს უფლით, ილხენდეს მისი შემწეობით.

¹⁰ყოველნი ძვალნი ჩემნი იტყვიან: “უფალო, ვინ არის შენი მსგავსი, შენი, რომელიც იხსნი საწყალს ძლიერისაგან, ღარიბს და ღატაკს - მისი მძარცველისაგან?”

¹¹აღსდგებიან ჩემს მიმართ ბოროტი ცრუმოწმენი; რაც არ ვიცი, იმას მკითხავენ,

¹²სიკეთის წილ ბოროტით მიხდიან, ჩემი სულის დაობლება სურთ.

¹³ხოლო მე კი მათი სნეულების ჟამს ძაძებს ვიცვამდი, ჩემს სულს მარხვით ვაძაბუნებდი და ჩემი ლოცვა ჩემთანვე ბრუნებოდა.

¹⁴თითქოს ჩემი მეგობარი ყოფილიყო, ჩემი ძმა, ისე დავდიოდი სევდიანი; დედას რომ დასტირის კაცი, ისე დავმდაბლდი მგლოვიარობაში.

¹⁵ისინი კი ჩემი მარცხის ჟამს ხარობდნენ, და ერთად იკრიბებოდნენ; და იკრიბებოდნენ ჩემს წინააღმდეგ სულმდაბალნი, და არ ვიცი, რატომ; სულს მიგლეჯდნენ და არ მეშვებოდნენ.

¹⁶პირფერული მანჭვა-დაცინვით აღრჭენდნენ კბილებს ჩემს წინააღმდეგ.

¹⁷უფალო, რამდენ ხანს უყურებ? დამიბრუნე ჩემი სული მათი გაპარტახებისაგან, ლომებისაგან ეს ერთი ჩემი სიცოცხლე.

¹⁸მადლობას გეტყვი დიდ კრებულში, მირიად ხალხში შეგასხამ ხოტბას.

¹⁹არ გაიხარონ ჩემზე მტრებმა ტყუილუბრალოდ, ჩემი მოძულენი უმიზეზოდ თვალით ანიშნებენ ერთიმეორეს.

²⁰რადგან მშვიდობაზე არ ლაპარაკობენ და ქვეყნიერების მორჩილთა მიმართ მზაკვრობას ფიქრობენ.

²¹ფართოდ გააღეს პირი ჩემზე, და ყვირიან: “ოჰო! ოჰო! იხილა თვალმა ჩვენმა.”

²²შენ ხომ ნახე, უფალო, ნუ დადუმდები, ჩემო ბატონო, ნუ განმერიდები მე;

²³გამოიღვიძე, გამოიღვიძე განსაკითხავად ჩემდა, ღმერთო და ბატონო ჩემო, ჩემი დავის გასარჩევად.

²⁴გამასამრთლე შენი სიმართლით, უფალო, ჩემო ღმერთო. და ნურავინ გაიხარებს ჩემზე.

²⁵ნუ იტყვიან თავიანთ გულში: “ოჰო! ასე გვენება!” ნუ იტყვიან: “ჩავყლაპეთ იგი!”

²⁶შერცხვნენ და გაწბილდნენ ყველანი, ვისაც ჩემი ცუდი უხარია; სირცხვილით შეიმოსონ, ვინც ჩემთან მედიდურად იქცევა.

²⁷იგალობონ და იმხიარულონ ჩემი სიმართლის მსურველებმა; და თქვან მარადჟამს: “განდიდდეს უფალი, მისი მორჩილისთვის მშვიდობის მსურველი!”

²⁸და ჩემი ენა იღაღადებს სიმართლეს შენსას, და ქებას შენსას დღენიადაგ.