Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 იერემია 13 Bible Online

იერემია 13 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

იერემია 13

¹ასე მითხრა უფალმა: “წადი იყიდე სელის სარტყელი, შემოირტყი წელზე და წყალში არ ჩადო.”

²ვიყიდე სარტყელი უფლის სიტყვისამებრ და შემოვირტყი წელზე.

³და იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი მეორედ:

⁴“აიღე ეს სარტყელი, რომელიც იყიდე და წელზე გაქვს შემორტყმული; ადექი და წადი ევფრატში და დამალე იქ, კლდის ნაპრალში.”

⁵და წავედი და დავმალე ევფრატში, როგორც მიბრძანა მე უფალმა.

⁶მრავალი დღის შემდეგ მითხრა მე უფალმა: “ადექი, წადი ევფრატში და აიღე იქიდან ის სარტყელი, რომლის იქ დამალვაც გიბრძანე.”

⁷და წავედი მე ევფრატში და ამოვთხარე და ავიღე ის სარტყელი იმ ადგილიდან, სადაც დავმალე იგი და აჰა, დამპალიყო სარტყელი, არაფრისათვის აღარ გამოდგებოდა.

⁸და იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი.

⁹ეს არის, რაც თქვა უფალმა: “ასე დავალპობ იუდას სიამაყესა და იერუსალიმის დიდ სიამაყეს.

¹⁰ეს ბოროტი ერი, რომელსაც არ უნდა ჩემი სიტყვის მოსმენა, დადის თავის გულის შეუპოვრობით და მიჰყვება სხვა ღმერთებს, რათა ემსახუროს მათ და თაყვანი სცეს, იქნება, როგორც ეს სარტყელი, რომელიც არაფრისათვის აღარ გამოდგება.

¹¹რადგან როგორც სარტყელი ეკრობა კაცის წელს, ისე მინდოდა მომკროდა მე მთელი ისრაელის სახლი და მთელი იუდას სახლი,” - სიტყვა უფლისა, - “რათა ყოფილიყვნენ ისინი ჩემს ერად, სახელად, საქებრად და მშვენებად. მაგრამ არ ისმინეს მათ.

¹²და უთხარი მათ, რომ ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: ‘ყველა ტიკჭორა ღვინით ივსება და გეტყვიან შენ: განა არ ვიცით, რომ ყველა ტიკჭორა ღვინით ივსება?’

¹³უთხარი მათ, რომ ასე ამბობს უფალი: ‘აჰა, მე ავავსებ ამ ქვეყნის ყველა მცხოვრებს და მეფეებს, მსხდომთ დავითის ტახტზე, და ყველა მღვდელს და წინასწარმეტყველს და იერუსალიმის ყველა მცხოვრებს სიმთვრალით.

¹⁴და მივლეწავ მათ ერთი-მეორეზე, მამებს და შვილებს ერთად,” - სიტყვა უფლისა. - “არ შევიბრალებ და არ დავინდობ, და არ ვინანებ მათ გაწყვეტას!”

¹⁵მოისმინეთ და გაიგონეთ: ნუ ამაღლდებით, რადგან უფალი ლაპარაკობს.

¹⁶მიაგეთ თქვენს უფალ ღმერთს პატივი, სანამ დაბნელდებოდეს და სანამ წაბორძიკდებოდეს თქვენი ფეხები წყვდიადის მთაზე. და დაელოდებით სინათლეს და ის გახდის მას სიკვდილის აჩრდილად და სიბნელედ აქცევს.

¹⁷და თუ არ მოისმენთ, მალულად იტირებს ჩემი სული თქვენი სიამაყის გამო, და აცრემლდება და ცრემლს წამოადენენ ჩემი თვალები, რადგან ტყვედ წაისხა უფლის სამწყსო.

¹⁸უთხარი მეფეს და დედოფალს: “ტახტიდან გადმოდით, რადგან თავიდან მოგეხადათ გვირგვინი თქვენი დიდებისა.”

¹⁹სამხრეთის ქალაქები დაიკეტა და არავინაა გამღები: განიდევნა იუდა, მთლიანად, სრულად განიდევნა.

²⁰მიაპყარით თქვენი თვალი და დაინახეთ ჩრდილოეთიდან მომავალნი - სადაა სამწყსო, რომელიც შენ მოგეცა, შენი ლამაზი ცხვარი?

²¹რას იტყვი, როდესაც მოგიხილავს იგი? განა შენ არ ასწავლე მათ შენზე მთავრობა? განა ტკივილები არ შეგიპყრობენ შენ, როგორც მშობიარე ქალს?

²²და თუ იტყვი შენს გულში: “რატომ დამემართა ეს?” შენი მრავალი ურჯულოების გამო ახდილია შენი კალთები, შებილწულია შენი ქუსლები.

²³განა შეიცვლის ქუშელი თავის კანს და ვეფხვი თავის ლაქებს? მაშინ თქვენც შეძლებთ სიკეთის ქმნას ბოროტებას მიჩვეულნი.

²⁴და მიმოვფანტავ მათ, როგორც უდაბნოს ქარით მიმობნეულ თივას.

²⁵ეს არის შენი ხვედრი, ჩემგან გამოზომილი შენი წილი,” - სიტყვა უფლისა, - “რადგან დამივიწყე მე და ტყუილზე იყავი მინდობილი.

²⁶და მეც ავხადე შენი კალთები შენს პირისახემდე და გამოჩნდა შენი სიშიშვლე,

²⁷შენი მრუშობა და შენი ჭიხვინი, უხამსობა შენი სიძვისა, ბორცვებზე მინდორში მე ვიხილე შენი საზიზღრობა. ვაი შენ, იერუსალიმო! არ განიწმიდები? მერე როდისღა?”