Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 მათეს სახარება 27 Bible Online

მათეს სახარება 27 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

მათეს სახარება 27

¹გათენებისას მღვდელმთავრებმა და ხალხის უხუცესებმა ბჭობა გამართეს იესოს წინააღმდეგ, რათა მოეკლათ იგი.

²შეკრეს იგი, წაიყვანეს და გადასცეს პილატეს - განმგებელს.

³როცა იუდამ, მისმა გამცემმა, დაინახა, რომ მას მსჯავრი დასდეს, ინანა და უკან მიუბრუნა ოცდაათი ვერცხლი მღვდელმთავრებს და უხუცესებს,

⁴და უთხრა: “შევცოდე, მართალი სისხლი რომ გავეცი.” მათ უთხრეს: “ჩვენ რა? შენ იცი.”

⁵და დაყარა ვერცხლი ტაძარში, გამოვიდა, წავიდა და თავი ჩამოიხრჩო.

⁶მღვდელმთავრებმა აიღეს ის ვერცხლი და თქვეს: “არ იქნება ამის ტაძრის საგანძურში დადება, ვინაიდან სისხლის საფასურია.”

⁷მოითათბირეს და იყიდეს იმით მეთუნის მინდორი უცხოთა დასამარხად.

⁸ამის გამო იმ მინდორს დღემდე ეწოდება სისხლის მინდორი.

⁹მაშინ აღსრულდა წინასწარმეტყველ იერემიას მიერ ნათქვამი, რომელმაც თქვა: “და აიღეს ოცდაათი ვერცხლი, საფასი შეფასებულისა, ვინც შეფასდა ისრაელიანთა მიერ,

¹⁰და მისცეს იგი მეთუნის მინდორში, როგორც მიბრძანა მე უფალმა.”

¹¹ხოლო იესო წარსდგა განმგებლის წინაშე და ჰკითხა მას განმგებელმა: “შენა ხარ იუდეველთა მეფე?” იესომ უთხრა: “შენ ამბობ.”

¹²და როცა ბრალს სდებდნენ მას მღვდელმთავარნი და უხუცესები, არაფერი უპასუხია.

¹³მაშინ უთხრა მას პილატემ: “არ გესმის, რამდენს მოწმობენ შენს წინააღმდეგ?”

¹⁴არც ერთ მის სიტყვაზე არ გაუცია პასუხი, ისე რომ ძალიან უკვირდა განმგებელს.

¹⁵დღესასწაულზე ჩვეულებად ჰქონდა განმგებელს - ხალხს უთავისუფლებდა ხოლმე პატიმარს, რომელსაც მოისურვებდნენ.

¹⁶ჰყავდათ მაშინ ცნობილი პატიმარი, ბარაბად წოდებული.

¹⁷როცა მათ თავი მოიყარეს, უთხრა მათ პილატემ: “ვინ გსურთ, რომ გაგითავისუფლოთ: ბარაბა თუ იესო, ქრისტედ წოდებული?”

¹⁸ვინაიდან იცოდა, რომ შურით გასცეს იგი.

¹⁹როცა ის სამსჯავროს ტახტზე იჯდა, მისმა ცოლმა შეუთვალა და უთხრა: “არაფერი უყო მაგ მართალს, ვინაიდან მე დღეს სიზმარში ბევრი ვიტანჯე მაგის გამო.”

²⁰ხოლო მღვდელმთავრებმა და უხუცესებმა დაარწმუნეს ხალხი, რომ ბარაბა გამოეთხოვათ, იესო კი დაეღუპათ.

²¹მიუგო განმგებელმა და უთხრა მათ: “ამ ორიდან რომელი გსურთ, რომ გაგითავისუფლოთ?” მათ უთხრეს: “ბარაბა.”

²²უთხრა მათ პილატემ: “იესოს რაღა ვუყო, ქრისტედ წოდებულს?” ყველამ თქვა: “ჯვარს ეცვას!”

²³ხოლო მან თქვა: “რა ბოროტება ჩაუდენია?” მაგრამ ისინი კიდევ უფრო მეტად ყვიროდნენ: “ჯვარს ეცვას!”

²⁴როცა პილატემ დაინახა, რომ ვერაფერს შველის, არამედ შფოთიც კი იწყება, აიღო წყალი, ხელები დაიბანა ხალხის წინაშე და თქვა: “უბრალო ვარ ამ მართლის სისხლისაგან. თქვენ იცით.”

²⁵მიუგო მთელმა ხალხმა და უთხრა: “ჩვენზე და ჩვენს შვილებზე იყოს მაგის სისხლი.”

²⁶მაშინ გაუთავისუფლა მათ ბარაბა, ხოლო იესო გააშოლტვინა და გადასცა, რომ ჯვარს ეცვათ იგი.

²⁷მაშინ განმგებლის ჯარისკაცებმა წაიყვანეს იესო სამსჯავროში და თავს მთელი რაზმი დაახვიეს.

²⁸გახადეს მას და მოასხეს ძოწეულის მოსასხამი.

²⁹დაწნეს ეკლის გვირგვინი, დაადგეს მას თავზე და მარჯვენა ხელში ლერწამი მისცეს. მის წინაშე მუხლს იყრიდნენ, დასცინოდნენ და ეუბნებოდნენ: “გიხაროდეს, იუდეველთა მეფეო!”

³⁰და აფურთხებდნენ მას. აიღეს ლერწამი და ურტყამდნენ თავში.

³¹დაცინვით რომ გული იჯერეს, გახადეს მოსასხამი, ჩააცვეს თავისივე სამოსელი და წაიყვანეს, რომ ჯვარს ეცვათ.

³²როცა გამოდიოდნენ, პოვეს კაცი კვირინელი, სახელად სიმონი, და აიძულეს იგი, მისი ჯვარი ეტარებინა.

³³მივიდნენ ადგილას, რომელსაც ჰქვია გოლგოთა, რაც ნიშნავს თხემის ადგილს.

³⁴მისცეს მას ნაღველნარევი ღვინო სასმელად და, რომ იგემა, შესმა არ ინდომა.

³⁵ჯვარს რომ აცვეს, წილის ყრით გაიყვეს მისი სამოსელი.

³⁶ისხდნენ და იქ დარაჯობდნენ მას.

³⁷თავს ზემოთ დაუდგეს დაწერილი ბრალდება: “ეს არის იესო, იუდეველთა მეფე.”

³⁸მაშინ მასთან ერთად ჯვარს აცვეს ორი ავაზაკი: ერთი მარჯვნივ და ერთი - მარცხნივ.

³⁹გამვლელები კი თავს აქნევდნენ და გმობდნენ მას.

⁴⁰ამბობდნენ: “ტაძრის დამანგრეველო და სამ დღეში ამშენებელო, იხსენი შენი თავი. თუ ღვთის ძე ხარ, გადმოდი ჯვრიდან.”

⁴¹ასევე მღვდელმთავარნი მწიგნობრებთან და უხუცესებთან ერთად დასცინოდნენ და ამბობდნენ:

⁴²“სხვებს იხსნიდა, საკუთარი თავის ხსნა კი არ შეუძლია. თუ ისრაელის მეფეა, გადმოვიდეს ჯვრიდან და ვიწამებთ მას.

⁴³ღმერთს იყო მინდობილი და ახლა იხსნას იგი, თუ ნებავს, ვინაიდან თქვა, ღვთის ძე ვარო.”

⁴⁴მასთან ჯვარცმული ავაზაკებიც ასევე ლანძღავდნენ მას.

⁴⁵ხოლო მეექვსე საათიდან ცხრა საათამდე ბნელმა მოიცვა მთელი ქვეყანა.

⁴⁶მეცხრე საათი იქნებოდა, რომ შესძახა იესომ დიდი ხმით: “ელი, ელი! ლამა საბაქთან?” რაც ნიშნავს: “ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო, რად მიმატოვე?”

⁴⁷იქ მდგომთაგან ზოგიერთებმა მოისმინეს და თქვეს: ელიას უხმობსო.

⁴⁸უცბად გაიქცა ერთი მათგანი, აიღო ღრუბელი, ძმრით გაჟღინთა, წამოაგო ლერწამზე და მიაწოდა სასმელად.

⁴⁹სხვები კი ამბობდნენ: “მოიცათ, ვნახოთ, თუ მოვა ელია მის გამოსახსნელად.”

⁵⁰ხოლო იესომ კვლავ შესძახა დიდი ხმით და სული განუტევა.

⁵¹და აჰა, ტაძრის კრეტსაბმელი გაიხა ორად მაღლიდან დაბლამდე, და შეიძრა მიწა, და კლდეები დასკდა.

⁵²სამარხები გაიხსნა და ბევრი განსვენებული წმიდის სხეული აღდგა.

⁵³გამოვიდნენ სამარხებიდან მისი აღდგომის შემდეგ და შევიდნენ წმიდა ქალაქში და ბევრს ეჩვენნენ.

⁵⁴ხოლო ასისთავსა და მათ, ვინც მასთან ერთად დარაჯობდა იესოს, მიწისძვრა და ყოველივე მომხდარი რომ ნახეს, მეტისმეტად შეეშინდათ და თქვეს: “ეს ჭეშმარიტად ღვთის ძე იყო.”

⁵⁵იქ იყო აგრეთვე შორიდან მაყურებელი მრავალი დედაკაცი, რომლებიც გალილეიდან გამოჰყვნენ იესოს და ემსახურებოდნენ მას.

⁵⁶მათ შორის იყვნენ მარიამ მაგდალელი, იაკობისა და იოსების დედა მარიამი და ზებედეს ძეთა დედა.

⁵⁷როცა მოსაღამოვდა, მოვიდა მდიდარი კაცი არიმათიიდან, სახელად იოსები. ისიც იესოს მოწაფე იყო.

⁵⁸მივიდა პილატესთან და გამოითხოვა იესოს გვამი. მაშინ პილატემ ბრძანა, მიეცათ.

⁵⁹აიღო იოსებმა გვამი და შეახვია იგი სუფთა ტილოში.

⁶⁰და დაასვენა იგი თავის ახალ სამარხში, რომელიც კლდეში იყო გამოკვეთილი. სამარხის კარზე ლოდი მიაგორა და წავიდა.

⁶¹იქვე იყვნენ მარიამ მაგდალელი და სხვა მარიამი, რომლებიც სამარხის წინ ისხდნენ.

⁶²მეორე დღეს, რომელიც მოსდევს პარასკევს, მღვდელმთავარნი და ფარისეველნი შეიკრიბნენ პილატესთან

⁶³და თქვეს: “ბატონო, გაგვახსენდა, რომ იმ მატყუარამ, სანამ ცოცხალი იყო, თქვა: სამი დღის შემდეგ აღვდგებიო.

⁶⁴ამიტომ უბრძანე, მესამე დღემდე უყარაულონ სამარხს, რომ არ მოვიდნენ მოწაფეები, არ მოიპარონ იგი და ხალხს არ უთხრან: მკვდრეთით აღდგაო. უკანასკნელი ტყუილი პირველზე უარესი იქნება.”

⁶⁵უთხრა მათ პილატემ: “თქვენ გყავთ დაცვა. წადით და უსაფრთხო ჰყავით, როგორც იცით.”

⁶⁶ისინი წავიდნენ, სამარხი უსაფრთხო ჰყვეს: დაბეჭდეს ლოდი და დაცვა დაუყენეს.