Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 მარკოზის სახარება 10 Bible Online

მარკოზის სახარება 10 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

მარკოზის სახარება 10

¹და ადგა იქიდან და მივიდა იუდეის მხარეში და იორდანეს გაღმა. კვლავ მოგროვდა მასთან ხალხი და, თავის ჩვეულებისამებრ, კვლავ ასწავლიდა მათ.

²მოვიდნენ ფარისეველნი და ეკითხებოდნენ: “თუ შეუძლია კაცს ცოლის გაშვება?” და სცდიდნენ მას.

³მან მიუგო და უთხრა მათ: “რა დაგიწესათ მოსემ?”

⁴მათ თქვეს: “გაყრის წიგნის დაწერა და გაშვება.”

⁵იესომ უთხრა მათ: “თქვენი გულქვაობის გამო დაგიწერათ მან ეს მცნება.

⁶მაგრამ შექმნის დასაბამიდან ღმერთმა მამაკაცად და დედაკაცად შექმნა ისინი.

⁷ამიტომ მიატოვებს კაცი მამას და დედას და მიეკრობა თავის ცოლს.

⁸და ორნი იქნებიან ერთ ხორცად. ამრიგად, ისინი ორნი კი არ არიან, ერთი ხორცი არიან.

⁹ამრიგად, რაც ღმერთმა შეაუღლა, კაცი ნუ გაყრის მათ.”

¹⁰სახლში მოწაფეებმა კვლავ ჰკითხეს ამაზე.

¹¹და ეუბნება მათ: “ვინც თავის ცოლს გაუშვებს და სხვას შეირთავს, იგი მრუშობს მის მიმართ.

¹²თუ ცოლი გაეყრება ქმარს და სხვას მისთხოვდება, მრუშობს.”

¹³და მოჰყავდათ მასთან ბავშვები, რათა შეხებოდა მათ, მოწაფეები კი საყვედურობდნენ მომყვანებს.

¹⁴დაინახა იესომ, გაწყრა და უთხრა მათ: “გამოუშვით ბავშვები და ნუ დაუშლით ჩემთან მოსვლას, ვინაიდან მაგათნაირებისაა ღვთის სასუფეველი.

¹⁵ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვინც ბავშვივით არ მიიღებს ღვთის სასუფეველს, ვერ შევა შიგ.”

¹⁶მოეხვია მათ, ხელები დაასხა და აკურთხა ისინი.

¹⁷გზაზე რომ გამოდიოდა, ვიღაც კაცმა მიირბინა მასთან, მუხლი მოიყარა მის წინაშე და შეევედრა: “კეთილო მოძღვარო, რა ვქნა, რომ საუკუნო სიცოცხლე დავიმკვიდრო?”

¹⁸იესომ უთხრა მას: “რატომ მიწოდებ მე კეთილს? არავინ არის კეთილი, გარდა ერთი ღმერთისა.

¹⁹იცი მცნებანი: არ იმრუშო, არ კლა, არ იპარო, არ იყო ცრუმოწმე, არ მოატყუო, პატივი ეცი შენს მამას და დედას.”

²⁰მან უთხრა: “მოძღვარო, ყოველივე ამას ჩემი სიჭაბუკიდან ვიცავდი.”

²¹იესო დააკვირდა მას და შეუყვარდა, და უთხრა: “ერთი რამ გაკლია: წადი, რაც გაქვს, გაყიდე და ღარიბებს დაურიგე და ზეცაში გექნება საუნჯე. მერე მოდი და გამომყევი.”

²²ის შეწუხდა ამ სიტყვებზე და დანაღვლიანებული წავიდა, ვინაიდან დიდძალი ქონება ჰქონდა.

²³იესომ მიმოიხედა და უთხრა თავის მოწაფეებს: “რა ძნელი იქნება სიმდიდრის მქონეთა შესვლა ღვთის სასუფეველში.”

²⁴მოწაფეები განცვიფრდნენ მის სიტყვებზე. იესომ კვლავ მიუგო და უთხრა მათ: “შვილებო, რა ძნელია ღვთის სასუფეველში შესვლა მათთვის, ვინც სიმდიდრეზეა დანდობილი!

²⁵უმალ აქლემი გაძვრება ნემსის ყუნწში, ვიდრე მდიდარი შევა ღვთის სასუფეველში.”

²⁶იმათ კი უფრო მეტად გაიოცეს და ერთმანეთში ამბობდნენ: “ვისღა შეუძლია გადარჩენა?”

²⁷შეხედა მათ იესომ და თქვა: “ეს კაცთათვის არის შეუძლებელი და არა ღვთისათვის, რადგან ღვთისათვის ყოველივე შესაძლებელია.”

²⁸დაუწყო პეტრემ მას ლაპარაკი: “აჰა, ჩვენ ყველაფერი მივატოვეთ და შენ გამოგყევით.”

²⁹თქვა იესომ: “ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: არავინ არის, რომ ჩემი გულისთვის და სახარების გულისთვის მიეტოვებინოს სახლი ან ძმები, ან დები, ან მამა, ან დედა, ან ცოლი, ან შვილები, ან მიწები,

³⁰და ასწილად არ მიეღოს ახლა, ამჟამად, სახლები, ძმები და დები, დედები და შვილები, და მიწები ამ დევნასთან ერთად, ხოლო მომავალ საუკუნეში - საუკუნო სიცოცხლე.

³¹მაგრამ ბევრნი პირველნი უკანასკნელნი იქნებიან, ხოლო უკანასკნელნი - პირველნი.”

³²იერუსალიმს მიმავალ გზას რომ ადგნენ, წინ იესო მიუძღოდათ და კრთოდნენ ისინი. თანმხლებთაც ეშინოდათ. კვლავ დაუძახა თორმეტს და დაუწყო ლაპარაკი იმაზე, თუ რა შეემთხვეოდა მას:

³³“აჰა, ჩვენ ავდივართ იერუსალიმს და კაცის ძე გადაეცემა მღვდელმთავრებსა და მწიგნობრებს; სასიკვდილო მსჯავრს დასდებენ და წარმართებს გადასცემენ;

³⁴შეურაცყოფენ მას, გაშოლტავენ, შეაფურთხებენ და მოკლავენ, მესამე დღეს კი აღდგება.”

³⁵და მივიდნენ მასთან ზებედეს ძენი იაკობი და იოანე და უთხრეს: “მოძღვარო, გვინდა შეგვისრულო, რასაც გთხოვთ.”

³⁶მან უთხრა მათ: “რა გინდათ, რომ შეგისრულოთ?”

³⁷მათ უთხრეს მას: “ნება მოგვეცი, ერთი ჩვენგანი შენს მარჯვნივ დაჯდეს და მეორე - მარცხნივ, შენს დიდებაში.”

³⁸იესომ უთხრა მათ: “არ იცით, რას ითხოვთ. განა შეგიძლიათ ის სასმისი შესვათ, რომელსაც მე ვსვამ და ის ნათლობა მიიღოთ, რომლითაც მე ვინათლები?”

³⁹მათ უთხრეს: “შეგვიძლია.” იესომ უთხრა მათ: “სასმისს, რომელსაც მე ვსვამ, შესვამთ და ნათლობით, რომლითაც მე ვინათლები, მოინათლებით;

⁴⁰მაგრამ ჩემს მარჯვნივ ან მარცხნივ დაჯდომა ჩემზე არ არის, არამედ მათზე, ვისთვისაც გამზადებულია.”

⁴¹და მოისმინა იმ ათმა და დაიწყეს დრტვინვა იაკობზე და იოანეზე.

⁴²იესომ უხმო მათ და უთხრა: “თქვენ იცით, რომ ისინი, ვინც ხალხების მთავრებად არიან მიჩნეულნი, ბატონობენ მათზე და მათი დიდებულნი ხელმწიფებენ მათზე.

⁴³მაგრამ თქვენს შორის ასე ნუ იქნება, არამედ, ვისაც თქვენს შორის დიდობა სურს, ის თქვენი მსახური იყოს;

⁴⁴ვისაც თქვენს შორის პირველობა სურს, ის იყოს ყველას მონა.

⁴⁵რადგან ძე კაცისა არ მოსულა იმისათვის, რომ მას ემსახურონ, არამედ იმისათვის, რომ თავად ემსახუროს და მისცეს თავისი სული მრავალთა გამოსასყიდად.”

⁴⁶და მივიდნენ იერიხოს. იერიხოდან რომ გადიოდა, თავის მოწაფეებთან და დიდძალ ხალხთან ერთად, გზის პირას იჯდა ბრმა მათხოვარი, ტიმეს ძე, ბარტიმაიოსი.

⁴⁷როცა გაიგო, იესო ნაზარეველიაო, მორთო ყვირილი და ამბობდა: “იესო, დავითის ძეო, შემიწყალე!”

⁴⁸ბევრი უწყრებოდა მას, რომ გაეჩუმებინათ, მაგრამ უფრო მეტად ყვიროდა: “დავითის ძეო, შემიწყალე!”

⁴⁹და შედგა იესო და თქვა: “დაუძახეთ მას.” და დაუძახეს ბრმას და უთხრეს: “ნუ გეშინია, ადექი, გეძახის.”

⁵⁰მან გადაიგდო მოსასხამი, ადგა და მივიდა იესოსთან.

⁵¹მიუგო მას იესომ და თქვა: “რა გინდა, რომ გაგიკეთო?” ბრმამ უთხრა: “რაბუნი, რომ თვალი ამეხილოს.”

⁵²იესომ უთხრა მას: “წადი, შენმა რწმენამ გიხსნა.” და მყისვე აეხილა თვალი და გაედევნა მას გზაზე.