Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 მარკოზის სახარება 2 Bible Online

მარკოზის სახარება 2 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

მარკოზის სახარება 2

¹რამდენიმე დღის შემდეგ კვლავ მივიდა კაპერნაუმში და ხმა დაირხა, რომ სახლშიაო.

²იმდენმა ხალხმა მოიყარა თავი, რომ კარში ტევა არ იყო. და ეუბნებოდა მათ სიტყვას.

³მივიდნენ და მიუყვანეს დავრდომილი, რომელიც ოთხს მოჰყავდა.

⁴და რადგან მასთან მიყვანა შეუძლებელი იყო ხალხის გამო, იმ სახლს გადახადეს სახურავი, სადაც იგი იმყოფებოდა, ჩათხარეს ხვრელი და ჩაუშვეს საწოლი, რომელზედაც დავრდომილი იწვა.

⁵იხილა იესომ მათი რწმენა და უთხრა დავრდომილს: “შვილო, მოგეტევა შენი ცოდვები!”

⁶იქ ზოგიერთი მწიგნობარი იჯდა და თავის გულში ფიქრობდა:

⁷“რატომ ლაპარაკობს ასე? ღმერთსა გმობს. ვის ძალუძს ცოდვების მიტევება ერთი ღვთის გარდა?”

⁸იესო თავისი სულით მაშინვე მიხვდა, რასაც გულში ფიქრობდნენ ისინი, და უთხრა: “ასეთი რამ გულში რად გაივლეთ?

⁹რა უფრო ადვილია - თქმა დავრდომილისთვის: ‘შენი ცოდვები მოგეტევა’, თუ თქმა: ‘ადექი, აიღე შენი საწოლი და გაიარე’?

¹⁰ხოლო, რათა იცოდეთ, რომ კაცის ძეს აქვს ქვეყანაზე ცოდვების მიტევების ხელმწიფება, უთხრა დავრდომილს;

¹¹შენ გეუბნები, ადექი, აიღე შენი საწოლი და წადი შენს სახლში!”

¹²ადგა, მყისვე აიღო თავისი საწოლი და გამოვიდა ყველას თვალწინ. ყველა განცვიფრდა და ადიდებდა ღმერთს, ამბობდნენ: “არასოდეს გვინახავს მსგავსი რამ.”

¹³კვლავ გავიდა ზღვაზე. და მთელი ხალხი მიდიოდა მასთან და იქ ასწავლიდა მათ.

¹⁴გაიარა და დაინახა საბაჟოსთან მჯდომარე ლევი ალფესი და უთხრა: “გამომყევი მე.” ისიც ადგა და გაჰყვა მას.

¹⁵როცა მის სახლში დაჯდა, იესოსთან და მის მოწაფეებთან ერთად იჯდა ბევრი მებაჟე და ცოდვილი, რადგან მრავალნი იყვნენ იქ, ვინც გაჰყვა მას.

¹⁶და რაკი ფარისეველთა მწიგნობრებმა დაინახეს, რომ ის მებაჟეებთან და ცოდვილებთან ჭამდა, მის მოწაფეებს უთხრეს: “რატომ ჭამს მებაჟეებთან და ცოდვილებთან?”

¹⁷ეს რომ იესომ გაიგონა, უთხრა მათ: “მკურნალი ჯანმრთელებს კი არა, სნეულებს სჭირდებათ. მართალთა კი არა, ცოდვილთა მოსახმობად მოვედი.”

¹⁸იოანეს მოწაფეები და ფარისეველნი მარხულობდნენ. მივიდნენ მასთან და უთხრეს: “რატომაა, რომ იოანეს მოწაფეები და ფარისეველთა მოწაფეები მარხულობენ, შენი მოწაფეები კი არ მარხულობენ?”

¹⁹იესომ უთხრა მათ: “განა შეუძლიათ მარხულობა მექორწილეებს, ვიდრე ნეფე მათთან არის? ვიდრე ნეფე თანა ჰყავთ, არ შეუძლიათ მარხულობა,

²⁰მაგრამ მოვა დღეები, როცა ნეფე წაერთმევათ და იმარხულებენ იმ დღეს.

²¹ძველ ტანსაცმელს არავინ დააკერებს ახალთახალი ქსოვილის საკერებელს, თორემ ახალდაკერებული მოეხევა ძველს და უარესად გამოიხევა.

²²არავინ ჩაასხამს ახალ ღვინოს ძველ ტიკებში, თორემ ღვინო ტიკებს დახეთქავს და ღვინოც დაიღუპება და ტიკებიც. არამედ ახალ ღვინოს ახალ ტიკებში ასხამენ.”

²³მოუხდა მას შაბათ დღეს ყანებზე გადავლა და მისმა მოწაფეებმა გზადაგზა თავთავების წყვეტა დაიწყეს.

²⁴ფარისევლებმა უთხრეს მას: “აჰა, რატომ აკეთებენ, რაც შაბათ დღეს არაა ნებადართული?”

²⁵უთხრა მათ: “არასოდეს არ წაგიკითხავთ, რა ქნა დავითმა, როცა გაუჭირდა და მოშივდათ მას და მასთან მყოფთ?

²⁶როგორ შევიდა ღვთის სახლში აბიათარ მღვდელმთავრის დროს, ჭამა საწინაშეო პურები, რისი ჭამის ნებაც არავის ჰქონდა, გარდა მღვდლებისა, და თავისთან მყოფებსაც დაურიგა?”

²⁷უთხრა მათ: “შაბათი ადამიანისთვის არის შექმნილი და არა ადამიანი შაბათისთვის.

²⁸ამრიგად, კაცის ძე შაბათის უფალიც არის.”