Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 მარკოზის სახარება 9 Bible Online

მარკოზის სახარება 9 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

მარკოზის სახარება 9

¹უთხრა მათ: “ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: არიან ზოგიერთნი აქ მდგომთაგან, რომელნიც არ იგემებენ სიკვდილს, სანამ არ იხილავენ ღვთის სასუფეველს, ძლიერებით მოსულს.”

²ექვსი დღის შემდეგ წაიყვანა იესომ პეტრე, იაკობი და იოანე, აიყვანა მაღალ მთაზე განმარტოებით და ფერი იცვალა მათ წინაშე.

³და გაბრწყინდა მისი სამოსელი და ძალზე სპეტაკი გახდა, ისეთი, რომ გამთეთრებელს ამ ქვეყანაზე არ ძალუძს ისე გათეთრება.

⁴და ეჩვენა მათ ელია მოსესთან ერთად და ესაუბრებოდნენ იესოს.

⁵მიუგო პეტრემ და უთხრა იესოს: “რაბი, კარგია ჩვენთვის აქ ყოფნა. გავაკეთებთ სამ კარავს. ერთი შენ, ერთი მოსეს და ერთიც ელიას.”

⁶ვინაიდან არ იცოდა რა ეთქვა, რადგან ყველა შეშინებული იყო.

⁷და გაჩნდა ღრუბელი, რომელმაც მოუჩრდილა მათ და იყო ხმა ღრუბლიდან: “ეს არის ჩემი საყვარელი ძე, ისმინეთ მისი!”

⁸უეცრად მიმოიხედეს, მაგრამ ირგვლივ ვერავინ დაინახეს, გარდა იესოსი.

⁹როცა მთიდან ჩამოდიოდნენ, უბრძანა, არავისთვის ეთქვათ, რაც იხილეს, კაცის ძის მკვდრეთით აღდგომამდე.

¹⁰ეს სიტყვა გულში ჩაიდეს და ერთმანეთს ეკითხებოდნენ, რას ნიშნავსო მკვდრეთით აღდგომა.

¹¹და ჰკითხეს მას: რატომ ამბობენ მწიგნობრები, რომ პირველად ელია უნდა მოვიდესო?

¹²უთხრა მათ: “მართალია, პირველად ელია უნდა მოვიდეს და ყოველივე მოაწესრიგოს. კაცის ძეზე კი როგორღაა დაწერილი, რომ მას მართებს ბევრი იტანჯოს და დამცირდეს?

¹³მაგრამ თქვენ გეუბნებით, რომ ელია მოვიდა და მას ისე მოექცნენ, როგორც უნდოდათ, როგორც დაწერილია მასზე.”

¹⁴როცა მოწაფეებთან მივიდა, დაინახა მათ ირგვლივ დიდძალი ხალხი და მათთან მოდავე მწიგნობრები.

¹⁵და მყისვე დაინახა მთელმა ხალხმა და გაუკვირდათ. და მირბოდნენ მასთან და ესალმებოდნენ.

¹⁶ჰკითხა მათ: “რას ედავებით ამათ?”

¹⁷ხალხიდან ერთ-ერთმა მიუგო: “მოძღვარო, შენთან მოვიყვანე ჩემი ვაჟი, რომელსაც უტყვობის სული სჭირს.

¹⁸სადაც კი შეიპყრობს, ძირს ანარცხებს, და გადმოსდის დუჟი, კბილებს აღრჭენს და შეშდება. ვთხოვე შენს მოწაფეებს, რომ განედევნათ, მაგრამ ვერ შეძლეს.”

¹⁹და მან მიუგო მათ და უთხრა: “ჰოი, ურწმუნო მოდგმავ! როდემდე ვიქნები თქვენთან? როდემდე უნდა გითმინოთ თქვენ? მომიყვანეთ იგი.”

²⁰და მოუყვანეს მას. როგორც კი სულმა დაინახა იგი, დაანარცხა. დაეცა მიწაზე, და გორავდა დუჟმორეული.

²¹და ჰკითხა მის მამას: “რამდენი ხანია, რაც ეს დაემართა?” უთხრა: “პატარაობიდან.

²²ბევრჯერ ჩაუგდია ცეცხლსა და წყალში, რომ დაეღუპა. თუკი რამე შეგიძლია, გვიშველე ჩვენ, შეგვიბრალე”.

²³იესომ უთხრა მას: “თუ კი რამე შეგიძლიაო? მორწმუნისათვის ყველაფერი შესაძლებელია.”

²⁴ბავშვის მამამ მყისვე შესძახა ცრემლით და თქვა: “მწამს! უშველე ჩემს ურწმუნოებას.”

²⁵როცა დაინახა იესომ, რომ ხალხი მორბის, შერისხა უწმიდური სული და უთხრა: “უტყვო და ყრუ სულო! გიბრძანებ, გადი მაგისგან და აღარ შეხვიდე მასში!”

²⁶შესძაახა და მაგრად შეანჯღრია იგი და გავიდა. ის კი მკვდარივით გახდა, ისე რომ, ბევრი ამბობდა კიდეც, რომ ის მოკვდა.

²⁷იესომ დაუჭირა ხელი, წამოაყენა; და ისიც ფეხზე დადგა.

²⁸შინ რომ შევიდა, მისმა მოწაფეებმა განმარტოებით ჰკითხეს მას: “ჩვენ რატომ ვერ გავდევნეთ იგი?”

²⁹უთხრა მათ: “ეს მოდგმა ვერაფრით გამოვა, თუ არა ლოცვითა და მარხვით.”

³⁰იქიდან წასულები გალილეაზე გადიოდნენ. არ უნდოდა, ვინმეს ეცნო.

³¹ასწავლიდა თავის მოწაფეებს და ეუბნებოდა: “კაცის ძე გადაცემულ იქნება კაცთა ხელში, მოკლავენ მას და მესამე დღეს აღდგება.”

³²მათ ვერ გაიგეს ეს სიტყვები და ეშინოდათ, რომ შეკითხოდნენ მას.

³³და მივიდნენ კაპერნაუმში. სახლში ყოფნისას ჰკითხა მათ: “რაზე მსჯელობდით გზაში?”

³⁴ისინი დუმდნენ, ვინაიდან გზაში ერთმანეთში მსჯელობდნენ: ვინ უფრო დიდიაო.

³⁵და დაჯდა და დაუძახა თორმეტს და უთხრა: “თუ ვინმეს უნდა პირველი იყოს, ის იქნება ყველაზე უკანასკნელი და ყველას მსახური.”

³⁶მოიყვანა ბავშვი, ჩააყენა მათ შუა, მოეხვია და უთხრა მათ:

³⁷“ვინც მიიღებს ერთ ასეთ ბავშვს ჩემი სახელით, ის მე მიმიღებს. ხოლო ვინც მე მიმიღებს, ის მე კი არ მიღებს, არამედ ჩემს მომავლინებელს.”

³⁸უთხრა მას იოანემ: “მოძღვარო, ჩვენ ვნახეთ კაცი, რომელიც შენი სახელით ეშმაკებს დევნის, ჩვენ კი არ მოგვყვება. და ავუკრძალეთ მას, რადგან ჩვენ არ მოგვყვება.”

³⁹იესომ თქვა: “ნუ უკრძალავთ, ვინაიდან არავის, ვინც ჩემი სახელით სასწაულს ახდენს, არ ძალუძს ჩემი ასე იოლად გმობა,

⁴⁰ვინაიდან, ვინც ჩვენი წინააღმდეგი არ არის, ის ჩვენთან არის.

⁴¹ვინც წყალს შეგასმევთ სასმისით ჩემი სახელით, რაკი ქრისტესნი ხართ, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, მას არ დაეკარგება თავისი საზღაური.

⁴²ხოლო ვინც ერთ ამ მცირეთაგანს, ჩემი მორწმუნეებიდან, აცდუნებს, მისთვის აჯობებდა, წისქვილის ქვა დაეკიდათ კისერზე და ზღვაში გადაეგდოთ.

⁴³“თუ გაცდუნებს შენი ხელი, მოიკვეთე იგი. გიჯობს, დასახიჩრებული შეხვიდე სიცოცხლეში, ვიდრე ორი ხელის მქონე შეხვიდე ჯოჯოხეთში, უშრეტელ ცეცხლში,

⁴⁴სადაც მატლი მათი არ კვდება და ცეცხლი არ ნელდება.

⁴⁵თუ გაცდუნებს შენი ფეხი, მოიკვეთე იგი. გიჯობს, კოჭლი შეხვიდე სიცოცხლეში, ვიდრე ორი ფეხი გქონდეს და ჯოჯოხეთში ჩაგაგდონ,

⁴⁶სადაც მატლი მათი არ კვდება და ცეცხლი არ ნელდება.

⁴⁷თუ გაცდუნებს შენი თვალი, ამოითხარე იგი. გიჯობს, ცალი თვალით შეხვიდე ღვთის სასუფეველში, ვიდრე ორი თვალი გქონდეს და ჩაგაგდონ ჯოჯოხეთში,

⁴⁸სადაც მატლი მათი არ კვდება და ცეცხლი არ ნელდება.

⁴⁹ვინაიდან ყველა ცეცხლით დამარილდება და ყოველი მსხვერპლი მარილით დამარილდება.

⁵⁰მარილი კარგია, მაგრამ თუ მარილი უმარილო გახდება, რიღათი შეანელებთ მას? იქონიეთ თქვენში მარილი და მშვიდობიანად იყავით ერთმანეთში.”