Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 ლუკას სახარება 20 Bible Online

ლუკას სახარება 20 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

ლუკას სახარება 20

¹ერთ დღეს, როცა ის ხალხს ასწავლიდა ტაძარში და ახარებდა, მიუცვივდნენ მღვდელმთავარნი და მწიგნობარნი უხუცესებთან ერთად

²და უთხრეს მას: “გვითხარი, რომელი ხელმწიფებით აკეთებ ამას ან ვინ მოგცა შენ ეს ხელმწიფება?”

³მიუგო და უთხრა მათ: “მეც გკითხავთ ერთ სიტყვას და მითხარით:

⁴იოანეს ნათლისცემა ზეციდან იყო თუ კაცთაგან?”

⁵ისინი ერთმანეთში მსჯელობდნენ: “თუ ვიტყვით, რომ ზეციდანო, იტყვის: მაშ, რაღატომ არ იწამეთო მისი?

⁶თუ ვიტყვით კაცთაგან, მთელი ხალხი ჩაგვქოლავს, ვინაიდან სჯერათ, რომ იოანე წინასწარმეტყველი იყო.”

⁷და მიუგეს: “არ ვიცით საიდან.”

⁸იესომ უთხრა მათ: “მეც არ გეტყვით, რომელი ხელმწიფებით ვაკეთებ ამას.”

⁹დაუწყო ხალხს ამ იგავის მოყოლა: “ერთმა კაცმა ვაზი ჩაყარა და მიწისმუშაკთ ჩააბარა. თვითონ კი სხვა ქვეყანაში წავიდა კარგა ხნით.

¹⁰როცა დრო მოვიდა, მონა გაუგზავნა მიწისმუშაკთ, რომ მიეცათ ვენახის ნაყოფთაგან. მაგრამ მიწისმუშაკებმა სცემეს მას და ხელცარიელი გაუშვეს.

¹¹კვლავ გაუგზავნა მათ სხვა მონა. მასაც სცემეს, გალანძღეს და ხელცარიელი გაუშვეს.

¹²მერე მესამეც გაგზავნა. დაჭრეს იგი და გააგდეს გარეთ.

¹³მაშინ ვენახის პატრონმა თქვა: ‘როგორ მოვიქცე? ჩემს საყვარელ ძეს გავუგზავნი, იქნებ მისი მოერიდოთ.’

¹⁴მაგრამ მიწისმუშაკებმა, ის რომ დაინახეს, ერთმანეთში მოითათბირეს და თქვეს: ‘ეს მემკვიდრეა. მოდი, მოვკლათ და მემკვიდრეობა ჩვენ დაგვრჩება.’

¹⁵გააგდეს ვენახის გარეთ და მოკლეს. რას უზამს მათ ვენახის პატრონი?

¹⁶მოვა, ამოწყვეტს იმ მიწისმუშაკთ და ვენახს სხვებს ჩააბარებს.” ვინც მოისმინეს, თქვეს: “ნუმც მოხდება.”

¹⁷მან კი შეხედა მათ და თქვა: “რას ნიშნავს ეს დაწერილი: ‘ქვა, რომელიც მშენებლებმა დაიწუნეს, ქვაკუთხედად იქცა’?

¹⁸ყველა, ვინც იმ ქვაზე დაეცემა, დაილეწება. ხოლო ვისაც ის დაეცემა, გასრესს.”

¹⁹მღვდელმთავარნი და მწიგნობარნი სწორედ ამ დროს შეეცადნენ, რომ ხელი დაედოთ მისთვის, მაგრამ ხალხისა ეშინოდათ, რადგან იცოდნენ, რომ მათზე თქვა ეს იგავი.

²⁰უთვალთვალებდნენ მას და მიუგზავნეს მსტოვრები, რომლებიც თავს მართალ ადამიანებად აჩვენებდნენ, რათა სიტყვაში დაეჭირათ და მთავრობისათვის და განმგებლის ხელმწიფებაში გადაეცათ.

²¹ჰკითხეს მას და უთხრეს: “მოძღვარო, ვიცით, რომ სიმართლეს ლაპარაკობ და ასწავლი, არავის მიჰკერძებ, არამედ ჭეშმარიტებით ასწავლი ღვთის გზას.

²²შეიძლება თუ არა მივცეთ ხარკი კეისარს?”

²³იგი მიუხვდა მათ მზაკვრობას და უთხრა:

²⁴“მიჩვენეთ დინარი: ვისია ეს ხატი და წარწერა?” თქვეს: კეისრისაო.

²⁵უთხრა მათ: “ჰოდა, მიეცით კეისრისა კეისარს და ღვთისა - ღმერთს.”

²⁶ვერ შეძლეს მისი სიტყვაში დაჭერა ხალხის წინაშე. გაუკვირდათ მისი პასუხი და დადუმდნენ.

²⁷მიუახლოვდა რამდენიმე სადუკეველი, რომლებიც ამბობდნენ, აღდგომა არ არისო, და ჰკითხეს მას:

²⁸“მოძღვარო, მოსემ დაგვიწერა: თუ ვინმეს მოუკვდება ძმა, რომელსაც ცოლი ჰყავდა, მაგრამ უშვილოდ გადაეგო, მისმა ძმამ შეირთოს მისი ცოლი და აღუდგინოს თესლი თავის ძმას.

²⁹იყვნენ შვიდნი ძმანი. პირველმა შეირთო ცოლი და მოკვდა უშვილოდ.

³⁰და მეორემაც

³¹და მესამემაც შეირთეს იგი. შვიდთაგან არცერთს არ დარჩენია შვილები, და დაიხოცნენ.

³²ბოლოს დედაკაციც მოკვდა.

³³ჰოდა, აღდგომისას, რომელი ერთის ცოლი იქნება, რადგან შვიდივეს ჰყავდა ცოლად?”

³⁴და უთხრა მათ იესომ: “ამ საუკუნის შვილები ირთავენ ცოლებს და თხოვდებიან;

³⁵ხოლო ვინც ღირსნი არიან მოიპოვონ ის საუკუნე და მკვდრეთით აღდგომა, არც ცოლს ირთავენ, არც თხოვდებიან,

³⁶ვინაიდან აღარც სიკვდილი შეუძლიათ მათ, რაკი ანგელოზთა სწორნი და ღვთის ძენი არიან ისინი, ძენი აღდგომის.

³⁷ხოლო მკვდრები რომ აღდგებიან, ეს მოსემაც მიანიშნა მაყვლის ბუჩქით, როცა აბრაამის ღმერთს, ისაკის ღმერთს და იაკობის ღმერთს უწოდა უფალი.

³⁸ხოლო ღმერთი მკვდრებისა კი არ არის, არამედ ცოცხლებისა, ვინაიდან მისთვის ყველა ცოცხალია.”

³⁹მიუგო ზოგიერთმა მწიგნობარმა და უთხრა: კარგად თქვიო, მოძღვარო.

⁴⁰და ვეღარ გაბედეს, რამე ეკითხათ მისთვის, ხოლო მან უთხრა მათ:

⁴¹“როგორ ამბობენ, რომ ქრისტე დავითის ძეა?

⁴²თვითონ დავითი კი ამბობს წიგნში: ‘უთხრა უფალმა ჩემს უფალს: დაჯექი ჩემს მარჯვნივ,

⁴³ვიდრე შენს მტრებს დავამხობდე შენს ფერხთა კვარცხლბეკად.’

⁴⁴აჰა, დავითი უფალს უწოდებს მას და როგორღა არის მისი ძე?”

⁴⁵და როცა მთელი ხალხი უსმენდა, უთხრა თავის მოწაფეებს:

⁴⁶“ერიდეთ მწიგნობრებს, რომლებსაც სურთ გრძელი სამოსლით სიარული და მოედნებზე მოკითხვანი, სინაგოგებში წინა სავარძლები და წინა ადგილები ნადიმებზე;

⁴⁷რომელნიც ჭამენ ქვრივთა სახლებს და მოსაჩვენებლად დიდხანს ლოცულობენ. ისინი უფრო დიდ სასჯელს მიიღებენ.”