Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 ლუკას სახარება 24 Bible Online

ლუკას სახარება 24 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

ლუკას სახარება 24

¹ერთშაბათს, უთენია მოვიდნენ სამარხთან და მოიტანეს სურნელებანი, რომლებიც მომზადებული ჰქონდათ.

²და ნახეს ლოდი, სამარხიდან გადაგორებული.

³მაგრამ რომ შევიდნენ, ვერ ნახეს უფალ იესოს გვამი.

⁴ამის გამო შეფიქრიანდნენ და, აჰა, მათ წინაშე წარსდგა ორი მამაკაცი, ბრწყინვალე სამოსლით მოსილი.

⁵რაკი შეძრწუნდნენ და სახე მიწად დახარეს, მათ უთხრეს: “რად ეძებთ ცოცხალს მკვდრებს შორის?

⁶არ არის აქ, არამედ აღდგა. გაიხსენეთ, რას გეუბნებოდათ, როცა ჯერ კიდევ გალილეაში იყო,

⁷რომ ძე კაცისა ცოდვილ კაცთა ხელთ უნდა გადაეცეს, ჯვარს ეცვას და მესამე დღეს აღდგესო.”

⁸და მათ გაიხსენეს მისი სიტყვები.

⁹დაბრუნდნენ სამარხიდან და ყოველივე ეს უამბეს იმ თერთმეტს და ყველა დანარჩენს.

¹⁰ესენი იყვნენ მარიამ მაგდალელი, იოანა და იაკობის დედა მარიამი, და დანარჩენები მათთან ერთად, რომლებმაც მოუთხრეს მოციქულებს ეს ამბავი.

¹¹მაგრამ ეს სიტყვები ფუჭად ეჩვენათ და არ დაუჯერეს მათ.

¹²ხოლო პეტრე ადგა, გაიქცა სამარხისკენ და, რომ დაიხარა, მხოლოდ ტილოები დაინახა, და დაბრუნდა მომხდარის გამო გაკვირვებული.

¹³და აჰა, იმავე დღეს ორი მათგანი მიდიოდა ერთ სოფელში, რომელიც სამოცი სტადიონით იყო დაშორებული იერუსალიმიდან და ერქვა ემაუსი.

¹⁴ისინი ერთმანეთში ლაპარაკობდნენ ყოველივე ამის გამო.

¹⁵ამ ლაპარაკსა და მსჯელობაში რომ იყვნენ, თავად იესო მიუახლოვდა და დაემგზავრა მათ.

¹⁶მაგრამ თვალები დაბმული ჰქონდათ და ვერ იცნეს იგი.

¹⁷უთხრა მათ: “რაზე მსჯელობდით გზაზე ერთმანეთში?” ისინი შეჩერდნენ დაღონებულნი.

¹⁸მიუგო ერთმა მათგანმა, სახელად კლეოპამ და უთხრა მას: “ნუთუ ერთი შენა ხარ უცხო იერუსალიმში, რომ არ იცი, რაც იქ ამ დღეებში მოხდა?”

¹⁹და უთხრა მათ: “რა მოხდა?” მათ უთხრეს მას: “იესო ნაზარეველზე ვლაპარაკობთ, რომელიც იყო კაცი წინასწარმეტყველი, ძლიერი საქმითა და სიტყვით ღვთისა და მთელი ხალხის წინაშე,

²⁰როგორ გადასცეს იგი ჩვენმა მღვდელმთავრებმა და მთავრებმა სიკვდილის მისასჯელად და ჯვარს აცვეს.

²¹ჩვენ კი იმედი გვქონდა, რომ იგი სწორედ ის იყო, ვისაც უნდა გამოეხსნა ისრაელი. ყველაფერ ამასთან ერთად, უკვე მესამე დღეა, რაც ეს მოხდა.

²²მაგრამ ზოგიერთმა ჩვენიანმა დედაკაცმა გაგვაოცა. ისინი დილაადრიან იყვნენ სამარხთან

²³და ვერ იპოვეს მისი გვამი. მოვიდნენ და თქვეს, რომ იხილეს ჩვენება ანგელოზთა, რომელთაც უთქვამთ, ცოცხალიაო.

²⁴ზოგიერთი ჩვენთაგანიც წავიდა სამარხისაკენ და მართლაც, იგივე დაინახეს, რასაც დედაკაცები ამბობდნენ. ის კი ვერ ნახეს.”

²⁵მან უთხრა მათ: “ჰოი, უგუნურნო და გულით მძიმენო, ყველაფრის იმის სარწმუნებლად, რასაც წინასწარმეტყველები ამბობდნენ!

²⁶განა ასე არ უნდა დატანჯულიყო ქრისტე და შესულიყო თავის დიდებაში?”

²⁷და დაიწყო მოსედან და ყველა წინასწარმეტყველიდან და განუმარტავდა მათ ყოველ წერილში მასზე ნათქვამს.

²⁸მიუახლოვდნენ იმ სოფელს, სადაც მიდიოდნენ, ის კი თითქოს გზის გაგრძელებას აპირებდა.

²⁹მაგრამ ისინი აკავებდნენ მას და ეუბნებოდნენ: “დარჩი ჩვენთან, ვინაიდან დღე უკვე მიიწურა და მწუხრი ჩამოდგა.” ისიც შევიდა, რომ დარჩენილიყო მათთან.

³⁰როცა მათთან იჯდა, აიღო პური, აკურთხა, გატეხა და მიაწოდა მათ.

³¹მაშინ თვალი აეხილათ და იცნეს. მაგრამ ის უჩინარი შეიქნა მათთვის.

³²უთხრეს ერთმანეთს: “განა არ გიზგიზებდა ჩვენი გული ჩვენში, როცა გზაში გველაპარაკებოდა და როცა წერილებს განგვიმარტავდა?”

³³ადგნენ იმავე ჟამს და დაბრუნდნენ იერუსალიმში, მონახეს შეკრებილნი თერთმეტნი და მათთან მყოფნი,

³⁴რომელნიც ამბობდნენ, რომ უფალი ჭეშმარიტად აღდგა და ეჩვენა სიმონს.

³⁵მათაც უამბეს გზაში მომხდარი და ისიც, როგორ იცნეს იგი პურის გატეხისას.

³⁶ამ ლაპარაკში რომ იყვნენ, თვითონ იესო ჩადგა მათ შუა და უთხრა: “მშვიდობა თქვენდა!”

³⁷შეძრწუნებულებსა და შეშინებულებს ეგონათ, რომ სულს ხედავდნენ.

³⁸მაგრამ მან უთხრა: “რატომ შეძრწუნდით და რატომ გებადებათ გულში ასეთი ფიქრები?

³⁹შეხედეთ ჩემს ხელებსა და ჩემს ფეხებს. ეს მე ვარ თვითონ. შემეხეთ მე და ნახეთ, რადგან სულს არა აქვს ხორცი და ძვლები, მე კი მაქვს, როგორც ხედავთ.”

⁴⁰ეს რომ უთხრა, უჩვენა მათ ხელები და ფეხები.

⁴¹რადგან სიხარულისაგან მათ ჯერ კიდევ არ ეჯერებოდათ და გაკვირვებულნი იყვნენ, უთხრა მათ: “გაქვთ აქ რამე საჭმელი?”

⁴²მათ მიაწოდეს მას შემწვარი თევზის ნაჭერი და თაფლის გოლეული.

⁴³გამოართვა და შეჭამა მათ წინაშე. ხოლო მორჩენილი აიღო და მისცა მათ.

⁴⁴უთხრა მათ: “ეს არის ჩემი სიტყვები, რომელთაც გეუბნებოდით, ვიდრე თქვენთან ვიყავი: უნდა შესრულდეს ყოველივე, რაც დაწერილია ჩემზე მოსეს რჯულში, წინასწარმეტყველებში და ფსალმუნებში.”

⁴⁵მაშინ გაუხსნა მათ გონება წერილთა გასაგებად

⁴⁶და უთხრა მათ: “ასე სწერია, რომ ქრისტე უნდა დაიტანჯოს და მკვდრეთით აღდგეს მესამე დღეს;

⁴⁷და მისი სახელით ნაქადაგები უნდა იყოს მონანიება ცოდვათა მისატევებლად ყველა ხალხში, იერუსალიმიდან მოყოლებული.

⁴⁸თქვენ კი ამის მოწმენი ხართ.

⁴⁹და აჰა, მე მოვავლენ თქვენზე მამაჩემის აღთქმულს. თქვენ კი დარჩით ქალაქში, ვიდრე მაღლიდან ძალით შეიმოსებოდეთ.”

⁵⁰და გაიყვანა ისინი ბეთანიამდე და აღაპყრო ხელები, და აკურთხა ისინი.

⁵¹როგორც კი აკურთხა, განშორდა მათ და ამაღლდა ზეცაში.

⁵²მათ თაყვანი სცეს მას და დაბრუნდნენ იერუსალიმში დიდი სიხარულით.

⁵³და სულმუდამ ტაძარში იყვნენ, ღვთის მადიდებელნი და მაკურთხეველნი. ამინ.