Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 იოანეს სახარება 11 Bible Online

იოანეს სახარება 11 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

იოანეს სახარება 11

¹იყო ვინმე ავადმყოფი, ლაზარე ბეთანიელი, მარიამისა და მისი დის მართას სოფლიდან.

²ეს ის მარიამი იყო, უფალს რომ ნელსაცხებელი სცხო და ფეხები თავისი თმებით შეუმშრალა. მისი ძმა ლაზარე იყო ავად.

³გაუგზავნეს მისმა დებმა კაცი და შეუთვალეს: “უფალო, აჰა, ვინც შენ გიყვარს, ავადაა.”

⁴მოისმინა იესომ და უთხრა: “ეს სნეულება სასიკვდილო არ არის, არამედ ღვთის სადიდებლადაა, რათა მისით განდიდდეს ძე ღვთისა.”

⁵იესოს უყვარდა მართა, მისი და, და ლაზარე.

⁶როცა გაიგო, რომ ავად იყო, ორი დღე დარჩა იმ ადგილზე, სადაც იმყოფებოდა.

⁷ამის შემდეგ ეუბნება მოწაფეებს: “ისევ იუდეაში წავიდეთ.”

⁸უთხრეს მას მოწაფეებმა: “რაბი, იუდეველები ახლახან შენს ჩაქოლვას ცდილობდნენ და კიდევ იქ მიდიხარ?”

⁹მიუგო იესომ: “თორმეტი საათი არ არის დღეში? ვინც დღისით დადის, არ წაიბორძიკებს, რადგან ამ სოფლის ნათელს ხედავს.

¹⁰ღამით მოარული კი წაიბოძიკებს, რადგან ნათელი არ არის მასში.”

¹¹ეს თქვა და მერე ეუბნება მათ: “ლაზარემ, ჩვენმა მეგობარმა, დაიძინა, მაგრამ მე მის გასაღვიძებლად მივდივარ.”

¹²უთხრეს მოწაფეებმა მას: “უფალო, თუ დაიძინა, გამოკეთდება.”

¹³იესომ მის სიკვდილზე თქვა, მათ კი ეგონათ, რომ ბუნებრივ ძილზე ამბობდა.

¹⁴მაშინ უთხრა მათ იესომ გაცხადებით: “ლაზარე მოკვდა.

¹⁵მიხარია თქვენს გამო, იქ რომ არ ვიყავი, რათა ირწმუნოთ. მაგრამ მოდით, წავიდეთ მასთან.”

¹⁶მაშინ თომამ, ტყუპის ცალად წოდებულმა, უთხრა თანამოწაფეებს: “ჩვენც წავყვეთ, რათა მასთან ერთად დავიხოცოთ.”

¹⁷იესო მივიდა და ნახა, რომ ის უკვე ოთხი დღის დამარხული იყო.

¹⁸ბეთანია ახლოს იყო იერუსალიმიდან, ასე თხუთმეტი სტადიონის მანძილზე.

¹⁹ბევრი მივიდა იუდეველთაგან მართასთან და მარიამთან, რათა ენუგეშებინათ ისინი ძმის გამო.

²⁰რომ გაიგო მართამ, იესო მოდისო, შეეგება მას. მარიამი კი შინ იჯდა.

²¹მართამ უთხრა იესოს: “უფალო, აქ რომ ყოფილიყავი, ჩემი ძმა არ მოკვდებოდა.

²²მაგრამ ახლაც ვიცი: რასაც სთხოვ ღმერთს, მოგცემს ღმერთი.”

²³ეუბნება მას იესო: “აღდგება შენი ძმა.”

²⁴ეუბნება მას მართა: “ვიცი რომ აღდგება აღდგომისას, უკანასკნელ დღეს.”

²⁵უთხრა მას იესომ: “მე ვარ აღდგომა და სიცოცხლე, ვინც მე მიწამებს, კიდეც რომ მოკვდეს, იცოცხლებს.

²⁶ყველა, ვინც ცოცხალია და ჩემი მორწმუნეა, არ მოკვდება უკუნისამდე. გწამს ეს?”

²⁷ეუბნება მას: “ჰო, უფალო, მე მწამს, რომ შენ ქრისტე ხარ, ძე ღვთისა, ამ სოფლად მომავალი.”

²⁸ეს რომ თქვა, წავიდა და თავის დას, მარიამს, მოუხმო და ჩუმად უთხრა: “მოძღვარი აქ არის და შენ გიხმობს.”

²⁹როგორც კი გაიგონა, სასწრაფოდ წამოდგა და მივიდა მასთან.

³⁰იესო ჯერ დაბაში არ იყო შესული, იმავე ადგილზე იდგა, სადაც მართა შეეგება.

³¹იუდეველებმა, რომლებიც მასთან იყვნენ სახლში და ანუგეშებდნენ, როცა დაინახეს, რომ მარიამი სასწრაფოდ წამოდგა და გავიდა, გაჰყვნენ უკან, ეგონათ, სამარხისკენ მიდიოდა სატირლად.

³²მარიამი მივიდა იმ ადგილას, სადაც იესო იყო და, რომ იხილა იგი, დაემხო მის ფერხთით და უთხრა: “უფალო, აქ რომ ყოფილიყავი, ჩემი ძმა არ მოკვდებოდა.”

³³როცა იესომ დაინახა, რომ ტიროდა იგი და მასთან ერთად მოსული იუდეველებიც ტიროდნენ, შეიძრა სულით და აღელდა.

³⁴უთხრა: “სად დაასვენეთ იგი?” ეუბნებიან: “უფალო, მოდი და ნახე.”

³⁵და აცრემლდა იესო.

³⁶თქვეს იუდეველებმა: “ნახე, როგორ ჰყვარებია!”

³⁷ზოგიერთმა მათგანმა კი თქვა: “ნუთუ ბრმის თვალის ამხელს არ შეეძლო ისე გაეკეთებინა, რომ ეს არ მომკვდარიყო?”

³⁸იესო კი, კვლავ შეძრული, მივიდა სამარხთან. ეს იყო გამოქვაბული, რომელსაც ლოდი ჰქონდა აფარებული.

³⁹ამბობს იესო: “აიღეთ ლოდი.” ეუბნება მას მიცვალებულის და, მართა: “უფალო, უკვე ყარს, რადგან მეოთხე დღეა, რაც დავმარხეთ.”

⁴⁰ეუბნება მას იესო: “განა არ გითხარი, თუ ირწმუნებ, ღვთის დიდებას იხილავ-მეთქი?”

⁴¹აიღეს ლოდი. იესომ თვალები მაღლა აღაპყრო და თქვა: “მამაო, გმადლობ, რომ მისმინე.

⁴²მე ვიცოდი, რომ ყოველთვის მისმენ. მე მხოლოდ გარშემოკრებილი ხალხის გასაგონად ვთქვი, რათა ირწმუნონ, რომ შენ მომავლინე.”

⁴³ეს თქვა და დიდი ხმით შესძახა: “ლაზარე, გამოდი!”

⁴⁴და გამოვიდა მიცვალებული, ხელ-ფეხი სახვევებით ჰქონდა შეკრული და სახეც სუდარით ჰქონდა შეხვეული. ეუბნება მათ იესო: “გახსენით და გაუშვით, იაროს.”

⁴⁵მაშინ ბევრმა იუდეველთაგან, რომლებიც მოვიდნენ მარიამთან და იხილეს, რაც მან მოახდინა, ირწმუნა იგი.

⁴⁶ზოგიერთი მათგანი კი წავიდა ფარისევლებთან და უთხრა, რაც მოახდინა იესომ.

⁴⁷შეკრიბეს მღვდელმთავრებმა და ფარისევლებმა სინედრიონი და თქვეს: “რა ვქნათ, რადგან ეს კაცი ბევრ სასწაულს ახდენს?

⁴⁸თუ მივუშვებთ თავის ნებაზე, ყველა ირწმუნებს მას. მოვლენ რომაელები და დაიპყრობენ ჩვენს ადგილსაც და ერსაც.”

⁴⁹ერთმა მათგანმა, კაიაფამ, რომელიც მღვდელმთავრობდა იმ წელიწადს, უთხრა მათ: “თქვენ არაფერი გაგეგებათ,

⁵⁰ვერ მოგიფიქრებიათ, რომ გვიჯობს ერთი ადამიანი მოკვდეს ხალხისთვის, ვიდრე მთელი ერი დაიღუპოს.”

⁵¹ეს თავისით არ უთქვამს, არამედ მღვდელმთავარი იყო იმ წელიწადს და იწინასწარმეტყველა, რომ იესო ერისთვის მოკვდებოდა.

⁵²და არა მარტო ერისთვის, არამედ იმისთვისაც, რომ ღვთის გაფანტული შვილები შეეკრიბა ერთად.

⁵³იმ დღიდან გადაწყვიტეს, მოეკლათ იგი.

⁵⁴აღარ უვლია იესოს იუდეველთა შორის გაცხადებულად, არამედ გაეცალა იქაურობას უდაბნოს მახლობელ მხარეში, ქალაქში, ეფრემი რომ ეწოდება, და იქ დარჩა მოწაფეებთან ერთად.

⁵⁵ახლოვდებოდა იუდეველთა პასექი და ამ მხარიდან მრავალი ავიდა პასექამდე იერუსალიმში განსაწმედად.

⁵⁶ეძებდნენ იესოს და ტაძარში მდგომნი ერთმანეთს ეუბნებოდნენ: ‘როგორ ფიქრობთ, არ მოვა დღესასწაულზე?’

⁵⁷მღვდელმთავრებმა და ფარისევლებმა განკარგულებები გასცეს, რომ ვინც შეიტყობდა, სად იყო იგი, ეცნობებინა, რათა შეეპყროთ.