Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 იოანეს სახარება 13 Bible Online

იოანეს სახარება 13 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

იოანეს სახარება 13

¹პასექის დღესასწაულის წინ იცოდა იესომ, რომ დადგა ამ სოფლიდან მამასთან მისი გადასვლის ჟამი. როგორც შეიყვარა თავისიანები, რომლებიც ამ სოფელში იყვნენ, ისევე ბოლომდე უყვარდა ისინი.

²სერობის დროს, როცა ეშმაკმა უკვე ჩაუდო გულში იუდას, სიმონ ისკარიოტელის ძეს, რომ გაეცა იგი,

³იესომ, იცოდა რა, რომ მამამ ყველაფერი მისცა მას ხელთ, რომ ღვთიდან გამოვიდა და ღმერთთან მიდის,

⁴წამოდგა სერობიდან, გადაიძრო ზედა სამოსელი, აიღო ტილო და წელზე შემოირტყა.

⁵მერე ჩაასხა წყალი საბანელში და დაიწყო მოწაფეების ფერხთბანა და იმ ტილოთი შემშრალება, წელზე რომ ერტყა.

⁶მივიდა სიმონ-პეტრესთან. ის კი ეუბნება: “უფალო, შენ უნდა დამბანო ფეხი?”

⁷მიუგო იესომ და უთხრა მას: “რასაც ვაკეთებ, ახლა ვერ ხვდები, მერე კი გაიგებ.”

⁸ეუბნება მას პეტრე: “უკუნისამდე არ დამბან ფეხს.” მიუგო იესომ: “თუ არ დაგბან, ჩემთან არ გექნება წილი.”

⁹ეუბნება მას სიმონ-პეტრე: “უფალო, მარტო ფეხი კი არა, არამედ ხელიც და თავიც.”

¹⁰ეუბნება მას იესო: “განბანილს აღარ სჭირდება დაბანა, გარდა ფეხისა, რადგან ის მთლიანად სუფთაა და თქვენც სუფთანი ხართ, ოღონდ ყველა არა.”

¹¹რადგან იცოდა, ვინც გასცემდა. ამიტომ თქვა: ყველანი არ ხართო სუფთა.

¹²ფერხნი რომ დაბანა მათ და თავისი სამოსელი აიღო და კვლავ დაჯდა, უთხრა მათ: “იცით რა გიყავით?

¹³თქვენ მე მიწოდებთ მოძღვარს და უფალს, და სწორად ამბობთ, რადგან ვარ.

¹⁴ამიტომ, თუკი მე, უფალმა და მოძღვარმა, დაგბანეთ ფერხნი, თქვენც ერთმანეთს უნდა დაბანოთ ფერხნი.

¹⁵რადგან მაგალითი მოგეცით, რათა, როგორც მე მოგექეცით, თქვენც ისე მოიქცეთ.

¹⁶ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: მონა არაა თავის ბატონზე დიდი და მოვლინებული არ არის მომავლინებელზე დიდი.

¹⁷რაკი ეს იცით, ნეტარნი ხართ, თუ ამას აღასრულებთ.

¹⁸ყველა თქვენგანზე არ ვლაპარაკობ. მე ვიცი, ვინც ამოვარჩიე: მაგრამ უნდა აღსრულდეს წერილი: ‘ჩემი პურის მჭამელმა ჩემზე აღმართა ქუსლი.’

¹⁹ახლა გეუბნებით, სანამ ეს ახდებოდეს, რათა, როცა ახდება, ირწმუნოთ, რომ მე ვარ.

²⁰ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვინც მიიღებს იმას, ვისაც მე მივავლენ, მე მიმიღებს, ხოლო ვინც მე მიმიღებს, ჩემს მომავლინებელსაც მიიღებს.”

²¹ამის თქმის შემდეგ იესო სულით აღელდა, დაამოწმა და თქვა: “ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ერთი თქვენგანი გამცემს მე.”

²²გადახედეს მოწაფეებმა ერთმანეთს გაოგნებულებმა, ვისზე თქვაო.

²³იესოს უბეს მიყრდნობოდა ერთი მოწაფეთაგანი, რომელიც უყვარდა იესოს.

²⁴სიმონ-პეტრემ ანიშნა მას და უთხრა: ჰკითხე, ვინ არის, ვისზეც თქვაო.

²⁵გადაიხარა იგი იესოს მკერდისკენ და ეუბნება: “უფალო, ვინაა იგი?”

²⁶მიუგებს იესო: “ეს ისაა, ვისაც ამოვუწებ ლუკმას და მივცემ.” ამოაწო ლუკმა, აიღო და მისცა იუდას, სიმონ ისკარიოტელის ძეს.

²⁷ამ ლუკმის შემდეგ სატანა შევიდა მასში. ეუბნება მას იესო: “რაც გასაკეთებელი გაქვს, მალე გააკეთე.”

²⁸მაგრამ მეინახეთაგან ვერავინ მიხვდა, რად უთხრა ეს.

²⁹ზოგიერთმა იფიქრა, რაკი ყულაბა იუდას ჰქონდა, იესო ეუბნება, სადღესასწაულოდ გვიყიდე, რაც გვჭირდებაო, ან კიდევ, რომ რაიმე მიეცა ღარიბებისათვის.

³⁰ის კი, როგორც კი ლუკმა აიღო, დაუყოვნებლივ გავიდა. და იყო ღამე.

³¹როცა გავიდა, ამბობს იესო: “ახლა განდიდდა ძე კაცისა და ღმერთი განდიდდა მასში.

³²რაკი ღმერთი განდიდდა მასში, ღმერთიც განადიდებს მას თავისთან და უმალვე განადიდებს მას.

³³შვილებო, კიდევ მცირე ხანსღა ვარ თქვენთან. ძებნას დამიწყებთ, როგორც იუდეველებს ვუთხარი, სადაც მივდივარ, თქვენ ვერ შეძლებთ-მეთქი მოსვლას, თქვენც იმასვე გეუბნებით ახლა.

³⁴ახალ მცნებას გაძლევთ თქვენ: გიყვარდეთ ერთმანეთი. როგორც მე შეგიყვარეთ თქვენ, თქვენც ისე გიყვარდეთ ერთმანეთი.

³⁵ჩემი მოწაფეები რომ ხართ, ამით გაიგებენ ყველანი, თუ ერთმანეთის სიყვარული გექნებათ.”

³⁶ეუბნება მას სიმონ-პეტრე: “უფალო, სად მიდიხარ?” მიუგო მას იესომ: “ახლა იქ ვერ გამომყვები, სადაც მე მივდივარ, მერე კი გამომყვები.”

³⁷ეუბნება მას პეტრე: “უფალო, ახლავე რატომ ვერ გამოგყვები? სულს დავდებ შენთვის.”

³⁸მიუგო იესომ: “სულს დადებ ჩემთვის? ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: მამალი არ იყივლებს, სანამ სამჯერ არ უარმყოფ.