Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 იოანეს სახარება 8 Bible Online

იოანეს სახარება 8 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

იოანეს სახარება 8

¹იესო წავიდა ზეთისხილის მთისკენ.

²დილით კი შებრუნდა ტაძარში. მთელი ხალხი მასთან მივიდა და მჯდომარე ასწავლიდა მათ.

³მოიყვანეს მწიგნობრებმა და ფარისევლებმა ქალი, რომლისთვისაც მრუშობაზე წაესწროთ, და შუაში ჩააყენეს.

⁴ეუბნებიან მას: “მოძღვარო, ეს ქალი მრუშობაზეა წასწრებული.

⁵მოსემ კი რჯულში მცნებად დაგვიდო, ასეთების ჩაქოლვა. შენ რას იტყვი?”

⁶ამას გამოსაცდელად ეუბნებოდნენ, რათა მისი საწინააღმდეგო ბრალდება ჰქონოდათ. მაგრამ იესო დაიხარა და მიწაზე თითით წერდა.

⁷რომ არ მოეშვნენ შემკითხველნი, გასწორდა და უთხრა მათ: “ვინც თქვენს შორის უცოდველია, პირველად მან დაჰკრას ქვა!”

⁸კვლავ დაიხარა და განაგრძო წერა მიწაზე.

⁹ეს რომ მოისმინეს, უხუცესებიდან მოყოლებული, სათითაოდ გაიკრიბნენ სინდისმხილებულნი, და დარჩა მარტო იესო, და შუაში მდგომი ქალი.

¹⁰წამოიმართა იესო, ვერავინ დაინახა იმ ქალის მეტი და უთხრა მას: “ქალო, სად არიან შენი ბრალმდებელნი? არავინ დაგდო მსჯავრი?”

¹¹უთხრა მან: “არავინ, უფალო!” უთხრა იესომ: “არც მე გდებ მსჯავრს. წადი და ამიერიდან ნუღარ შესცოდავ.”

¹²კვლავ ელაპარაკა მათ იესო და უთხრა: “მე ვარ ნათელი სოფლისა. ვინც წამომყვება, ბნელში აღარ ივლის, არამედ სიცოცხლის ნათელი ექნება მას.”

¹³უთხრეს მას ფარისევლებმა: “შენ თვითონ მოწმობ შენს თავზე. შენი მოწმობა არაა ჭეშმარიტი.”

¹⁴მიუგო იესომ მათ და უთხრა: “მე თუ ჩემს თავზე ვმოწმობ, ჩემი მოწმობა ჭეშმარიტია, რადგან ვიცი, საიდან მოვედი და სად მივდივარ. თქვენ კი არ იცით, საიდან მოვედი და სად მივდივარ.

¹⁵თქვენ ხორცის მიხედვით განიკითხავთ, მე კი არავის არ განვიკითხავ.

¹⁶მე თუ განვიკითხავ, ჩემეული განკითხვა ჭეშმარიტია, რადგან მე მარტო კი არ ვარ, არამედ მე და მამა, ჩემი მომავლინებელი.”

¹⁷თქვენს რჯულშიც სწერია, რომ ორი ადამიანის მოწმობა ჭეშმარიტია.

¹⁸მე ჩემს თავზე ვმოწმობ და ჩემზევე მოწმობს მამა, ჩემი მომავლინებელი.

¹⁹უთხრეს მას: “სად არის შენი მამა?” უთხრა მათ იესომ: “არც მე მიცნობთ, არც ჩემს მამას. მე რომ მიცნობდეთ, ჩემი მამაც გეცნობებოდათ.”

²⁰ეს სიტყვები წარმოთქვა იესომ საგანძურთან, როცა ტაძარში ასწავლიდა. ვერავინ შეიპყრო იგი, რადგან ჯერ არ მოსულიყო მისი ჟამი.

²¹კვლავ უთხრა მათ იესომ: “მე მივდივარ და თქვენ ძებნას დამიწყებთ, მაგრამ თქვენს ცოდვაში დაიხოცებით. სადაც მივდივარ, თქვენ ვერ მოხვალთ.”

²²თქვეს იუდეველებმა: “თავი ხომ არ უნდა მოიკლას, რომ ამბობს: სადაც მე მივდივარ, თქვენ ვერ შეძლებთ მოსვლასო?”

²³უთხრა მათ: “თქვენ ქვემოდან ხართ, მე კი მაღლიდან ვარ. თქვენ სოფლისანი ხართ, მე კი სოფლისა არა ვარ.

²⁴ამიტომ გითხარით, თქვენს ცოდვებში დაიხოცებით-მეთქი. რადგან, თუ არ იწამებთ, რომ მე ვარ, თქვენსავე ცოდვებში დაიხოცებით.”

²⁵უთხრეს მას: “ვინ ხარ შენ?” უთხრა მათ იესომ: “თავიდანვე გითხარით და ახლაც გეუბნებით თქვენ:

²⁶ბევრი მაქვს თქვენზე სალაპარაკო და განსაკითხველი, მაგრამ ვინც მე მომავლინა, ჭეშმარიტია, და რაც მისგან მოვისმინე, იმას ვლაპარაკობ სოფელზე”.

²⁷ვერ მიხვდნენ, რომ მამაზე ეუბნებოდა მათ.

²⁸უთხრა მათ იესომ: “როცა აამაღლებთ კაცის ძეს, მაშინ გაიგებთ, რომ ეს მე ვარ და არაფერს ვაკეთებ ჩემით, არამედ რაც მამამ მასწავლა, იმას ვლაპარაკობ.

²⁹ვინც მე მომავლინა, ჩემთანაა, მარტო არ დამტოვა, რადგან მუდამ იმას ვაკეთებ, რაც მისთვის არის მოსაწონი.”

³⁰როცა ამას ამბობდა, ბევრმა ირწმუნა იგი.

³¹უთხრა იესომ იმ იუდეველებს, რომლებიც ერწმუნენ მას: “თუ ჩემს სიტყვაში დარჩებით, ჭეშმარიტად ჩემი მოწაფეები ხართ.

³²შეიცნობთ ჭეშმარიტებას და ჭეშმარიტება გაგათავისუფლებთ თქვენ.”

³³მიუგეს მას: “ჩვენ აბრაამის შთამომავალნი ვართ და არასოდეს არავისი მონები არ ვყოფილვართ. როგორღა ამბობ, თავისუფლები გახდებითო?”

³⁴მიუგო მათ იესომ: “ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ყველა ცოდვის ჩამდენი ცოდვის მონაა.

³⁵მაგრამ მონა არ რჩება სახლში საუკუნოდ; ძე რჩება საუკუნოდ.

³⁶თუ ძე გაგათავისუფლებთ, ნამდვილად თავისუფლები იქნებით.

³⁷ვიცი, რომ აბრაამის შთამომავალნი ხართ, მაგრამ ჩემს მოკვლას ცდილობთ, რადგან ჩემი სიტყვა ვერ ეტევა თქვენში.

³⁸მე იმას ვლაპარაკობ, რაც ჩემს მამასთან ვნახე, თქვენ კი აკეთებთ იმას, რაც თქვენი მამისაგან მოისმინეთ.”

³⁹მიუგეს და უთხრეს მას: “ჩვენი მამა აბრაამია!” უთხრა მათ იესომ: “თქვენ რომ აბრაამის შვილები იყოთ, აბრაამის საქმეებს გააკეთებდით.

⁴⁰ახლა კი ჩემს მოკვლას ეძებთ, კაცისას, რომელმაც გითხარით ჭეშმარიტება, რაც ღვთისაგან მოვისმინე. აბრაამს ასეთი რამ არ გაუკეთებია.

⁴¹თქვენ მამათქვენის საქმეებს აკეთებთ.” უთხრეს მას: “ჩვენ სიძვით შობილნი როდი ვართ, ჩვენ ერთი მამა გვყავს - ღმერთი.”

⁴²უთხრა მათ იესომ: “ღმერთი რომ მამა იყოს თქვენი, მაშინ მე გეყვარებოდით, რადგან მე გამოვედი და მოვედი ღვთისგან, ვინაიდან მე ჩემით კი არ მოვსულვარ, არამედ მან მომავლინა.

⁴³რატომ ვერ იგებთ ჩემს ნათქვამს? იმიტომ, რომ არ შეგიძლიათ მოისმინოთ ჩემი სიტყვა.

⁴⁴თქვენი მამა არის ეშმაკი და მამათქვენის გულისთქმის შესრულება გწადიათ. ის კაცის მკვლელი იყო თავიდან და ჭეშმარიტებაში ვერ დადგა, რადგან არაა მასში ჭეშმარიტება. როცა სიცრუეს ამბობს, თავისას ამბობს, რადგან ცრუა იგი და სიცრუის მამაა.

⁴⁵ხოლო, რაკი მე ჭეშმარიტებას ვლაპარაკობ, არა გწამთ ჩემი.

⁴⁶რომელი თქვენგანი მამხილებს ცოდვის გამო? და თუ ჭეშმარიტებას ვამბობ, რატომ არა გწამთ ჩემი?

⁴⁷ვინც ღვთისგანაა, ღვთის სიტყვებს ისმენს. თქვენ იმიტომ არ ისმენთ, რომ ღვთისგან არა ხართ.”

⁴⁸მაშინ მიუგეს იუდეველებმა და უთხრეს მას: “განა კარგად არ ვამბობთ, რომ შენ სამარიელი ხარ და ეშმაკია შენში?”

⁴⁹მიუგო იესომ: “ჩემში არ არის ეშმაკი, არამედ მე პატივს ვცემ ჩემს მამას, თქვენ კი უპატიომყობთ მე.

⁵⁰თუმცა მე არ ვეძებ ჩემს დიდებას. არის მძებნელი და განმკითხველი.

⁵¹ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ვინც ჩემს სიტყვას ინახავს, იგი არ იხილავს სიკვდილს უკუნისამდე.”

⁵²უთხრეს მას იუდეველებმა: “ახლა კი მივხვდით, რომ ეშმაკი გყავს. აბრაამი და წინასწარმეტყველნი დაიხოცნენ, შენ კი ამბობ: ვინც ჩემს სიტყვას ინახავს, არ იგემებსო სიკვდილს უკუნისამდე.

⁵³განა შენ ჩვენს მამა აბრაამზე დიდი ხარ, რომელიც მოკვდა? წინასწარმეტყველნიც დაიხოცნენ. რა გგონია შენი თავი?”

⁵⁴მიუგო იესომ: “მე თუ ჩემს თავს განვადიდებ, ჩემი დიდება არაფერია. მე განმადიდებს ჩემი მამა, ვისზეც ამბობთ, ჩვენი ღმერთი არისო.

⁵⁵თქვენ ის ვერ შეიცანით, მე კი ვიცნობ მას. თუ ვიტყვი, რომ არ ვიცნობ მას, თქვენისთანა ცრუ ვიქნები. მაგრამ ვიცნობ მას და ვინახავ მის სიტყვას.

⁵⁶აბრაამს, მამათქვენს, უხაროდა, რომ იხილავდა ჩემს დღეს. იხილა და გაიხარა.”

⁵⁷უთხრეს მას იუდეველებმა: “ჯერ ორმოცდაათი წლისაც არა ხარ და აბრაამი გინახავს?”

⁵⁸უთხრა მათ იესომ: “ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: სანამ აბრაამი იქნებოდა, მე ვარ.”

⁵⁹მაშინ აიღეს ქვები მის ჩასაქოლად, მაგრამ იესო თვალს მიეფარა და გავიდა ტაძრიდან.