Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 იოანეს სახარება 9 Bible Online

იოანეს სახარება 9 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

იოანეს სახარება 9

¹მიმავალმა დაინახა კაცი, დაბადებიდან ბრმა.

²და შეეკითხნენ მოწაფეები: “რაბი, ვინ შესცოდა, მან თუ მისმა მშობლებმა, ბრმა რომ დაიბადა?”

³მიუგო იესომ: “არც მას შეუცოდავს და არც მის მშობლებს, არამედ, რათა ღვთის საქმენი გამოცხადდეს მასში.

⁴ჩვენ უნდა ვაკეთოთ იმისი საქმეები, ვინც მე მომავლინა, სანამ დღეა. მოდის ღამე, როცა ვეღარავინ შეძლებს კეთებას.

⁵სანამ სოფელში ვარ, სოფლის ნათელი ვარ.”

⁶ეს რომ თქვა, მიწაზე დაანერწყვა, ნერწყვით ტალახი მოზილა და თვალებზე წაუსვა ბრმას.

⁷უთხრა მას: “წადი და მოიბანე შილოახის საბანელში” (რაც ნიშნავს, მოვლინებულს). წავიდა, მოიბანა და მოვიდა თვალახელილი.

⁸მეზობლებმა და მათ, ვისაც ადრე ენახათ, რომ მათხოვარი იყო, თქვეს: “ეს ის არ არის, რომ იჯდა და მათხოვრობდა?”

⁹ერთნი ამბობდნენ: ეს სწორედ ისააო. სხვებმა თქვეს: არა, მაგრამ იმასა ჰგავსო. მან კი თქვა: მე ვარო.

¹⁰მაშინ უთხრეს მას: “როგორ აგეხილა თვალები?”

¹¹მიუგო მან: “კაცმა, იესო რომ ჰქვია, მოზილა ტალახი, წამისვა თვალებზე და მითხრა: ‘წადი შილოახს და მოიბანე.’ წავედი, მოვიბანე და ამეხილა თვალები.”

¹²და უთხრეს მას: “სადაა იგი?” ამბობს: “არ ვიცი.”

¹³მიიყვანეს ფარისევლებთან ის კაცი, წინათ რომ ბრმა იყო.

¹⁴შაბათი იყო ის დღე, იესომ რომ ტალახი მოზილა და თვალები აუხილა.

¹⁵კვლავ ჰკითხეს მას ფარისევლებმაც, თუ როგორ აეხილა თვალები. უთხრა მათ: “ტალახი დამადო თვალებზე, მოვიბანე და ვხედავ.”

¹⁶თქვეს ზოგიერთებმა ფარისეველთაგან: “ეს კაცი არ არის ღვთისაგან, რაკი შაბათს არ ინახავს.” სხვებმა კი თქვეს: “როგორ შეძლებს ცოდვილი კაცი ასეთი სასწაულების მოხდენას?” და იყო მათ შორის განხეთქილება.

¹⁷კვლავ ეუბნებიან ბრმას: “შენ რას იტყვი მასზე, თვალები რომ აგიხილა?” მან თქვა, რომ წინასწარმეტყველიაო იგი.

¹⁸არ დაუჯერეს იუდეველებმა, რომ ბრმა იყო და თვალები აეხილა, სანამ თვალახელილის მშობლებს არ დაუძახეს.

¹⁹და ჰკითხეს მათ: “ესაა თქვენი ვაჟი, ვისზეც ამბობთ, რომ ბრმა დაიბადაო? ახლა როგორღა ხედავს?”

²⁰მიუგეს მისმა მშობლებმა და თქვეს: “ვიცით, რომ ეს ჩვენი შვილია და ბრმა დაიბადა,

²¹მაგრამ ახლა როგორ ხედავს, არ ვიცით, ან ვინ აუხილა თვალები, არც ეგ ვიცით. ხომ სრულწლოვანია, მას ჰკითხეთ და თვითონ იტყვის თავის თავზე.”

²²ასე უთხრეს მისმა მშობლებმა, რადგან ეშინოდათ იუდეველებისა. ვინაიდან უკვე შეთქმულიყვნენ იუდეველები, რომ სინაგოგიდან მოეკვეთათ ყველა, ვინც მას ქრისტედ აღიარებდა.

²³ამიტომ უთხრეს მშობლებმა: სრულწლოვანია, მას ჰკითხეთო.

²⁴მეორედ დაუძახეს იმ კაცს, ბრმა რომ იყო, და უთხრეს: “მიაგე დიდება ღმერთს. ჩვენ ვიცით, რომ ცოდვილია ის კაცი.”

²⁵მიუგო მან: “არ ვიცი, ის კაცი ცოდვილია თუ არა. ერთი რამ ვიცი: ბრმა ვიყავი და ახლა ვხედავ.”

²⁶კვლავ უთხრეს მას: “რა გაგიკეთა, როგორ აგიხილა თვალები?”

²⁷მიუგო მათ: “მე უკვე გითხარით და არ მისმინეთ, რად გინდათ კვლავ მოსმენა? ან იქნებ მის მოწაფეებად გახდომა გსურთ?”

²⁸მათ გალანძღეს იგი და თქვეს: “შენა ხარ მისი მოწაფე, ჩვენ კი მოსეს მოწაფეები ვართ.

²⁹ჩვენ ვიცით, რომ მოსეს ელაპარაკებოდა ღმერთი. ამაზე კი არაფერი ვიცით, საიდანაა იგი.”

³⁰მიუგო კაცმა და უთხრა მათ: “საკვირველი სწორედ ისაა, რომ თქვენ არ იცით, საიდანაა იგი, მან კი თვალები ამიხილა.

³¹ჩვენ კი ვიცით, რომ ცოდვილებს არ უსმენს ღმერთი, არამედ, ვინც ღვთის მოშიშია და მის ნებას ასრულებს, იმას უსმენს.

³²საუკუნითგან არ გაგონილა, რომ ვინმეს ბრმად დაბადებულისთვის თვალები აეხილოს.

³³ეს რომ ღვთისაგან არ ყოფილიყო, ვერაფერს გახდებოდა.”

³⁴მიუგეს და უთხრეს მას: “შენ მთლიანად ცოდვებში დაიბადე და ჩვენ გვასწავლი?” და გარეთ გააგდეს იგი.

³⁵გაიგო იესომ, რომ გარეთ გააგდეს იგი, მონახა და უთხრა მას: “შენ გწამს ძე კაცისა?”

³⁶მიუგო მან და თქვა: “ვინაა იგი, უფალო, რომ ვიწამო?”

³⁷უთხრა იესომ: “შენ გინახავს იგი და, ვინც შენ გელაპარაკება, ისაა.”

³⁸მან თქვა: “მწამს, უფალო.” და თაყვანი სცა მას.

³⁹და თქვა იესომ: “განსაკითხავად მოვედი ამ სოფელში, რათა ბრმებმა დაინახონ, მხედველნი კი დაბრმავდნენ.”

⁴⁰გაიგონა მასთან მყოფმა ზოგიერთმა ფარისეველმა ეს და უთხრა მას: “ნუთუ ჩვენც ბრმები ვართ?”

⁴¹უთხრა მათ იესომ: “ბრმები რომ ყოფილიყავით, ცოდვა არ გექნებოდათ, მაგრამ რაკი ამბობთ, თვალხილულნი ვართო, თქვენი ცოდვა გრჩებათ.”