Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 მსაჯული 21 Bible Online

მსაჯული 21 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

მსაჯული 21

¹ისრაელის კაცებმა მიცფაში ფიცი დადეს და თქვეს: “არც ერთმა ჩვენგანმა არ მიათხოვოს თავისი ასული ბენიამინელთ.”

²და მოვიდა ხალხი ბეთელში, საღამომდე იქ ისხდნენ ღვთის წინაშე, და აიმაღლეს ხმა და ტიროდნენ დიდი ტირილით,

³და თქვეს: “უფალო, ისრაელის ღმერთო, რად მოხდა ასეთი რამ ისრაელში, რომ დღეს ერთი ტომი მოაკლდა ისრაელს?”

⁴და მეორე დღეს დილაადრიან ადგა ხალხი და ააგო იქ სამსხვერპლო, და აღავლინა სრულადდასაწველი და სამშვიდობო შესაწირავები.

⁵და თქვეს ისრაელის ძეთ: “ვინ არ მოვიდა კრებულში უფლის წინაშე ისრაელის ტომთაგან?” რადგან დიდი ფიცი ჰქონდათ დადებული იმათზე, ვინც არ ავიდოდა უფლის წინაშე მიცფაში, და ნათქვამი ჰქონდათ მათზე, რომ სიკვდილით მოეკლათ.

⁶და ინანეს ისრაელის ძეთ ბენიამინის, თავიანთი ძმის, გამო და თქვეს: “მოიკვეთა დღეს ერთი ტომი ისრაელიდან.”

⁷როგორ მოვექცეთ დანარჩენებს ცოლების თაობაზე, ჩვენ ხომ უფალი დავიფიცეთ, რომ ჩვენს ასულებს არ მივათხოვებთ მათ?”

⁸და თქვეს: “ვინმე ხომ არ არის ისრაელის ტომებიდან, უფლის წინაშე რომ არ ასულა მიცფაში?” და აჰა, თურმე არავინ იყო მოსული გილყადის იაბეშიდან უფლის წინაშე ბანაკში, კრებულში.

⁹და როცა აღირიცხა ხალხი, აჰა, არავინ იყო გილყადის იაბეშის მკვიდრთაგან.

¹⁰და გაგზავნა მათთან თემმა თორმეტი ათასი კაცი, მამაცი ვაჟკაცები, და უბრძანა მათ: “წადით და მახვილის პირით მოსრეთ გილყადის იაბეშის მკვიდრნი დედაწულიანად.

¹¹და აჰა, როგორ უნდა მოიქცეთ: მამაკაცი და ყველა მამაკაცთან ნაწოლი ყოველი ქალი მოსპეთ.”

¹²და ნახეს გილყადის იაბეშის მკვიდრთ შორის ოთხასი ქალწული ქალი, რომელთაც მამაკაცის საწოლი არ იცოდნენ, და მოიყვანეს ისინი შილოს ბანაკში, რომელიც ქანაანის ქვეყანაშია.

¹³და სიტყვა შეუთვალა მთელმა თემმა; ელაპარაკნენ რიმონის კლდეში მყოფ ბენიამინის ძეთ და მშვიდობა გამოუცხადეს.

¹⁴და დაბრუნდნენ მაშინ ბენიამინის ძენი და მისცეს მათ ქალები, რომლებიც ცოცხლად დატოვეს გილყადის იაბეშის ქალთაგან; მაგრამ ყველას არ შეხვდა.

¹⁵და ხალხს დაენანა ბენიამინი, უფალმა ნაპრალი რომ გააჩინა ისრაელის ტომებში.

¹⁶და თქვეს თემის უხუცესებმა: “როგორ მოვექცეთ დანარჩენებს, ცოლების თაობაზე, რადგან ქალები ამოუწყდნენ ბენიამინს.”

¹⁷და თქვეს: “სამემკვიდრეო მიწები უნდა მიეცეს ბენიამინიდან გადარჩენილებს, რათა ტომი არ გაქრეს ისრაელიდან.

¹⁸მაგრამ ჩვენს ასულებს ვერ მივათხოვებთ, რადგან ფიცი დადეს ისრაელის ძეთ და თქვეს: წყეული იყოს ვინც ბენიამინს ქალი მისცესო.”

¹⁹და თქვეს: “აჰა, ყოველ წელს საუფლო დღესასწაული იმართება შილოში, რომელიც ბეთელის ჩრდილოეთით არის, იმ გზის აღმოსავლეთით, რომელიც ბეთელიდან შექემისაკენ მიემართება და ლებონას სამხრეთით მდებარეობს.

²⁰და უბრძანეს ბენიამინის ძეთ: “წადით და ჩასაფრდით ვენახებში.

²¹თვალი გეჭიროთ და აჰა, შილოელი ასულები საფერხულოდ გამოვლენ, მაშინ გამოდით ვენახებიდან და თითოეულმა გაიტაცეთ საცოლე შილოელ ასულთაგან, და წადით ბენიამინის ქვეყანაში.

²²და როცა მათი მამები ან ძმები საჩივლელად მოვლენ ჩვენთან, ჩვენ ვეტყვით: “ჩვენი გულისათვის შეიწყალეთ ისინი; რადგან ჩვენ ბრძოლით არ წაგვიყვანია საცოლე თითეული მათგანისათვის, და არც თქვენ გაგიტანებიათ მათთვის; ასე რომ არა, თქვენა ხართ დამნაშავენი.”

²³და ბენიამინის ძენიც ასე მოიქცნენ: მოიყვანეს ცოლები თავიანთი რიცხვის მიხედვით, რომელნიც მეფერხულეთაგან გაიტაცეს, მერე წავიდნენ და დაბრუნდნენ თავიანთ სამკვიდრებელში და ააშენეს ქალაქები, და იქ ცხოვრობდნენ.

²⁴და წავიდ-წამოვიდნენ იქიდან ისრაელის ძენი; და დაბრუნდა თითოეული თავის ტომში და თავის საგვარეულოში. და გავიდა იქიდან თითოეული თავის სამკვიდრებელში.

²⁵იმ დღეებში მეფე არ ჰყავდა ისრაელს; ვისაც როგორ უნდოდა, ისე იქცეოდა.