Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 მსაჯული 9 Bible Online

მსაჯული 9 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

მსაჯული 9

¹და წავიდა აბიმელექ იერუბაყალის ძე შექემში თავის დედის ძმებთან, და უთხრა მათ და თავისი დედის მამისსახლის მთელ საგვარეულოს:

²“ჰკითხეთ ყველა შექემელს: ‘რა გირჩევნიათ - მთელი სამოცდაათი კაცი, იერუბაყალის ყველა ძე, ხელმწიფებდეს თქვენზე, თუ მე, ერთი კაცი, ვხელმწიფებდე თქვენზე?’ და გახსოვდეთ, რომ მე თქვენი ძვალი და თქვენი ხორცი ვარ.”

³და მისმა დედის ძმებმა ჩაასმინეს ყველა შექემელს ყველა ეს სიტყვა მასზე; და გადაიხარა მათი გული აბიმელექისაკენ, რადგან თქვეს: “ძმა არის ჩვენი.”

⁴და მისცეს მას სამოცდაათი ვერცხლი ბაყალ-ბერითის სახლიდან, და დაიქირავა ამით აბიმელექმა უღირსი და თავზეხელაღებული კაცები, და უკან გაჰყვნენ მას.

⁵და მივიდა თავისი მამის სახლში, ყოფრაში, და ერთ ქვაზე დაკლა თავისი ძმები, იერუბაყალის ძენი, სამოცდაათი კაცი, და მხოლოდ იოთამი გადარჩა, იერუბაყალის უმცროსი ვაჟი, რადგან დაიმალა.

⁶და თავი მოიყარა ყველა შექემელმა და მილოს მთელმა სახლმა, წავიდნენ და გაამეფეს აბიმელექი მუხასთან აღმართულ სვეტთან, რომელიც შექემშია.

⁷და შეატყობინეს იოთამს, და წავიდა ისიც და გადმოდგა გერიზიმის მთის თხემზე, და აღიმაღლა ხმა, და დაიძახა და უთხრა მათ: “ისმინეთ ჩემი, შექემელებო, რათა ღმერთმა გისმინოთ!

⁸წავიდნენ ერთხელ ხეები, რომ თავიანთთვის მეფე ეცხოთ, და უთხრეს ზეთისხილს: ‘იმეფე ჩვენზე.’

⁹და უთხრა მათ ზეთისხილმა: ‘მივატოვო ჩემი სიმსუყე, რომლითაც ღმერთსა და კაცს განადიდებენ, და ხეებზე სახეტიალოდ წავიდე?’

¹⁰და უთხრეს ხეებმა ლეღვს: ‘მოდი, შენ იმეფე ჩვენზე.’

¹¹და უთხრა მათ ლეღვმა: ‘მივატოვო ჩემი სიტკბოება და ჩემი ნაყოფი და ხეებზე სახეტიალოდ წავიდე?’

¹²და უთხრეს ხეებმა ვაზს: ‘მოდი, შენ იმეფე ჩვენზე.’

¹³და უთხრა მათ ვაზის ლერწმა: ‘ნუთუ მივატოვო ჩემი წვენი, გამხარებელი ღვთისა და კაცისა, და ხეებზე ვიხეტიალო?”

¹⁴და უთხრა ყველა ხემ კვრინჩხს: ‘მოდი, შენ იმეფე ჩვენზე’.

¹⁵და უთხრა კვრინჩხმა ხეებს: ‘თუ თქვენ მართლა თქვენს მეფედ მცხებთ, მოდით, შემოეფარეთ ჩემს ჩრდილს; და თუ არა და, ამოვარდეს კვრინჩხიდან ცეცხლი და შთაინთქას ლიბანის ნაძვები.’

¹⁶აბა, სწორად და პატიოსნად მოიქეცით, აბიმელექი რომ გაამეფეთ? კარგად მოექეცით იერუბაყალს და მის სახლს? ღვაწლისამებრ მოექეცით მას?

¹⁷მამაჩემი თქვენი გულისთვის იბრძოდა, თავისი სული გაწირა, და გიხსნათ თქვენ მიდიანის ხელიდან;

¹⁸და თქვენ დღეს წინ აღუდექით მამაჩემის სახლს და ერთ ქვაზე დაკალით მისი ძეები, სამოცდაათი კაცი და აბიმელექი, მისი ხარჭას ვაჟი, შექემელებზე გაამეფეთ, რადგან თქვენი მოძმეა იგი.

¹⁹და თუ სწორად და პატიოსნად მოექეცით იერუბაყალს და მის სახლს, მაშინ იხარეთ აბიმელექით და მანაც იხაროს თქვენით;

²⁰თუ არა და, ამოვარდეს ცეცხლი აბიმელექისაგან და შთანთქას შექემელები და მილოს სახლი; ამოვარდეს ცეცხლი შექემელთაგან და მილოს სახლიდან და შთანთქას აბიმელექი!”

²¹და გამოიპარა იოთამი, გაიქცა და წავიდა ბეერისაკენ, და იქ დამკვიდრდა თავისი ძმის, აბიმელექის, გამო.

²²და მთავრობდა აბიმელექი ისრაელზე სამი წელი.

²³და ღმერთმა ბოროტი სული გამოგზავნა აბიმელექსა და შექემელებს შორის, და უღალატეს შექემელებმა აბიმელექს,

²⁴რათა მოწეულიყო იერუბაყალის სამოცდაათი ძის მიმართ ჩადენილი ბოროტმოქმედება და მათი სისხლი მოჰკითხოდა აბიმელექს, მათ ძმას, რომელმაც დახოცა ისინი, და შექემელებსაც, რომელთაც ხელი გაუმაგრეს, რომ თავისი ძმები დაეხოცა.

²⁵და მთების თხემებზე ჩაუსაფრეს მას შექემელებმა კაცები, და ძარცვავდნენ ყველას, ვინც მათ სიახლოვეს გზად გაივლიდა და მოახსენეს ეს ამბავი აბიმელექს.

²⁶და მოვიდნენ გაყალ ყებედის ძე და ძმანი მისნი, და გაიარეს შექემში; და მას მიენდნენ შექემელები.

²⁷და გავიდნენ მინდორში, მოკრიფეს ყურძენი, დაწურეს და ზეიმი გამართეს. შევიდნენ თავიანთი ღმერთის სახლში და ჭამდნენ და სვამდნენ, და წყევლიდნენ აბიმელექს.

²⁸და თქვა გაყალ ყებედის ძემ: “ვინ არის აბიმელექი და რა არის შექემი, მას რომ ვემსახუროთ? განა იერუბაყალის ძე არ არის ის და განა ზებული, არ არის მისი მოხელე? უკეთესია ემსახუროთ ხამორს, შექემის მამას, მას რატომ უნდა ვემსახუროთ?

²⁹ეს ხალხი რომ ჩემს ხელთ იყოს, მე მოვაშორებდი აბიმელექს.” და ეთქვა აბიმელექს: “გაზარდე შენი ჯარი და გამოდი!”

³⁰ზებულმა, ქალაქის მთავარმა, გაიგო გაყალ ყებედის ძის სიტყვები და აღიგზნო მისი რისხვა.

³¹და გაუგზავნა მოციქულები აბიმელექს ფარულად და შეუთვალა: “აჰა, მოვიდა გაყალ ყებედის ძე თავის ძმებთან ერთად შექემში და გიმხედრებენ ქალაქს.

³²და ახლა, ამაღამვე, ადექით შენ და შენთან მყოფი ხალხი, და ჩაუსაფრდით ველად.

³³და განთიადისას, მზის ამოსვლისას, ადექი დილაადრიან და შემოუტიე ქალაქს; და წამოვლენ შენზე თვითონ და მასთან მყოფი ხალხი და მაშინ ის უყავი მას, რაც შენს ხელს ძალუძს.”

³⁴და ადგა ღამე აბიმელექი და მთელი მასთან მყოფი ხალხი, და ოთხ რაზმად ჩაუსაფრდა შექემთან.

³⁵და გამოვიდა გაყალ ყებედის ძე, და დადგა ქალაქის კარიბჭის შესასვლელთან; და გამოვიდა საფარიდან აბიმელექი თავის ხალხთან ერთად.

³⁶და, რა დაინახა გაყალმა ხალხი, უთხრა ზებულს: “შეხედე, ხალხი ეშვება მთათა თხემებიდან.” და უთხრა მას ზებულმა: “მთების ჩრდილი ხალხად გეჩვენება.”

³⁷და კვლავ ალაპარაკდა გაყალი და თქვა: “ხალხი ეშვება მაღლობიდან, და ერთი რაზმი მოდის მისანთა მუხის გზიდან.”

³⁸და უთხრა მას ზებულმა: “სად არის შენი ბაგე, რომლითაც თქვი: ‘ვინ არის აბიმელექი, მას რომ ვემსახურებოდეთ?’ აგერ, ეს ხალხია, შენ რომ მოიძულე. გადი და შეები მათ.”

³⁹და გაუძღვა გაყალი შექემელებს და შეება აბიმელექს.

⁴⁰და დაედევნა მას აბიმელექი და უკუიქცა იგი მისგან, და დაეცა მრავალი დახოცილი კარიბჭის შესასვლელამდე.

⁴¹და დარჩა აბიმელექი ყარუმაში; და განდევნა ზებულმა გაყალი და ძმანი მისნი, რათა არ დარჩენილიყვნენ შექემში.

⁴²მეორე დღეს გავიდა ხალხი ველად და შეატყობინეს ეს ამბავი აბიმელექს.

⁴³და გაიყვანა მან თავისი ხალხი და გაჰყო ისინი სამ რაზმად, და ველზე ჩასაფრდა. და ქალაქიდან გამომავალი ხალხი რომ დაინახა, დაესხა მათ თავს და მოსრა ისინი.

⁴⁴აბიმელექი და მისი რაზმები კი წინ გაიჭრნენ და შედგნენ ქალაქის კარიბჭის შესასვლელთან, ხოლო ორი რაზმი შეესია ყველას, ვინც ველზე იყო, და ხოცავდა მათ.

⁴⁵აბიმელექი კი მთელი დღე ებრძოდა ქალაქს და აიღო ქალაქი, და გაწყვიტა შიგ მყოფი ხალხი, დაანგრია ქალაქი და მარილი დათესა.

⁴⁶და შეიტყო ეს ამბავი შექემის გოდლის ყველა მკვიდრმა და შეცვიდნენ ელ-ბერითის სახლის გოდოლში.

⁴⁷და მოხსენდა აბიმელექს, ერთად შეიყარაო შექემის ყველა მკვიდრი,

⁴⁸და ავიდა აბიმელექი ცალმონის მთაზე, თვითონ და მასთან მყოფი მთელი ხალხი, და აიღო აბიმელექმა ცული ხელში და მოჭრა ტოტი, და ასწია იგი და გაიდო თავის მხარზე, და უთხრა მასთან მყოფ ხალხს: “ხომ ნახეთ, რა გავაკეთე, თქვენც სასწრაფოდ იგივე გააკეთეთ.”

⁴⁹მოჭრა მთელმა ხალხმაც, თითოეულმა თითო ტოტი, და გაჰყვა აბიმელექს, და შემოუწყვეს ისინი გოდოლს და ცეცხლს მისცეს გოდოლი და შიგ მყოფნი. და ამოწყდა შექემის ყველა მკვიდრი, თითქმის ათასამდე კაცი და ქალი.

⁵⁰და წავიდა აბიმელექი თებეცში, და ალყა შემოარტყა თებეცს და დაიპყრო იგი.

⁵¹მტკიცე გოდოლი იყო შუა ქალაქში და იქ გაიქცა ყველა, კაცი თუ ქალი, და ყველა მკვიდრი ქალაქისა, და გამოიკეტეს კარი და ავიდნენ გოდლის ბანზე.

⁵²და მივიდა აბიმელექი გოდოლთან, და შეუტია და მიადგა გოდლის შესასვლელს, რათა დაეწვა იგი ცეცხლით.

⁵³და ამ დროს ერთმა დედაკაცმა დოლაბის ნატეხი მოახვედრა აბიმელექს და თავის ქალა ჩაუმტვრია.

⁵⁴და უმალ თავისი საჭურველთმტვირთველი იხმო და უთხრა მას: “იშიშვლე შენი მახვილი და მომკალი, რომ არა თქვან ჩემზე, დედაკაცმა მოკლაო.” და განგმირა იგი მისმა მსახურმა ბიჭმა, და მოკვდა.

⁵⁵და როცა დაინახეს ისრაელის კაცებმა, რომ მოკვდა აბიმელექი, ყველანი თავ-თავიანთ სახლებში წავიდ-წამოვიდნენ.

⁵⁶ასე მიუზღო სამაგიერო ღმერთმა აბიმელექს იმ ბოროტებისათვის, რაც მან თავის მამის მიმართ ჩაიდინა, თავისი სამოცდაათი ძმა რომ მოკლა.

⁵⁷და შექემელებზე მოაქცია ღმერთმა ყველა მათი ბოროტება. და ეწიათ მათ იოთამ იერუბაყალის ძის წყევლა.