Read სბს–სტოკჰოლმი 2001 1 მეფეთა 30 Bible Online

1 მეფეთა 30 - სბს–სტოკჰოლმი 2001 bible

1 მეფეთა 30

¹და ქალები, ვინც კი იყვნენ, დიდიდან პატარამდე, არვინ მოუკლავთ, მხოლოდ ტყვედ წაასხეს და წავიდნენ თავიანთი გზით.

²და მივიდნენ დავითი და მისი კაცები ქალაქში და ხედავენ: გადამწვარია ქალაქი, დედა-წული ტყვედ არის წაყვანილი.

³და გამართეს მოთქმა დავითმა და მისმა ხალხმა და ტიროდნენ, ვიდრე ძალი შესწევდათ.

⁴ტყვედ იყვნენ წაყვანილი დავითის ორი ცოლიც - იზრეყელელი ახინოყამი და ქარმელელი ნაბალის ქვრივი.

⁵და დამწუხრდა დიდად დავითი, რადგან მისი ჩაქოლვა განიზრახა ხალხმა. გამწარებული იყო ხალხი თავიანთი ვაჟებისა და ასულების გამო. მაგრამ უფლის, თავისი ღვთის, იმედით გაიმხნევა დავითმა თავი.

⁶და უთხრა დავითმა აბიათარ მღვდელს, ახიმელექის ძეს: “მომიტანე ეფოდი!” და მიუტანა აბიათარმა ეფოდი დავითს.

⁷და დაეკითხა დავითი უფალს: “დავედევნო იმ ურდოს, მივეწევი?” და უთხრა: “დაედევნე, დაეწევი და წაართმევ.”

⁸და წავიდა დავითი ექვსასი კაცითურთ და მიადგნენ ბესორის ხევს. დაღლილები კი იქ დარჩნენ.

⁹და დაედევნა დავითი ოთხასი კაცითურთ. დარჩა ორასი კაცი, რომელთაც დაღლილობის გამო ვერ შეძლეს ბესორის ხევის გადალახვა.

¹⁰იპოვეს მინდორში ერთი ეგვიპტელი კაცი და მიიყვანეს დავითთან, და მისცეს პური და შეჭამა, და წყალიც დაალევინეს.

¹¹და მისცეს ლეღვის ჩირის აცმის ნაწილი და ორი მტევანი ჩამიჩი. და შეჭამა კაცმა და მოსულიერდა. რადგან სამი დღე და ღამე უჭმელ-უსმელი იყო.

¹²და უთხრა მას დავითმა: “ვისი ხარ და სადაური ხარ?” თქვა: “ეგვიპტელი ყრმა ვარ, ერთი ყამალეკელის მსახური. მიმატოვა ჩემმა ბატონმა, რადგან მესამე დღეა ავად ვარ.

¹³ჩვენ დავარბიეთ ქერეთის სამხრეთი, და იუდას მხარე, ქალების სამხრეთი, ციკლაგი კი გადავწვით.”

¹⁴და უთხრა დავითმა: “თუ მიმიყვან იმ ურდომდე?” თქვა: “ღმერთი შემომფიცე, რომ არ მომკლავ და ჩემს ბატონს არ მიმცემ, და ჩაგიყვან იმ ურდომდე.”

¹⁵და ჩაიყვანა. და აჰა, გაფანტულან მთელს არემარეზე, ჭამენ, სვამენ და ზეიმობენ ფილისტიმელთა ქვეყნიდან და იუდადან წამოღებული დიდი ნადავლის გამო.

¹⁶და მუსრავდა მათ დავითი დილის ბინდიდან მეორე დღის საღამომდე. არავინ გადარჩენილა ოთხასი ჭაბუკის გარდა, რომელნიც მოახტნენ აქლემებს და გაიქცნენ.

¹⁷და უკან დაიბრუნა დავითმა ყველაფერი, რაც წაღებული ჰქონდა ყამალეკს. თავისი ორი ცოლიც დაიბრუნა დავითმა.

¹⁸და არაფერი დაჰკარგვიათ, არც მცირე, არც დიდი. არც ვაჟებიდან და არც ასულებიდან - მთელი ნადავლიდან, რაც გატაცებული ჰქონდათ ყამალეკელთ. ყველაფერი დაიბრუნა დავითმა.

¹⁹და წამოასხა დავითმა მთელი ცხვარი და ძროხა. და მოერეკებოდნენ ამ საქონელს თავიანთი პირუტყვის წინ და ამბობდნენ: დავითის ნადავლიაო ეს.

²⁰და მივიდა დავითი იმ ორას კაცთან, რომელთაც ვერ შეძლეს გაჰყოლოდნენ დავითს და ბესორის ხევთან დატოვა. და გამოვიდნენ ისინი დავითისა და მასთან მყოფი ხალხის მისაგებებლად. და მივიდა დავითი ამ ხალხთან და მოიკითხა.

²¹ასე ამბობდა ზოგიერთი ბოროტი და უგვანი კაცი, დავითთან ერთად რომ იყო წასული: “რაკი არ წამოგვყვნენ, ნურაფერს გავუნაწილებთ ნადავლიდან, ჩვენ რომ დავიბრუნეთ უკან. მხოლოდ თავ-თავისი ცოლ-შვილი წაასხან და წავიდნენ.”

²²და თქვა დავითმა: “ნუ იზამთ ამას, ძმებო, რადგან უფლის მოცემულია ეს ყველაფერი, მან დაგვიფარა, მან ჩაგვიგდო ხელში ეს ურდო, თავს რომ დაგვესხა.

²³ვინ დაგეთანხმებათ ამ საქმეზე? რადგან რა წილიც ნაბრძოლებ კაცს უდევს, იგივე წილი უნდა ხვდეს ბანაკთან დარჩენილს. თანაბრად უნდა გაინაწილონ”

²⁴ასე იყო იმ დღიდან და მერეც. ეს დაადგინა წესად და რჯულად ისრაელისათვის დღესამომდე.

²⁵და მივიდა დავითი ციკლაგში, და ჩამოურიგა ნადავლიდან წილი იუდას უხუცესებს, თავის მეგობრებს, და შეუთვალა: “აჰა, წყალობა თქვენთვის უფლის მტრების ნადავლიდან.”

²⁶მათთვის, ვინც ბეთელში იყვნენ, ვინც სამხრეთის რამოთში იყვნენ, ვინც იათირში იყვნენ,

²⁷ვინც ყაროყერში იყვნენ, ვინც სიფმოთში იყვნენ, ვინც ეშთემოაყში იყვნენ,

²⁸ვინც რაქალში იყვნენ, ვინც იერახმეელელთა ქალაქებში იყვნენ, ვინც კინელთა ქალაქებში არიან,

²⁹ვინც ხორმაში არიან, ვინც ქორ-ყაშანში არიან, ვინც ყათაქში იყვნენ,

³⁰ვინც ხებრონში იყვნენ - ყველა ადგილისთვის, სადაც კი დავითსა და მის კაცებს უვლიათ.

³¹და გაუმართეს ბრძოლა ფილისტიმელებმა ისრაელს და გაექცნენ ისრაელის ძენი ფილისტიმელებს, და გილბოაყის მთაზე ეცემოდნენ დახოცილნი.