Read სბს–2013 2 მეფეთა 1 Bible Online

2 მეფეთა 1 - სბს–2013 bible

2 მეფეთა 1

¹აჰა, მესამე დღეს მოვიდა საულის ბანაკიდან კაცი, სამოსელშემოგლეჯილი და თავზე მტვერდაყრილი. დავითს რომ მიუახლოვდა, მიწაზე დაეცა და თაყვანი სცა.

²და უთხრა მას დავითმა: „საიდან მოდიხარ?“ უპასუხა: „ისრაელის ბანაკიდან გამოვიქეცი.“

³უთხრა დავითმა: „რა მოხდა? მიამბე!“ თქვა კაცმა: „ხალხი გაიქცა ბრძოლის ველიდან. ჩვენიანიც ბევრი დაეცა და დაიხოცა. საულიცა და მისი ძე იონათანიც დაიხოცნენ.“

⁴უთხრა დავითმა ყმაწვილ კაცს, ამბის მომტანს: „როგორ გაიგე, რომ დახოცილან საული და მისი ვაჟი იონათანი?“

⁵თქვა ყმაწვილმა კაცმა, ამბის მომტანმა: „გილბოაყის მთაზე მოვხვდი შემთხვევით და ვხედავ, თავის შუბზეა საული დაყრდნობილი. და აჰა, ეტლები და მხედრები უახლოვდებოდნენ მას.

⁶უკან მოიხედა, დამინახა და დამიძახა. ვუთხარი: ‘გისმენ, ბატონო!’

⁷მითხრა: ‘ვინ ხარ?’ ვუთხარი: ‘ყამალეკელი ვარ.’

⁸მითხრა: ‘მოდი დროზე და მომკალი, რადგან სიკვდილის ალმური მტანჯავს და სული კი ჯერ არ ამომხდომია.’

⁹და დავადექი და მოვკალი, რადგან ვიცოდი, რომ მაინც აღარ იცოცხლებდა დამარცხების შემდეგ. და მოვხადე გვირგვინი, თავზე რომ ეხურა, და სამაჯური, ხელზე რომ ეკეთა, და აქ მოვუტანე ჩემს ბატონს.“

¹⁰ჩაბღუჯა თავისი სამოსელი დავითმა და შემოიგლიჯა. და ასე გააკეთა ყველამ, ვინც მასთან იყო.

¹¹და მოთქვამდნენ და ტიროდნენ, და საღამომდე მარხულობდნენ, როგორც საულისა და მისი ძის, იონათანის გამო, ასევე უფლის ერისა და ისრაელის სახლის გამო, მახვილისგან რომ დაეცნენ.

¹²უთხრა დავითმა ამბის მომტან ყმაწვილკაცს: „სადაური ხარ?“ მიუგო: „ხიზნის შვილი ვარ, ყამალეკელისა.“

¹³უთხრა მას დავითმა: „როგორ გაბედე და ხელი აღმართე უფლის ცხებულის მოსაკლავად?“

¹⁴და დაუძახა დავითმა ერთ თავის მოყმეთაგანს და უთხრა: „აქ მოდი და მოკალი ეს კაცი!“ და დაჰკრა, და მოკვდა იგი.

¹⁵და მიაძახა მას დავითმა: „შენს თავზეა შენი სისხლი, რადგან შენმავე ბაგემ გამხილა, როცა თქვი, მე მოვკალიო უფლის ცხებული.“

¹⁶ამ გოდებით გოდებდა დავითი საულსა და იონათანზე, მის ძეზე.

¹⁷და ბრძანა, რომ ესწავლებინათ იუდას ხალხისთვის საგალობელი მშვილდზე, როგორც სწერია იაშირის წიგნში. მან თქვა:

¹⁸ო, ისრაელო, შენს მაღლობებზე შეიბღალა შენი მშვენება! როგორ დაეცნენ ვაჟკაცები!

¹⁹ნუ გაამხელთ გათში, ნუ გამოაცხადებთ აშკელონის ქუჩებში, რომ არ გაიხარონ ფილისტიმელთა ასულებმა; არ იზეიმონ წინადაუცვეთელთა ასულებმა.

²⁰გილბოაყის მთებო! არ გეღირსოთ ცვარი და წვიმა, ნაყოფიერი მინდვრები, რადგან მანდ გაცუდდა ვაჟკაცთა ფარი, საულის ფარი, თითქოს არ ყოფილიყო საული ზეთით ცხებული!

²¹განგმირულთა უსისხლოდ, ძლიერთა გულ-ღვიძლის გაუგლეჯად არ დაცემულან იონათანის ისრები, არც საულის ხმალი ჩაგებულა ქარქაშში სისხლის დაუთხევლად!

²²საული და იონათანი, საყვარელნი და სანატრელნი, სიცოცხლეში განუშორებელნი, სიკვდილშიც არ განეშორნენ; ორბთა უსწრაფესნი, ლომზე ძლიერნი.

²³ისრაელის ასულნო! იტირეთ საული, ვინც ძოწეულითა და ძვირფასეულით გმოსავდათ, თქვენი სამოსლის ოქრომკედით დამამშვენებელი.

²⁴როგორ დაეცნენ ბრძოლაში! განგმირულია იონათანი შენს მაღლობებზე.

²⁵ვწუხვარ შენზე, ძმაო იონათან! დიდად ძვირფასი იყავი ჩემთვის. შენი სიყვარული ჩემდამი უფრო მშვენიერი იყო, ვიდრე ქალის სიყვარული.

²⁶როგორ დაეცნენ ვაჟკაცები, როგორ გაცვდა საჭურველი!