Read სბს–2013 2 მეფეთა 16 Bible Online

2 მეფეთა 16 - სბს–2013 bible

2 მეფეთა 16

¹სმთის თხემს რომ ცოტაზე ჩამოსცდა, დავითს ციბა შემოხვდა, მეფიბოშეთის მსახური, წყვილი სახედრით, რომელთაც ეკიდათ 200 პური, 100 მტევანი ჩამიჩი, 100 გალა ლეღვის ჩირი და ერთი ტიკი ღვინო.

²და უთხრა მეფემ ციბას: „რად გინდა ესენი?“ და უთხრა ციბამ: „სახედრები – მეფის სახლისთვის საფერხედ, პური და ხილი – მსახურთათვის საჭმელად, ღვინო – უდაბნოში დაღლილ-დაქანცულთა სასმელად.“

³და უთხრა მეფემ ციბას: „სად არის შენი ბატონის ძე?“ და მიუგო ციბამ: „იერუსალიმში დარჩა, რადგან ფიქრობს, დღეს მაინც დამიბრუნებსო ისრაელის სახლი მამაჩემის სამეფოს.“

⁴და უთხრა მეფემ ციბას: „შენთვის მომიცია მეფიბოშეთის მთელი სარჩო-საბადებელი.“ და თქვა ციბამ: „თაყვანს გცემ, დაე, მადლი ვპოვო შენს თვალში, მეფე-ბატონო!“

⁵ბახურიმს რომ მიუახლოვდა მეფე დავითი, აჰა, გამოდის იქიდან საულის სახლის ნათესავი კაცი, სახელად შიმეყი, გერას ძე, მოდის და მოიწყევლება.

⁶ის ქვებს ესროდა დავითს და მის მსახურებს, თუმცა ხალხი მეომრებითურთ მის მარჯვნივ და მის მარცხნივ იყვნენ.

⁷ასე სწყევლიდა მას შიმეყი: „განვედ, განვედ, სისხლისმსმელო, უგვანო კაცო!

⁸შენზევე მოაქცია უფალმა სისხლი საულის სახლისა, რომლის ნაცვლადაც გამეფდი, და შენს ძეს – აბესალომს ჩაუგდო მეფობა ხელში. აჰა, მოგეზღო ბოროტების წილ, რადგან სისხლისმსმელი კაცი ხარ!“

⁹უთხრა აბიშაიმ, ცერუიას ძემ მეფეს: „რისთვის წყევლის ეს მკვდარი ძაღლი ჩემს მეფე-ბატონს? წავალ და თავს წავაცლი!“

¹⁰და უთხრა მეფემ: „რა გინდათ ჩემგან, ცერუიას ძენო? თუ იწყევლება, იქნებ უფალმა უბრძანა, დასწყევლეო დავითი. ვინ ეტყვის: ასე რატომ აკეთებო?“

¹¹და უთხრა დავითმა აბიშაის და ყველა მის მსახურს: „როცა ჩემი ძე, ჩემი საზარდულიდან გამოსული, მოსაკლავად მომდევს, ამ ბენიამინელს რაღა მოვკითხო? თავი დაანებეთ, იწყევლებოდეს; ალბათ უფალმა ასე უბრძანა მას.

¹²ეგებ მოხედოს უფალმა ჩემს გასაჭირს და დღევანდელი მისი წყევლის სანაცვლოდ სიკეთე მომაგოს.“

¹³და გაუდგნენ გზას დავითი და მისი კაცები. მთის ფერდობს მიუყვებოდა მის გასწვრივ შიმეყი და იწყევლებოდა, ქვებს ისროდა მათკენ და მტვერს აყრიდა.

¹⁴მეფე და მასთან მყოფი ხალხი გადავიდნენ იორდანეზე დაღლილ-დაქანცულნი და იქ მოითქვეს სული.

¹⁵ხოლო აბესალომი და მთელი ისრაელიანები შევიდნენ იერუსალიმში, ახითოფელიც მათთან იყო.

¹⁶და როცა მივიდა ხუშაი არქელი, დავითის მეგობარი აბესალომთან, უთხრა მას: „დღეგრძელობა მეფეს! დღეგრძელობა მეფეს!“

¹⁷და უთხრა აბესალომმა ხუშაის: „ეს არის შენი ერთგულება შენი მეგობრისადმი? რატომ არ წახვედი შენს მეგობართან?“

¹⁸უთხრა ხუშაიმ აბესალომს: „არ წავედი, რადგან ვინც უფალმა და ამ ერმა, და მთელმა ისრაელმა აირჩია, მასთან ვარ და მასთან დავრჩები.

¹⁹ესეც რომ არ იყოს, ვის უნდა ვემსახურო, თუ არა მის შვილს? როგორც მამაშენს ვემსახურებოდი, შენც ისევე გემსახურები.“

²⁰და უთხრა აბესალომმა ახითოფელს: „გვირჩიე, რა გავაკეთოთ.“

²¹და უთხრა ახითოფელმა აბესალომს: „შედი მამაშენის ხარჭებთან, სახლის საპატრონოდ რომ დატოვა. გაიგებს მთელი ისრაელი, რომ მოძულებული ხარ მამაშენისგან და გამხნევდებიან შენი მომხრეები.“

²²და გაშალეს კარავი აბესალომისთვის ბანზე და შევიდა აბესალომი მამის ხარჭებთან მთელი ისრაელის თვალწინ.

²³ახითოფელის მიერ გაცემული რჩევები იმხანად ისე ითვლებოდა, როგორც ღმერთისთვის ნაკითხი რამ. ასეთი იყო ახითოფელის ყოველი რჩევა დავითისთვისაც და აბესალომისთვისაც.