Read სბს–2013 2 მეფეთა 18 Bible Online

2 მეფეთა 18 - სბს–2013 bible

2 მეფეთა 18

¹აღრიცხა დავითმა მასთან მყოფი ხალხი, და დაუყენა მათ ათასისთავები და ასისთავები.

²და სამ ჯგუფად დაყოფილი ჯარი ასე გაანაწილა: ერთი მესამედი იოაბს ჩააბარა, ერთი მესამედი – აბიშაის, ცერუიას ძეს, იოაბის ძმას, დანარჩენი მესამედი – ითაი გათელს. და უთხრა მეფემ ხალხს: „მეც თქვენთან გამოვალ.“

³ხოლო ხალხმა მიუგო: „არ გამოხვიდე, რადგან ჩვენ თუ უკუვიქეცით, ყურადღებას არ მოგვაქცევენ; ნახევარიც რომ გავწყდეთ, არც მაშინ ჩაგვაგდებენ რამედ. შენ კი 10 ათასს ჩვენისთანას უდრი, ამიტომ უმჯობესი იქნება, თუ ქალაქიდან მოგვეშველები.“

⁴და უთხრა მათ მეფემ: „როგორც გიჯობთ, ისე მოვიქცევი.“ და დარჩა კარიბჭესთან მეფე, ვიდრე ხალხი ასეულებად და ათასეულებად გადიოდა.

⁵და უბრძანა მეფემ იოაბს, აბიშაის და ითაის, და უთხრა: „დამიზოგეთ ყმაწვილი აბესალომი.“ და მთელმა ხალხმა მოისმინა მეფის ეს ნათქვამი, რაც აბესალომზე უბრძანა მეფემ ყველა სარდალს.

⁶გავიდა ხალხი ველზე ისრაელის წინააღმდეგ და გაიმართა ბრძოლა ეფრემის ტყეში.

⁷და იძლია ისრაელის ხალხი დავითის მსახურთაგან. დიდი ხოცვა-ჟლეტა მოხდა იქ იმ დღეს და გაწყდა 20 ათასი კაცი.

⁸და მოედო ბრძოლა მთელს იმ მხარეს, და ტყემ იმ დღეს უფრო მეტი ხალხი მოსრა, ვიდრე მახვილის პირმა.

⁹და შეეყარა აბესალომი დავითის მსახურთ. აბესალომი ჯორზე ამხედრებული გარბოდა. როცა ჯორმა ტოტებგაბარჯღული დიდი მუხის ქვეშ გაირბინა, აბესალომი თმებით წამოედო მუხის ტოტებს და ჰაერში დარჩა ტოტებზე ჩამოკიდებული, ჯორი კი გაიქცა.

¹⁰ეს დაინახა ერთმა კაცმა და იოაბს შეატყობინა: აბესალომი დავინახე, მუხაზე ჩამოკიდებულიო.

¹¹და უთხრა იოაბმა ამბის მომტანს: „თუ დაინახე, რატომ ადგილზევე არ დააკალ მიწას? ჩემზე იქნებოდა ათი შეკელი ვერცხლი და ერთი სარტყელი.“

¹²და უთხრა იმ კაცმა იოაბს: „ათასი შეკელი ვერცხლიც რომ მომცენ, ხელს მაინც არ აღვმართავ უფლისწულზე, რადგან ჩვენს გასაგონად გიბრძანათ მეფემ შენ, აბიშაის და ითაის, დამიზოგეთო ყმაწვილი აბესალომი.

¹³კიდეც რომ რაიმე მექნა მისი სიცოცხლის საზიანოდ, სიცრუე არ დაიფარებოდა და მეფესაც არაფერი გამოეპარებოდა, შენ კი განზე განმიდგებოდი.“

¹⁴და უთხრა იოაბმა: „ტყუილად ვკარგავ შენთან დროს!“ სამი ისარი აიღო და შიგ გულში გაუყარა აბესალომს, რომელიც ჯერ კიდევ ცოცხალი ეკიდა მუხაზე.

¹⁵მერე გარს შემოადგა აბესალომს ათი ჭაბუკი – იოაბის საჭურველთმტვირთველნი – და ბოლომდე მოაკვდინეს იგი.

¹⁶და დასცა იოაბმა ბუკი და უკან მობრუნდა ისრაელიანთა მადევარი ხალხი, რაკი იოაბმა შეაკავა ისინი.

¹⁷და აიღეს აბესალომი, ჩააგდეს ტყეში ერთ დიდ ორმოში და ზედ დიდძალი ქვა-ღორღი დაახვავეს. მერე თავ-თავის კარვებში გაიფანტნენ ისრაელიანები.

¹⁸აბესალომს თავის სიცოცხლეშივე ჰქონდა აღმართული ძეგლი მეფის მინდორზე. ამბობდა, შვილი არა მყავს, რომ ჩემი სახელი იხსენიებოდესო, და თავისი სახელი უწოდა ძეგლს, და დღემდე ეწოდება მას აბესალომის ძეგლი.

¹⁹და უთხრა იოაბს ახიმაყაცმა, ცადოკის ძემ: „გავიქცევი და ვახარებ მეფეს, რომ უფალმა თავისი სამართლით დაიხსნა მისი მტრების ხელიდან.“

²⁰და უთხრა იოაბმა: „ვერ იქნები დღეს კარგი მახარობელი. სხვა დღეს შეგიძლია მიუტანო კარგი ცნობა. დღეს ვერ მიუტან კარგ ამბავს, რადგან უფლისწული მოკვდა.“

²¹და უთხრა იოაბმა ერთ ქუშელს: „წადი, მოახსენე მეფეს, რაც დაინახე.“ თაყვანი სცა ქუშელმა იოაბს და გაიქცა.

²²და კვლავ უთხრა ახიმაყაცმა, ცადოკის ძემ, იოაბს: „რა იქნება, რომ ქუშელს გავეკიდო უკან?“ და უთხრა იოაბმა: „რისთვის უნდა გაიქცე, შვილო? კარგი სამახარობლო არ გერგება.“

²³„რაც უნდა მოხდეს,“ – თქვა მან, – „მაინც გავიქცევი.“ და უთხრა: „გაიქეცი.“ და გაიქცა ახიმაყაცი ხეობის გზით და დაასწრო ქუშელს.

²⁴დავითი ორ კარიბჭეს შორის იჯდა, ხოლო კარიბჭის თავზე, კედელთან, გუშაგი დადიოდა; გაიხედა და თვალი მოავლო ირგვლივ. აჰა, ვიღაც კაცი მარტო მორბის.

²⁵შესძახა გუშაგმა და შეატყობინა მეფეს. და თქვა მეფემ: „თუ მარტოა, კარგი მახარობელი იქნება.“ ის თანდათან ახლოვდებოდა.

²⁶და დაინახა გუშაგმა, რომ კიდევ მორბის სხვა კაცი და ჩამოსძახა კარისმცველს და უთხრა: „აჰა, კაცი მორბის მარტო.“ და თქვა მეფემ: „ესეც კარგი მახარობელია.“

²⁷და თქვა გუშაგმა: „მე ვატყობ, რომ პირველი კაცი ცადოკის ძე, ახიმაყაცი უნდა იყოს.“ მეფემ თქვა: „კარგი კაცია და კარგი ამბავიც უნდა მოჰქონდეს.“

²⁸შესძახა ახიმაყაცმა და უთხრა მეფეს: „მშვიდობა!“ და მდაბლად თაყვანი სცა მეფეს და უთხრა: „კურთხეულია უფალი, ღმერთი შენი, ხელში რომ ჩაგიგდო ხალხი, რომელთაც ხელი აღმართეს ჩემს მეფე-ბატონზე.“

²⁹და ჰკითხა მეფემ: „ხომ მშვიდობით არის ყმაწვილი აბესალომი?“ და უთხრა ახიმაყაცმა: „დიდი ჩოჩქოლი შევნიშნე, როცა იოაბი მეფის მსახურს და შენს მსახურს აგზავნიდა, და ვერ მივხვდი, რა იყო.“

³⁰და თქვა მეფემ: „განზე გადი და იქ დადექი.“ განზე გავიდა ისიც და დადგა.

³¹ახლა ქუშელი მოვიდა და თქვა ქუშელმა: „სასიხარულო ამბავი მომაქვს მეფე-ბატონისთვის! უფალმა დაგისაჯა დღეს შენი მოწინააღმდეგენი.“

³²და უთხრა მეფემ ქუშელს: „ხომ მშვიდობით არის ყმაწვილი აბესალომი?“ და უთხრა ქუშელმა: „ისე მეფე-ბატონის მტრები იყვნენ და შენს საბოროტოდ აღმდგარნი, როგორც ის ყმაწვილია!“

³³და შეშფოთდა მეფე, ავიდა კარიბჭის ზემოთვალში და ატირდა. როცა მიდიოდა, ასე ამბობდა: „შვილო აბესალომ! შვილო, შვილო აბესალომ! ნეტავ შენს მაგივრად მე მოვმკვდარიყავი, აბესალომ, შვილო, შვილო!“