Read სბს–2013 2 მეფეთა 22 Bible Online

2 მეფეთა 22 - სბს–2013 bible

2 მეფეთა 22

¹და წარმოთქვა დავითმა უფლისადმი ამ გალობის სიტყვები, რა დღესაც იხსნა უფალმა იგი ყველა მისი მტრისა და საულის ხელიდან.

²და თქვა: „უფალი კლდე და ციხესიმაგრეა ჩემი, მხსნელია ჩემი!

³ღმერთი კლდეა ჩემი, რომელსაც ვესავ. ფარია ჩემი და თავშესაფარი. ჩემო მხსნელო, შენ მიხსენ მოძალადისაგან!

⁴უფალს, დიდებულს, შევღაღადე და მტრებს გადავურჩი.

⁵რადგან მომაწყდნენ სიკვდილის ტალღები, დაღუპვის ნიაღვრებმა შემაშინეს.

⁶შავეთის ქსელები შემომეხლართა, სიკვდილის ბადეებმა მომიცვეს.

⁷ჩემს გასაჭირში შევღაღადე უფალს, ჩემს ღმერთს შევძახე, და ისმინა მის ტაძარში ჩემი ხმა, და მისწვდა მის ყურს ჩემი ღაღადი.

⁸შეიძრა, შეტოკდა დედამიწა, ცათა საფუძველნი იძვროდნენ და ირყეოდნენ, რადგან რისხვით აღეგზნო იგი.

⁹ავარდა კვამლი მისი ნესტოებიდან და შემჭმელი ცეცხლი – მისი ბაგეებიდან, მისგან მუგუზლები აგიზგიზდნენ.

¹⁰და მოდრიკა ცანი და ჩამოვიდა, ღრუბელი მოექცა ფეხქვეშ.

¹¹და ამხედრდა ქერუბიმზე და გაფრინდა, და ქარის ფრთებზე გამოჩნდა.

¹²კარვად წყვდიადი, წყლის ჯურღმული და ცის ღრუბელი მოიბურა.

¹³მისი ბრწყინვალებით გიზგიზებდნენ ცეცხლის ნაკვერცხლები.

¹⁴ზეციდან დაიქუხა უფალმა, და უზენაესმა ხმა გამოსცა.

¹⁵ისრები სტყორცნა და მიმოფანტა ჩემი მტრები, დაიგრგვინა და გზა-კვალი აუბნია მათ.

¹⁶გამოჩნდა ზღვის ფსკერი, გაშიშვლდნენ სამყაროს საფუძველნი უფლის მუქარისგან, მისი რისხვის ქარისაგან.

¹⁷ხელი გადმოყო ზეგარდმო, ჩამჭიდა და წყლის მორევიდან ამომიყვანა.

¹⁸მიხსნა ძლიერი მტრისგან, ჩემს მოძულეთაგან, რომელთაგან ძლეული ვიყავ.

¹⁹ჭირში ვიყავ, როცა დამეცნენ, მაგრამ უფალი იყო ჩემი საყრდენი.

²⁰ფართოზე გამიყვანა და მიხსნა, რადგან შემიტკბო.

²¹მომიზღო უფალმა ჩემი სიმართლისამებრ და ჩემი ხელების სიწმინდისამებრ გადამიხადა.

²²რადგან ვიცავდი უფლის გზას, და ჩემი ღმერთისათვის არ შემიცოდავს.

²³რადგან მისი მცნებები წინ მედო, და მისი წესებისთვის არ გადამიხვევია.

²⁴წრფელი ვიყავ მის მიმართ, და ცოდვას გავურბოდი.

²⁵და გადამიხადა უფალმა ჩემი სიმართლისაებრ, და სიწმიდისაებრ მის თვალში.

²⁶მოწყალესთან მოწყალეობ, წრფელ კაცთან წრფელობ,

²⁷უმწიკვლოსთან უმწიკვლო ხარ! და უკუღმართთან – მისი ცბიერებისამებრ.

²⁸დაჩაგრულთა მხსნელი ხარ, და მედიდურებს მზერით აცამტვერებ.

²⁹უფალო, ლამპარი ხარ ჩემი! უფალი ნათელია ბნელში.

³⁰რადგან შენთან ერთად ურდოებს შევებმები, ჩემს ღმერთთან ერთად გალავანს გადავევლები.

³¹წრფელია ღვთის გზა, წმიდაა უფლის სიტყვა, მის მოიმედეთა ფარია იგი,

³²რადგან არვინ არის ღმერთი, გარდა უფლისა. ვინ არის კლდე, გარდა ჩვენი ღვთისა?

³³ღმერთია ჩემი გამაძლიერებელი და გზის წრფელად წარმმართველი.

³⁴ჩემს ფეხებს ირმისას ამსგავსებს და სიმაღლეებზე მაყენებს მტკიცედ.

³⁵ბრძოლისთვის გამიწრთვნის ხელებს, და ბრინჯაოს მშვილდს მოჭიმავს ჩემი მკლავი.

³⁶ხსნის ფარს შენ მაძლევ, და შენი წყალობა განმადიდებს.

³⁷შენ მიფართოებ ნაბიჯს, და არ მებორძიკება ფეხები.

³⁸მტერს ვედევნები მოსასპობად, და არ ვბრუნდები, ვიდრე ბოლოს არ მოვუღებ.

³⁹ვსპობ და ვანადგურებ, ვეღარ დგებიან, და ჩემს ფერხთით ეცემიან.

⁴⁰შენ შემომსარტყლავ ძალას საომრად, ჩემს წინაშე აჩოქებ ჩემს წინააღმდგომთ.

⁴¹მტრის ზურგს მიჩვენებ და ვაცამტვერებ ჩემს მოძულეებს.

⁴²შველას ითხოვენ, მაგრამ არა ჩანს მხსნელი; უფალს მოუხმობენ, მაგრამ პასუხს არ იძლევა.

⁴³მიწის მტვერივით ვაცამტვერებ, ქუჩის გოროხივით ვთელავ და ვჯეგავ.

⁴⁴შენ დამიხსენი ჩემს მეამბოხეთაგან, შენ მინახავ ერების მთავრად. ხალხი, რომელსაც არ ვიცნობდი, მემსახურება.

⁴⁵უცხოთესლნი მეთნევიან, ჩემი ხმის გაგონებაზე მემორჩილებიან.

⁴⁶უცხოთესლნი უძლურდებიან, გარბიან თავიანთი სიმაგრეებიდან.

⁴⁷ცოცხალ არს უფალი, კურთხეულ არს ჩემი დამცველი! ამაღლდეს ჩემი ღმერთი, თავშესაფარი ჩემი ხსნისა,

⁴⁸ღმერთი, ჩემი შურისმგებელი, ხალხების ჩემთვის დამმორჩილებელი;

⁴⁹მტერთაგან ჩემი გამრიდებელი, და ჩემს მოჯანყეებზე ჩემი ამამაღლებელი, მოძალადეთაგან ჩემი მფარველი!

⁵⁰ამიტომ გადიდებ, შენ, უფალო, ხალხთა შორის და შენს სახელს ვუგალობ.

⁵¹ხსნის გოდოლია იგი თავისი მეფისთვის, მწყალობელი – თავისი ცხებული დავითისთვის და მისი მოდგმისა უკუნისამდე.“