Read სბს–2013 2 მეფეთა 23 Bible Online

2 მეფეთა 23 - სბს–2013 bible

2 მეფეთა 23

¹ეს არის დავითის უკანასკნელი სიტყვები, რომელნიც წარმოთქვა დავითმა, იესეს ძემ, კაცმა მაღლით დადგინებულმა, იაკობის ღვთის ცხებულმა და ისრაელის ტკბილხმოვანმა მგალობელმა:

²„უფლის სული მეტყველებს ჩემი პირით; და ჩემს ენაზეა მისი სიტყვა.

³მითხრა ისრაელის ღმერთმა, მელაპარაკა ისრაელის კლდე: მართალი კაცი იხელმწიფებსო ხალხზე, ღვთის შიშით იხელმწიფებს

⁴და იქნება იგი, როგორც დილის ნათელი მზის ამოსვლისას, უღრუბლო დილა, ნათება ნაწვიმარზე, მიწიდან აბიბინებული ბალახი.

⁵განა ასეთი არ არის ჩემი სახლი ღმერთის წინაშე? რადგან მან დამიდო საუკუნო აღთქმა, ყოველმხრივ გაწყობილი და დაურღვეველი. განა მისგან არ მოდის ჩემი შველა? განა მისით არ მისრულდება ჩემი ნატვრა?

⁶უკეთურნი ეკლებივით აღმოიფხვრებიან, ხელით რომ არ აიღება.

⁷ახლოს მიმსვლელს რკინა უნდა ეჭიროს და შუბის ტარი, ცეცხლში ამოიბუგებიან ადგილზევე, სადაც ყრიან.“

⁸ესენია დავითის მოყმეთა სახელები: იოშებ-ბაშებეთ თახქემონელი, ეტლოსანთა მეთაური, რომელმაც მოუქნია შუბი რვაას კაცს და ერთ ჯერზე მოკლა.

⁹მის შემდეგ ელეაზარი, ძე დოდოსი, ახოხის ძისა, ერთ-ერთი იმ სამ მოყმეთაგანი, რომელნიც ახლდნენ დავითს, როცა ლანძღვით იწვევდნენ საომრად შეკრებილ ფილისტიმელებს.

¹⁰ისრაელიანები გამოვიდნენ მათ წინააღმდეგ, და შეიმართა იგი და მუსრავდა ფილისტიმელებს მანამდე, ვიდრე მარჯვენა ხელი არ დაუბუჟდა და მახვილის ვადას არ მიეწება. დიდი ხსნა მოიტანა იმ დღეს უფალმა. და მხოლოდ იმისთვის გამოჰყვა მას ხალხი, რომ მკვდრები ეძარცვათ.

¹¹მის შემდეგ შამა აგეს ძე, ჰარარელი. როცა საომრად შეიყარნენ ფილისტიმელები ლეხში, იყო იქ მინდვრის ნაკვეთი, სადაც ოსპი ეთესა, და უკუიქცა ხალხი ფილისტიმელთაგან.

¹²და ჩადგა იგი შუა ყანაში და იცავდა მას. მუსრი გაავლო ფილისტიმელებს. დიდი ხსნა მოიტანა მაშინ უფალმა.

¹³და ჩამოვიდნენ ეს სამნი ოცდაათ მეთაურთაგანნი და მივიდნენ დავითთან ყადულამის მღვიმეში ალოობისას, ხოლო ფილისტიმელთა ურდოები რეფაიმის ველზე იყვნენ დაბანაკებულნი.

¹⁴დავითი მაშინ კლდის სიმაგრეში იყო, ხოლო ფილისტიმელების მეციხოვნეები ბეთლემში იდგნენ.

¹⁵და მოსწყურდა დავითს და თქვა: „ვინ შემასმევს ბეთლემის ჭის წყალს, კარიბჭესთან რომ არის?“

¹⁶და გაარღვია ამ სამმა მოყმემ ფილისტიმელთა ბანაკი, და ამოიღეს წყალი ბეთლემის ჭიდან, კარიბჭესთან რომ არის, წამოიღეს და მიუტანეს დავითს, მაგრამ მან არ ინდომა მისი შესმა და უფლის წინაშე დაღვარა.

¹⁷და თქვა: „შორს ჩემგან, უფალო, ასეთი საქმე! ნუმც შემესვას ამ ვაჟკაცთა სისხლი, თავის გასაწირად რომ წავიდნენ!“ და არ ინდომა დავითმა წყლის შესმა. ეს საქმეები ჰქონდათ ჩადენილი ამ სამ მოყმეს.

¹⁸აბიშაი, იოაბის ძმა, ცერუიას ძე, ოცდაათის თავი იყო. 300 კაცს მოუქნია შუბი და განგმირა. და ჰქონდა მას სახელი იმ სამთა შორის.

¹⁹ოცდაათს შორის მეტად იყო პატივდებული და მათ მეთაურობდა, მაგრამ იმ სამს ვერ უტოლდებოდა;

²⁰ბენაია იეჰოიადაყის ძე, დაუღალავი ვაჟკაცის ძე, კაბცეელელი. მან დაამარცხა ორი ძე მოაბელი არიელისა. ის ჩავიდა ორმოში და მოკლა ლომი თოვლობის დროს.

²¹მანვე მოკლა ერთი ეგვიპტელი კაცი, საშინელი შესახედავი. შუბი ეჭირა ხელში ეგვიპტელს. ჩაუხტა კეტით, ხელიდან გამოსტაცა შუბი ეგვიპტელს და მისივე შუბით განგმირა.

²²ეს გააკეთა ბენაია იეჰოიადაყის ძემ და სახელი მოიხვეჭა სამთა მოყმეთა შორის;

²³30დან გამოირჩეოდა, თუმცა იმ სამს ვერ გაუტოლდა. თავის მცველთა მეთაურად დანიშნა იგი დავითმა;

²⁴ოცდაათს შორის იყვნენ: ყასაელი, იოაბის ძმა; ელხანანი, ბეთლემელი დოდოს ძე;

²⁵შამა ხაროდელი, ელიკა ხაროდელი;

²⁶ხელეც ფალტიელი; ყირა ყიკეშის ძე, თეკოაყელი;

²⁷აბიყეზერ ყანათოთელი; მებუნაი ხუშათელი;

²⁸ცალმონ ახოხელი; მაჰარაი ნეტოფათელი;

²⁹ხელებ ბაყანას ძე, ნეტოფათელი; ითაი რიბაის ძე, ბენიამინის გიბყადან;

³⁰ბენაია ფირყათონელი; ჰიდაი გაყაშის ხევიდან;

³¹აბი-ყალბონ ყარბათელი; ყაზმავეთ ბარხუმელი;

³²ელიახბა შაყალბონელი; იაშენის ძეთაგან, იონათანი;

³³შამა ჰარარელი; ახიამ შარარის ძე, ჰარარელი;

³⁴ელიფელეტ ახასბაის ძე, მაყაქათელი; ელიყამ ახითოფელის ძე, გილონელი.

³⁵ხეცრო ქარმელელი; ფაყარაი არბელი;

³⁶იგალ ნათანის ძე ცობადან; ბანი გადელი;

³⁷ცელეკ ყამონელი; ნახარაი ბეეროთელი, იოაბის, ცერუიას ძის, საჭურველმტვირთველი;

³⁸ყირა ითრელი; გარებ ითრელი;

³⁹ურია ხეთელი – სულ 37.