Read სბს–2013 იობი 21 Bible Online

იობი 21 - სბს–2013 bible

იობი 21

¹მაშინ მიუგო იობმა და თქვა:

²„სმენით ისმინეთ ჩემი სიტყვა, ეს იყოს თქვენი ნუგეშისცემა ჩემთვის.

³ჯერ მე მათქმევინეთ და როცა ვიტყვი, მერე დამცინეთ.

⁴განა ადამიანს ვემდური? სულმოკლე ხომ არა ვარ?

⁵შემომხედეთ და განცვიფრდით, და პირზე აიფარეთ ხელი.

⁶ამაზე ფიქრიც კი მზარავს, და ძრწოლა იპყრობს ჩემს ხორცს.

⁷რატომ არის, რომ ცოცხლობენ ურჯულონი, სიბერეს აღწევენ და ძალით მძლავრობენ?

⁸მათსავე სიცოცხლეში მათ წინაშე გამყარებულია მათი მოდგმა, და მათი შთამომავლობა მათ თვალწინაა.

⁹მათი სახლები დაცულია შიშისგან და არც ღვთის კვერთხია მათზე.

¹⁰მათი კურო ამაკებს და არ ააცდენს, მათი ფური მაკდება და მკვდარს არ იგებს.

¹¹ფარასავით უშვებენ თავიანთ ბალღებს, და კუნტრუშობენ მათი პატარები.

¹²მღერიან დაირაზე და ქნარზე და მხიარულობენ სალამურის ხმაზე.

¹³კეთილდღეობაში ატარებენ დღეებს, და მშვიდად ჩადიან შავეთს.

¹⁴ღმერთს ეუბნებიან: ‘ჩამოგვშორდი, არ გვსურს ვიცოდეთ შენი გზები.

¹⁵რა არის ყოვლადძლიერი, რომ ვემსახუროთ? და რას გვარგებს, რომ ვემუდაროთ?’

¹⁶აჰა, განა მათი კეთილდღეობა მათ ხელთ არ არის? – ურჯულოთა რჩევა შორს არის ჩემგან!

¹⁷ხშირად ყოფილა, რომ ჩამქრალა ურჯულოთა სანთელი? რამდენჯერ სწვევიათ მათ უბედურება? თავისი რისხვის ჟამს უნაწილებს ღმერთი მათ სატანჯველს?

¹⁸არიან ისინი ჩალის წველივით ქარის წინაშე და ქარიშხლისაგან მოტაცებული ბზესავით?

¹⁹შენ იტყვი: ‘ღმერთი სატანჯველს უნახავს მათ შვილებს.’ – დაე, თავად მათ მიაგოს ღმერთმა, რომ იწვნიონ!

²⁰იხილონ მათმა თვალებმა უბედურება და თავად შესვან ყოვლადძლიერის რისხვა.

²¹რადგან რაღა ენაღვლებათ თავისი სახლი სიკვდილის შემდეგ, როცა მათი თვეების რიცხვი შეწყდება?

²²განა ღმერთს ჭკუა ესწავლება, ის ხომ ზენას განიკითხავს?

²³ზოგი სრული კეთილდღეობის ჟამს კვდება, სრულიად მშვიდი და უზრუნველი.

²⁴მისი წიაღი სავსეა რძით და მისი ძვლები სავსეა ტვინით.

²⁵ზოგი კი სულგამწარებული კვდება, ისე, რომ არ უნახავს სიკეთის გემო.

²⁶ერთად წვანან მიწაში და ჭიები ფარავენ მათ.

²⁷მე ვიცი თქვენი ფიქრები და მზაკვრობანი, რითაც ძალადობთ ჩემზე,

²⁸რადგან ამბობთ: ‘სად არის დიდებულის სახლი, და სად არის ურჯულოს კარავი?’

²⁹განა არ გიკითხავთ გზად ჩამვლელთათვის, და არ გსმენიათ მათი მოწმობები,

³⁰რომ წარწყმედის დღეს დაზოგილია ბოროტი, გარიდებულია რისხვის დღეს?

³¹ვინ ამხელს მათ პირში მათი გზის გამო, და ვინ მიუზღავს მათ ნამოქმედარისთვის?

³²სამარემდის მიასვენებენ და დარაჯს მიუჩენენ მათ საფლავს.

³³ტკბილად მიიღებენ ველის გორახები, მრავალი კაცი გააცილებს მათ ცხედარს, და წინაც მრავალი წაუძღვებათ.

³⁴როგორღა მანუგეშებთ ფუჭი სიტყვებით? თქვენი პასუხები სიცრუედ რჩება!“