Read სბს–2013 იგავნი სოლომონისა 8 Bible Online

იგავნი სოლომონისა 8 - სბს–2013 bible

იგავნი სოლომონისა 8

¹განა სიბრძნე არ ღაღადებს? განა გონიერება არ იმაღლებს ხმას?

²სიმაღლეებზე, გზის პირას, გზაჯვარედინებზე დგას იგი,

³გვიხმობს ქალაქის კარიბჭეებთან, შესასვლელებთან მოგვიწოდებს:

⁴„ხალხნო, თქვენ მოგიხმობთ ჩემი ხმა, ადამიანთა მიმართაა იგი.

⁵განისწავლენით უგუნურნო და შეიმეცნეთ სიბრძნე, უმეცარნო;

⁶ისმინეთ ჩემი, რადგან სასიკეთოდ გიხმობთ და სიმართლე მოდის ჩემს ბაგეთაგან;

⁷რამეთუ ჭეშმარიტებას იტყვის ჩემი პირი და უკეთურება სისაძაგლეა ჩემს ბაგეთათვის.

⁸სამართლიანია ჩემი პირის ყოველი სიტყვა, არაა მათში მზაკვრობა და სიცრუე.

⁹ყოველი მათგანი სანდოა გამგებისათვის და სწორია ცოდნის მაძიებელთათვის.

¹⁰მიიღეთ ჩემი დარიგება ვერცხლის ნაცვლად, და ცოდნა რჩეული ოქროს წილ.

¹¹რადგან სიბრძნე სჯობს თვალ-მარგალიტზე და ვერაფერი სანატრელი ვერ შეედრება მას.

¹²მე, სიბრძნე, ვმკვიდრობ გონიერებასთან და მოვიპოვებ ცოდნას და განსჯას.

¹³უფლის შიში ბოროტების სიძულვილია; ამპარტავანება და ქედმაღლობა, უკეთურების გზა და სიცრუის მეტყველი ბაგენი მძულს მე.

¹⁴ჩემია რჩევა და საღი აზრი; მე ვარ გონიერება, ჩემია ძალა;

¹⁵ჩემი მეშვეობით მეფობენ მეფენი და ხელისუფალნი აწესებენ სამართალს.

¹⁶ჩემით მთავრობენ მთავარნი და დიდებულნი, ქვეყნის ყოველი მოსამართლე.

¹⁷მიყვარს ჩემი მოყვარულნი და მპოულობენ ჩემი მძებნელნი.

¹⁸ჩემთან არის სიმდიდრე და პატივი, ულევი დოვლათი და სიმართლე.

¹⁹ჩემი ნაყოფი ხალას ოქროზე უკეთესია და ჩემგან უფრო მეტი სარგებელია, ვიდრე რჩეული ვერცხლისაგან.

²⁰სიმართლის გზით დავდივარ, სამართლის ბილიკებით,

²¹რათა გავამდიდრო ჩემი მოყვარულნი და ავუვსო საგანძურები.

²²უფალმა შემქმნა თავისი გზის დასაწყისში, ყველა თავის ქმნილებამდე, იმ ჟამითვე.

²³უწინარეს საუკუნეთა აღმოვცენდი, ჟამთ უწინარეს, ქვეყნიერების დასაბამს.

²⁴უფსკრულთა უწინარეს გავჩნდი, მაშინ, როცა წყალუხვი წყაროებიც ჯერ არ იყო;

²⁵მე დავიბადე მთების დაფუძნებამდე, ბორცვთა აღმართვამდე,

²⁶როცა ჯერ კიდევ არ შეექმნა უფალს მიწა და ველ-მინდვრები, სამყაროს დასაბამი მტვერი.

²⁷როცა ის განამზადებდა ცათა, მე მასთან ვიყავ. როცა წრეს ავლებდა უფსკრულის პირზე,

²⁸როცა ღრუბელთა ზემოთ ზესკნელს ამყარებდა, როცა ამაგრებდა უფსკრულთა ნაკადებს,

²⁹როცა ზღვებს წესს უდგენდა, რათა წყლებს არ გადაელახათ ნაპირები, როცა დედამიწას საფუძველს უყრიდა,

³⁰მე ვიყავ მის წინაშე აღმშენებლად და ყოველდღიურ სიხარულად, ვხარობდი მის წინაშე ყოველ ჟამს,

³¹ვხარობდი სამყაროში მის მიწაზე, და ადამის მოდგმა იყო ჩემი სიხარული.

³²და ახლა, მისმინეთ, შვილებო, ნეტარია, ვინც ჩემს გზებს იცავს!

³³ისმინეთ ჩემი შეგონება, იყავით ბრძენნი და ნუ განუდგებით მას.

³⁴ნეტარია კაცი, რომელიც მისმენს, ჩემს კარებთან ფხიზლობს დღენიადაგ და მელოდება ჩემს ზღურბლთან.

³⁵რადგან ჩემმა მპოვნელმა სიცოცხლე ჰპოვა და მოიხვეჭა უფლის წყალობა;

³⁶ხოლო ჩემი შემცოდე თავის თავს ავნებს; ყოველ ჩემს მოძულეს სიკვდილი უყვარს.“