Read სბს–2013 ესაია 10 Bible Online

ესაია 10 - სბს–2013 bible

ესაია 10

¹ვაი უსამართლო კანონებს გამომცემთ და სასტიკი გადაწყვეტილებების გამომტანთ,

²ვინც ღარიბებს სამართალს უმრუდებენ და უფლებებს ართმევენ ჩემი ერის გაღატაკებულ შვილებს! ქვრივებს იტაცებენ, ობლებს სძარცვავენ!

³მაგრამ რას გააკეთებთ იმ დღეს, როცა სასჯელი თავს დაგატყდებათ? როცა ქარიშხალი მოვარდება შორიდან? ვისთან გაიქცევით შემწეობისათვის, სად გადამალავთ თქვენს სიმდიდრეს?

⁴მუხლებზე დადგომა მოგიწევთ ტყვეთა შორის ან დაეცემით დახოცილთა შორის! მაგრამ ამითაც არ დაცხრება უფლის რისხვა და მისი ხელი კვლავაც მოღერებული იქნება თქვენზე.

⁵ვაი აშურს, ჩემი მრისხანების კვერთხს! ჯოხი მის ხელში ჩემი რისხვის იარაღია!

⁶აშური მივავლინე უღმრთო ხალხზე, მივმართე ტომისკენ, რომელზეც მე ვმრისხანებდი, რათა გააცამტვეროს, გაძარცვოს, გადათელოს ქუჩის ტალახივით.

⁷მაგრამ მას ეს არ სურს, ამაზე არ ფიქრობს, მისი გული სხვას იზრახავს – მან განიზრახა გაანადგუროს და მოსპოს მრავალი ხალხები.

⁸რადგან ის ამბობს: „განა ყველა ჩემი მთავარი მეფე არ არის?

⁹განა ქარქემიშივით არ არის ქალნო? განა არფადივით არ არის ხამათი? განა დამასკოსავით არ არის სამარია?

¹⁰მე დამემორჩილნენ სამეფოები, რომელთაც უფრო მეტი კერპები აქვთ, ვიდრე იერუსალიმსა და სამარიას;

¹¹მე იერუსალიმსაც და მის კერპებსაც ისე მოვექცევი, როგორც სამარიასა და მის კერპებს!“

¹²და როდესაც დაასრულებს უფალი მთელ თავის საქმეს სიონის მთაზე და იერუსალიმში, იგი სამაგიეროს მიუზღავს აშურის მეფეს მისი დიდგულობის ნაყოფს – მის ქედმაღლურ მზერას.

¹³რადგან ის ამბობს: „ჩემი ხელის ძალით და ჩემი სიბრძნით გავაკეთე ეს, რადგან გონიერი ვარ! მე წავშალე ხალხთა საზღვრები, დავიტაცე მათი საგანძურები, ისე გადმოვყარე ტახტებიდან მბრძანებელნი, როგორც ველურმა ბუღამ.

¹⁴მე დავეუფლე ხალხების დოვლათს, თითქოს ჩიტის ბუდე ჩამომეშალოს, საბუდარში მიტოვებულ კვერცხებს რომ აგროვებენ, ისე შევაგროვე ქვეყნიერების სამეფოები. ფრთა არავის შეურხევია, ნისკარტი არ გაუღია, არ დაუჟღურტულებია.“

¹⁵განა შეუძლია გაუყოყოჩდეს ცული მჩეხავს? თუ გაუდიდგულდება ხერხი მხერხავს? თუ დაეღირება კვერთხი მის მომქნევს? კეტი თუ აღიმართება თავისით, თითქოს ხე არ იყოს?

¹⁶ამიტომ ცაბაოთ უფალი დაასუსტებს მის გოლიათებს, და დასწვავს მათ დიდებას, როგორც კოცონზე.

¹⁷და თვით უფალი, ნათელი ისრაელისა, ცეცხლად იქცევა მაშინ, თვით ის, ისრაელის წმიდა ღმერთი, ცეცხლის ალად იქცევა – და ერთ დღეში მოსპობს მას და გადაბუგავს მის ეკალ-ბარდებს.

¹⁸მისი მშვენიერი ტყეები და ბაღ-ვენახები გატიალდება, ცოცხალი აღარაფერი გადარჩება იქ – ასე ტოვებს ავადმყოფს სიცოცხლე.

¹⁹ცოტა ხეებიღა გადარჩება იქ: ყმაწვილიც კი აღნუსხავს მათ.

²⁰და იქნება იმ დღეს: ისრაელის ნატამალი, იაკობის ძეთა ნატამალი, აღარ დაეყრდნობა მას, ვინც გვემა იგი, არამედ დაეყრდნობა უფალს, ისრაელის წმიდა ღმერთს, და მისი ერთგული იქნება.

²¹ნატამალი დაუბრუნდება, იაკობის ძეთა ნატამალი დაუბრუნდება ძლიერ ღმერთს.

²²ო ისრაელ! თუმცა შენ მრავალი ხარ ზღვის ქვიშასავით, მხოლოდ ნატამალი დაბრუნდება: გადაწყვეტილია განადგურება – გადამეტებული შურისგება!

²³ცაბაოთ უფალი აღასრულებს მთელს ქვეყანაზე დამუქრებულ სასჯელს.

²⁴ამიტომ ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი: „ჩემო ხალხო, სიონის მცხოვრებნო! ნუ გეშინიათ აშურისა, რომელიც ჯოხით გცემთ, და სახრეს გიღერებთ, როგორც უწინ ეგვიპტელნი.

²⁵სულ ცოტაც და გადაივლის ჩემი წყრომა, და ჩემი რისხვა შებრუნდება აშურეთისკენ, რათა დაღუპოს იგი.

²⁶და აღმართავს მასზე ცაბაოთ უფალი შოლტს, როგორც ყორების კლდესთან შემუსრა მიდიანელნი, კვერთხს აღმართავს ზღვაზე, როგორც ოდესღაც ეგვიპტეზე.

²⁷და იქნება იმ დღეს: ჩამოიხსნება თქვენი მხრებიდან ტვირთი, მან რომ მოგკიდათ, უღელი, ქედზე რომ დაგადგათ, დაილეწება.“

²⁸მან ჩაუარა ყაიათს, გადაიარა მიგრონზე, მიქმაშში დააყენა თავისი აღალი.

²⁹მათ გაიარეს ვიწროები, გებაყში გაათიეს ღამე. შეიძრა რამა, საულის გიბეყადან ხალხი გაიქცა.

³⁰ხმამაღლა იყვირე, გალიმის ასულო! ეს ყვირილი მოისმინე, ლაიშავ, და საბრალო ყანათოთო!

³¹ხალხით დაიცალა მადმენა, გებიმელებმა თავს უშველეს.

³²მტერი დღეს დადგება ნობთან, ხელს მოუღერებს სიონის მთას, იერუსალიმის ბორცვს.

³³აი მეუფე, ცაბაოთ უფალი, რტოებს ჩამოგლეჯს – საშინელია მისი ძალა, ტანმაღალნი გაიჩეხნენ და აღზევებულნი დაეცნენ.

³⁴რკინით იჩეხება ტყის უღრანები და ლიბანის მშვენება წახდა.