Read სბს–2013 ესაია 36 Bible Online

ესაია 36 - სბს–2013 bible

ესაია 36

¹ხიზკიას მეფობის მეთოთხმეტე წელს აშურის მეფე სენახერიბი მიადგა იუდას ყველა გამაგრებულ ქალაქს და დაიპყრო.

²და გაგზავნა აშურის მეფემ რაბშაკე ლაქიშიდან იერუსალიმში მეფე ხიზკიასთან დიდი ლაშქრით; და დაიბანაკა მან ზემო ტბორის წყალსატევთან, მრეცხავთა მინდვრის გზაზე.

³და გამოვიდნენ მასთან ეზოსმოძღვარი ელიაკიმ ხილკიას ძე, შებნა მწიგნობარი და იოახი, ასაფის ძე – მემატიანე.

⁴და უთხრა მათ რაბშაკემ: „უთხარით ხიზკიას: ასე ამბობს-თქო დიდი მეფე, მეფე აშურისა: რისი იმედითა ხარ?

⁵მე ვფიქრობ, რომ ეგ შენი იმედი მხოლოდ ფუჭი სიტყვებია, ომისთვის კი გონება და ძალაა საჭირო, ახლა ვისი იმედი გაქვს, რომ გადამიდექი?

⁶აჰა, შენ ფიქრობ ეგვიპტეს დავეყრდნობიო, ამ გადატეხილ ლერწმის ჯოხს, რომელსაც, თუ ვინმე დაეყრდნობა, ხელში შეერჭობა და გაუხვრეტს; ასეა ფარაონი, ეგვიპტის მეფე, ყველა მისი მოიმედისათვის.

⁷და თუ მეტყვი, ჩვენი უფალი ღმერთის იმედი გვაქვსო, ეს ის ღმერთი ხომ არ არის, რომლის მაღლობები და სამსხვერპლოები გაანადგურა ხიზკიამ და ამცნო იუდასა და იერუსალიმს: მხოლოდ ამ სამსხვერპლოს წინაშე ეცითო თაყვანი?

⁸ახლა, აბა, დაენიძლავე ჩემს ბატონს, აშურის მეფეს და მე შენ მოგცემ 2 ათას ცხენს, თუ მოაგროვებ იმდენ მხედარს, რომ მათზე შეაჯინო?

⁹მაშ, როგორ გინდა მოიგერიო ჩემი ბატონის ერთი, თუნდაც ყველაზე სუსტი, მეთაური მის მსახურთაგან, როცა თავად ეგვიპტის ეტლებისა და ცხენების იმედითა ხარ?

¹⁰და ახლა განა უფლის ნების გარეშე მოვადექი ამ ქვეყანას ასაოხრებლად? უფალმა მითხრა მე: გაილაშქრე ამ ქვეყანაზე და ააოხრეო იგი.“

¹¹და უთხრეს ელიაკიმმა, შებნამ და იოახმა რაბშაკეს: „გველაპარაკე შენს მონებს არამეულად, რადგან გვესმის, და ნუ დაგველაპარაკები იუდეურად, იმ ხალხის გასაგონად, გალავანზე რომ სხედან.“

¹²და უთხრა მათ რაბშაკემ: „განა მხოლოდ შენს ბატონთან და შენთან გამომაგზავნა ჩემმა ბატონმა ამ სიტყვების სათქმელად? არამედ გალავანზე მყოფ ხალხთანაც, მათაც ხომ თქვენთან ერთად უნდა ჭამონ თავიასი განავალი და სვან თავიასი შარდი?“

¹³და ადგა რაბშაკე და ხმამაღლა გაჰყვირა იუდეურად და თქვა: „ისმინეთ სიტყვები დიდი მეფისა, აშურის მეფისა!

¹⁴ასე ბრძანებს მეფე: ნუ გაცდუნებთ თქვენ ხიზკია, რადგან ვერ დაგიხსნით ის თქვენ.

¹⁵ნუ გაიმედებთ უფლით ხიზკია, რომ გეუბნებათ: ‘უფალი გვიხსნის ჩვენ; ხელში არ ჩაუგდებს ამ ქალაქს აშურის მეფეს.’

¹⁶ნუ მოუსმენთ ხიზკიას, რადგან ასე ამბობს აშურის მეფე: დამნებდით მე და გამოდით ჩემთან, დაე ჭამოს თითოეულმა ნაყოფი თავისი ვაზისა და თავისი ლეღვისა, და სვას თითოეულმა წყალი თავისი ჭისა,

¹⁷სანამ არ მოვსულვარ და არ წამიყვანიხართ თქვენი ქვეყნის მსგავს ქვეყანაში, პურისა და ღვინის ქვეყანაში, ხილისა და ვენახების ქვეყანაში.

¹⁸ნუ გაცდუნებთ ხიზკია, რომ ამბობს: უფალი გვიხსნისო ჩვენ! რომელი ხალხების ღმერთებმა იხსნეს თავისი ქვეყანა აშურის მეფის ხელიდან?

¹⁹სად არიან ხამათისა და არფადის ღმერთები? სად არიან სეფარვაიმის ღმერთები? თუ იხსნეს მათ სამარია ჩემი ხელიდან?

²⁰ამ ქვეყნების ღმერთებიდან რომელმა იხსნა თავისი ქვეყანა ჩემი ხელიდან? რომ უფალმა იხსნას იერუსალიმი ჩემი ხელიდან?“

²¹მაგრამ ისინი დუმდნენ და კრინტი არ დაუძრავთ, რადგან ასეთი იყო მეფის ბრძანება: არ უპასუხოთო მას!

²²მივიდნენ ეზოსმოძღვარი ელიაკიმი, ხილკიას ძე, მწიგნობარი შებნა და მემატიანე იოახ ასაფის ძე, ხიზკიასთან შემოხეული ტანსაცმლით და გადასცეს რაბშაკეს სიტყვები.