Read სბს–2013 ესაია 37 Bible Online

ესაია 37 - სბს–2013 bible

ესაია 37

¹და როდესაც მოისმინა ეს მეფე ხიზკიამ, შემოიხია ტანსაცმელი და ჯვალოთი შემოსილი მივიდა უფლის ტაძარში.

²და გაგზავნა ეზოსმოძღვარი ელიაკიმი, მწიგნობარი შებნა და უხუცესი მღვდლები, ჯვალოთი ჩაცმულნი, წინასწარმეტყველ ესაიასთან, ამოცის ძესთან.

³და უთხრეს მას: „ასე თქვა ხიზკიამ: უბედურების, დასჯისა და შეგინების დღეა ეს დღე, რადგან მშობიარობის სალმობა დაიწყო, მაგრამ ღონე არაა შობისა.

⁴იქნებ მოისმინოს შენმა უფალმა ღმერთმა რაბშაკეს სიტყვები, რომელიც მისმა ბატონმა, აშურის მეფემ, შემოთვალა ცოცხალი ღმერთის საგინებლად და იმ სიტყვებით სათრევად, რომლებიც მოისმინა უფალმა, შენმა ღმერთმა; აღავლინე ლოცვა დარჩენილთათვის, რომლებიც ჯერ კიდევ ცოცხლები არიან.“

⁵მივიდნენ მეფე ხიზკიას მსახურნი ესაიასთან,

⁶და უთხრა მათ ესაიამ: „ასე უთხარით თქვენს ბატონს: ასე ამბობს-თქო უფალი: ნუ გეშინია იმ სიტყვებისა, რომლებიც მოისმინე, რომლებითაც მე მლანძღავდნენ აშურის მეფის მსახურნი.

⁷აჰა, მე მივუვლენ მას სულს, მოისმენს ამბავს და დაბრუნდება თავის მიწაზე, და მახვილით დავცემ მის ქვეყანაში.“

⁸რადგან შეეტყო, რომ ლაქიშიდან აიყარაო მეფე, დაბრუნდა რაბშაკე და ნახა, რომ აშურის მეფე ლიბნას ებრძოდა.

⁹და ქუშის მეფეზე, თირჰაკაზე შეიტყო აშურეთის მეფემ: გამოვიდაო შენთან საომრად. გაიგო და გაგზავნა მაცნენი ხიზკიასთან და დააბარა:

¹⁰„ასე უთხარით ხიზკიას, იუდას მეფეს: ნუ გაცდუნებს შენი ღმერთი, რომლის იმედიც გაქვს და ფიქრობ: არ ჩაუვარდებაო იერუსალიმი აშურის მეფეს ხელში.

¹¹აჰა, შენ გაგონილი გექნება, რაც აშურის მეფეებმა უყვეს მთელ ქვეყნებს, რომ ცეცხლსა და მახვილს მისცეს ის. შენ რა გიხსნის?

¹²თუ იხსნეს ისინი ღმერთებმა იმ ხალხებისა, რომლებიც ჩემმა მამებმა ააოხრეს? თუ იხსნეს გოზანი და ხარანი, რეცეფი, და ყედენელნი – თელასარში რომ ცხოვრობდნენ?

¹³სად არიან ახლა ხამათის, არფადის და ქალაქ სეფარვაიმის მეფეები? სად არიან ჰენაყისა და ღივას მეფეები?“

¹⁴გამოართვა ხიზკიამ გრაგნილი მაცნეებს და წაიკითხა. მერე ავიდა უფლის ტაძარში და გაშალა იგი უფლის წინაშე.

¹⁵და ევედრებოდა ხიზკია უფალს და ამბობდა:

¹⁶„ცაბაოთ უფალო, ღმერთო ისრაელისაო, ქერუბიმებზე მჯდომო! მხოლოდ შენა ხარ ღმერთი ქვეყნიერების ყველა სამეფოსი; შენ შეჰქმენი ცა და მიწა.

¹⁷ყური მოაპყარ, უფალო, და ისმინე; თვალი გაახილე, უფალო, და მოიხილე! ისმინე სიტყვები სენახერიბისა, რომელმაც გამოგზავნა მაცნეები ცოცხალი ღმერთის საგინებლად.

¹⁸ეს მართალია, უფალო, რომ აშურის მეფეებმა გაანადგურეს ყველა ქვეყანა და მათი მიწა-წყალი;

¹⁹ცეცხლს მისცეს მათი ღმერთები; თუმცა ისინი ღმერთები არ იყვნენ, არამედ ადამიანის ხელით ნაკეთები ხე და ქვა, ამიტომაც გაანადგურეს ისინი.

²⁰და ახლა, ჩვენო უფალო ღმერთო, გვიხსენ მისი ხელიდან; და შეიტყობს ქვეყნის ყველა სამეფო, რომ მხოლოდ შენა ხარ უფალი ღმერთი!“

²¹და გაგზავნა ესაიამ, ამოცის ძემ, ხიზკიასთან მაცნენი და შეუთვალა: „ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი, პასუხად იმისა, რასაც მევედრებოდი სენახერიბის, აშურის მეფის, წინააღმდეგ, –

²²აი, სიტყვა, რომელსაც ამბობს უფალი მასზე: აბუჩად აგიგდებს, დაგცინებს, ქალწული, ასული სიონისა! თავს გააქნევს შენს უკან ასული იერუსალიმისა.

²³ვის ძრახავდი და ვის აგინებდი? და ვისზე აიმაღლე ხმა? შენ ზემოდან დაჰყურებდი ისრაელის წმიდას.

²⁴შენი მონების პირით აგინებდი უფალს და ამბობდი: ‘ჩემი მრავალი ეტლით ავედი მთების სიმაღლეზე, ლიბანის კალთებზე და ავჩეხე მისი მაღალი კედრები, მისი რჩეული კვიპაროსები, მივაღწიე მის მწვერვალამდე, მის უღრან ტევრამდე.

²⁵ჭები დავთხარე და ვსვი წყალი, და ჩემი ტერფებით ამოვაშრე ეგვიპტის ყველა მდინარე.’

²⁶განა არ გსმენია, რომ ადრიდანვე ვამზადებდი ამას? და, რაც ძველთაგანვე მქონდა დასახული, ახლა მოვაწიე იმით, რომ ციხე-ქალაქებს ანადგურებ შენ, ნანგრევების გროვებად აქცევ.

²⁷და მათ მცხოვრებთ ღონე მიეხადათ, ძრწიან და შერცხვენილნი სხედან; ხორშაკით გამომხმარ მინდვრის ბალახს დაემსგავსნენ, მწვანე მოლს, ერდოებსა და კლდეებზე მოდებულ ხავსს.

²⁸ვიცი შენი ჯდომა და დგომა, შენი გამოსვლა და შესვლა, და შენი გაცოფება ჩემს წინააღმდეგ.

²⁹რადგან შენ გაცოფებულხარ ჩემს წინააღმდეგ და შენი ურდოების ხმაურმა ამოაღწია ჩემს ყურამდე, ნესტოებში ჩემს რგოლს გაგიყრი და ჩემს ლაგამს ამოგდებ ყბებში, და უკან გაგაბრუნებ იმავე გზით, რომლითაც მოხვედი.

³⁰და ეს იქნება, ეზეკია, ნიშანი შენთვის: ამ წელს ნაგერალი ჭამეთ, და მომდევნო წელს – ველურად გაზრდილი; მესამე წელს კი დათესეთ და მომკეთ, გააშენეთ ვენახები და ჭამეთ მათი ნაყოფი.

³¹იუდას სახლის გადარჩენილი ნატამალი კვლავ გაიდგამს დაბლა ფესვს და ნაყოფს გამოიღებს მაღლა.

³²რადგან იერუსალიმიდან გამოვა ნატამალი და გადარჩენილი – სიონის მთიდან ჩამოვლენ, ცაბაოთ უფლის რისხვით აღსრულდება ეს.

³³ამიტომ ასე ამბობს უფალი აშურის მეფეზე: ვერ ამოვა ის ამ ქალაქში და ვერ ისვრის აქ ისარს, ვერ მიადგება მას ფარით და ვერ მიწაყრილს ვერ მოაწყობს მის წინ.

³⁴იმავე გზით გაბრუნდება უკან, რომლითაც მოვიდა, და ვერ შემოვა ის ამ ქალაქში, – ამბობს უფალი. –

³⁵მე დავიცავ ამ ქალაქს, რათა ვიხსნა ის ჩემთვის და ჩემი მსახურის, დავითისთვის.“

³⁶გავიდა უფლის ანგელოზი და დასცა აშურელთა ბანაკში 185 ათასი მებრძოლი. ადგნენ დილით და, აჰა, ირგვლივ უსულო გვამები ყრია.

³⁷აიყარა და წავიდა სენახერიბი, აშურის მეფე და ცხოვრობდა ნინევეში.

³⁸და ერთხელ, როდესაც თაყვანს სცემდა ნისროქს, თავის ღმერთს, მის სახლში, ადრამელექმა და სარეცერმა, მისმა ძეებმა, დასცეს ის მახვილით, და გაიქცნენ არარატის ქვეყანაში, და მის ნაცვლად გამეფდა ესარხადონი, მისი ძე.