Read სბს–2013 ესაია 44 Bible Online

ესაია 44 - სბს–2013 bible

ესაია 44

¹და ახლა ისმინე, იაკობ, მონაო ჩემო, და ისრაელ, ჩემო რჩეულო!

²ასე ამბობს უფალი, შენი შემქმნელი და გამომსახველი, დედის მუცლიდან შენი შემწე: ნუ გეშინია, ჩემო მსახურო, იაკობ; და შენ, იეშურუნ, რომელიც მე აგირჩიე;

³მე გადმოვადენ წყლებს მწყურვალ მიწაზე და ნაკადებს – გამომხმარ ბელტებზე; ჩემს სულს მოვაფენ შენს თესლ-ტომზე, და ჩემს კურთხევას – შენს მოდგმაზე.

⁴და აღმოცენდებიან ისინი ბალახებს შორის, როგორც ძეწნები წყლის პირებზე.

⁵ერთი იტყვის: „მე უფლისა ვარ!“ მეორე იაკობის სახელით ივლის, სხვა ხელზე დაიწერს: „მე უფლისა ვარ“ და სახელად ისრაელი დაერქმევა.

⁶ასე ამბობს უფალი, ისრაელის მეუფე და მისი გამომხსნელი, ცაბაოთ უფალი: მე ვარ პირველი და მე ვარ უკანასკნელი, და ჩემს გარდა არ არის სხვა ღმერთი.

⁷ვინ არის ჩემი მსგავსი? დაე წარმოთქვას, გამოაცხადოს და მიამბოს დალაგებულად ყოველივე იმ დღიდან, რაც შევქმენი ძველი ხალხი; ანდა მომავალი გითხრან მოსვლამდე.

⁸ნუ გეშინიათ და ნუ ფრთხით! მე ხომ ძველთაგან გაუწყეთ ყოველივე, მოგიყევით, და თქვენ ხართ ჩემი მოწმენი. განა არის სხვა ღმერთი ჩემს გარდა? არა, არავითარი სხვა კლდე მე არ ვიცი.

⁹კერპების ყოველი მკეთებელი არარაობაა და თვით კერპები და მათი მოყვარულნიც უსარგებლონი არიან; მათი მოწმენი ვერაფერს ხედავენ, ვერაფერს ხვდებიან – ამიტომაც შერცხვენილნი იქნებიან.

¹⁰ვინ გამოსახავს ღმერთებს, და ვინ ჩამოასხავს კერპებს, რომელნიც სრულიად უსარგებლონი არიან?

¹¹კერპების ყველა თანამდგომი შერცხვება; მათი გამკეთებლები ხომ ადამიანები არიან და სხვა არაფერი; შეიკრიბოს ყველა და ერთად დადგნენ – შეშინდებიან და ყველა შერცხვება.

¹²მჭედელი რკინის ნაკეთობას ნაკვერჩხლებზე ახურებს, კვერით ჭედავს. შრომობს ოსტატის ძლიერი მაჯა; ჭამის დროც არა აქვს, იქანცება, წყალი ვერ დაულევია – ბოლოს ძალაც ეცლება.

¹³ხურო ლარს გაჭიმავს, მონიშნავს ხეს, ხელეჩოთი თლის, საჭვრეთლით ამუშავებს, აგლუვებს, კაცის სახეს აძლევს, აკოხტავებს, რათა დადგას სახლში.

¹⁴გაჩეხავს კედრებს, ირჩევს ძელქვას ან მუხას; ინიშნავს ხეებს ტყეში, დრომდე უცდის მათ დაზრდას; ან რგავს ფიჭვს, რომელსაც წვიმები ზრდიან.

¹⁵სწვავს კაცი ხეს, ეზიდება, რათა გათბეს. აჩაღებს კერიას, აცხობს პურს; კერპებსაც აკეთებს და თაყვანს სცემს, გამოჩორკნის ხის კერპს და ქედს უხრის მას.

¹⁶ნახევარ ხეს ცეცხლში წვავს, ნახევრით ხარშავს ხორცს და მიირთმევს. თბება და ამბობს: „ოჰ, გავთბი, ცეცხლმა გააკაშკაშა აქაურობა!“

¹⁷მორის ნარჩენისგან ღმერთი გამოჩორკნა, თავის კერპად, ქედს უხრის მას, თაყვანს სცემს და ევედრება მას და ამბობს: „დამიფარე, რადგან ჩემი ღმერთი ხარ შენ!“

¹⁸ამ ხალხს არაფერი ესმის, ვერაფერს ხვდება; მან დაუხშო მას ხედვა, რომ ვერაფერი დაინახოს, და – გული, რომ ვერაფერს მიხვდეს.

¹⁹არავინ დაფიქრებულა, გონება არავის ჰყოფნის, რომ თქვას: „იმ ხის ნახევარი ცეცხლში დავწვი მის ნაკვერჩხალზე პური გამოვიცხვე, ხორცი შევიწვი და შევჭამე. მისი მონარჩენით ნუთუ სისაძაგლე უნდა გამოვჩორკნო, ხის ნაგლეჯს უნდა ვეთაყვანო?“

²⁰ფერფლსა მწყემსავს ის, მოტყუებულმა გულმა გზა-კვალი აურია. სულს ვერ გადაირჩენს და ვერ იტყვის: „ჩემს მარჯვენაში მხოლოდ სიცრუეა!“

²¹გახსოვდეს, იაკობ, და გახსოვდეს, ისრაელ, რადგან ჩემი მონა ხარ; მე გამოგსახე: ჩემი მონა ხარ ისრაელ! ვერ დაგივიწყებ, ისრაელ!

²²წარვხოცე მე, როგორც ნისლი, შენი დანაშაულებანი და როგორც ჯანღი – შენი ცოდვები! მობრუნდი ჩემსკენ, რადგან მე გამოგისყიდე შენ!

²³გიხაროდეთ, ცანო, რადგან უფალმა მოიმოქმედა ეს! შემოსძახეთ, მიწის უფსკრულნო! დასჭექეთ მხიარულად, მთებო! შენც, ტყეო და შენმა ყველა ხემ! რადგან გამოისყიდა უფალმა იაკობი და ისრაელში განდიდდა.

²⁴ასე ამბობს უფალი, შენი გამომხსნელი და დედის მუცელში შენი გამომსახველი: „მე ვარ უფალი, ყოვლისშემოქმედი, ცის გარდამრთხმელი, დედამიწის დამგები,

²⁵რომელიც არარაობად აქცევს ცრუწინასწარმეტყველთა ნიშნებს და ააშკარავებს მისანთა შეშლილობას, უკან ახევინებს ბრძენთ და მათ ცოდნას სისულელედ აქცევს,

²⁶თავისი მსახურის სიტყვას აღასრულებს, და თავის მოციქულთა რჩევას განასრულებს, ვინც ამბობს იერუსალიმზე: ‘დასახლდება’ და იუდას ქალაქებზე – ‘აშენდება, და მის ნანგრევებს მე აღვადგენ!’“

²⁷ის ეუბნება უფსკრულს: „ამოხმი! და შენს ნაკადებს მე ამოვაშრობ!“

²⁸ვინც ამბობს კიროსზე: „მწყემსია ჩემი! და ჩემს ყველა სურვილს ის აღასრულებს!“ და ეუბნება იერუსალიმს: „აშენდები!“ და ტაძარს – „კვლავ აღიმართები!“