Read სბს–2013 იერემია 17 Bible Online

იერემია 17 - სბს–2013 bible

იერემია 17

¹იუდაელთა ცოდვები რკინის საჭრეთლითაა ამოღარული, ალმასის წვეტითაა ამოკაწრული მათი გულის ფიცარზე და თქვენს სამსხვერპლოთა რქებზე.

²როგორც თავიანთ შვილებზე, ისე წუხან ისინი თავიანთ სამსხვერპლოებსა და აშერებზე ფოთლოვანი ხეების ძირას და მაღალ ბორცვებზე.

³შენს მთებს, მთელ შენს ქონებას და შენს საგანძურებს საძარცვავად მივცემ, და მთელ შენს მაღლობებს – შენი ცოდვების წილ მთელ შენს საზღვრებში.

⁴შენს გამო დაკარგავ სამკვიდროს, რომელიც მე მოგეცი; მტრებს მიგცემ მონად იმ ქვეყანაში, რომელიც შენ არ გინახავს, რადგან თქვენ გააღვივეთ ჩემი რისხვის ცეცხლი, რომელიც საუკუნოდ იგიზგიზებს.

⁵ასე ამბობს უფალი: წყეულია კაცი, რომელიც ადამიანებში ხედავს დასაყრდენს და ხორციელში ეძებს შემწეობას, და რომლის გულიც შორდება უფალს.

⁶იქნება იგი ეული, ეკლიანი ბუჩქივით უდაბნოში, ვერსაიდან იხილავს სიკეთეს და იცხოვრებს გადახრუკულ ტრამალზე, ბიცოვან და დაუსახლებელ მიწაზე.

⁷კურთხეულია კაცი, რომელსაც უფლის იმედი აქვს, და უფალია მისი საესავი.

⁸და იქნება ის, როგორც წყლის ნაკადებთან დარგული ხე, და ნოტიოზე გაიდგამს ფესვებს, და არ შეშინდება, როცა ხვატი დააცხრება მიწას, არ დაუჭკნება ნორჩი ყლორტები, გვალვიანი წელიწადი ვერ შეაშინებს, და არ მოაკლდება კეთილი ნაყოფი.

⁹ცბიერია გული კაცისა, უკუღმართია, ვინ შეიცნობს მას?

¹⁰მე, უფალი, გულთამხილავი ვარ და თირკმელთა გამომცდელი, რათა მივაგო ყოველ კაცს მისი გზისამებრ, მის საქმეთა ნაყოფისამებრ.

¹¹გნოლმა გამოჩეკა გუგულის კვერცხები, რაც მას არ დაუდვია. ასეა უსამართლოდ მომხვეჭელი კაციც – ცხოვრების შუაძალზე დაკარგავს, რაც მისი არ იყო, და ბოლოს ცარიელი რჩება.

¹²დიდების ტახტი, დასაბამიდან ამაღლებული, არის ჩვენი საწმიდრის ადგილი.

¹³უფალო სასოებაო ისრაელისაო, ყოველნი, რომელთაც მიგატოვეს, შერცხვებიან! ყველა ჩემი უარმყოფელი მიწაზე დაიწერება, რადგან მიატოვეს უფალი, ცოცხალი წყლის წყარო.

¹⁴განმკურნე მე, უფალო, და გავჯანმრთელდები; გამომიხსნი და გამოხსნილი ვიქნები, რადგან შენა ხარ ჩემი დიდება.

¹⁵აჰა, ისინი მეუბნებიან მე: რა იქნაო უფლის სიტყვები? აბა, გვეწიოსო!

¹⁶მე არ დავღლილვარ შენს კვალზე სვლით, და ბედითი დღეც არა მსურდა გამთენებოდა. რაც წარმოუთქვამთ ჩემს ბაგეებს, შენს წინაშეა.

¹⁷ნუ გახდები ჩემთვის საშინელება, შენა ხარ ჩემი თავშესაფარი გასაჭირის ჟამს.

¹⁸სირცხვილით შერცხვნენ ჩემი მდევნელნი, და მე ნუ შევრცხვები! შემუსვრით შეიმუსრნენ ისინი და მე ნუ შევიმუსრები! მოაწიე მათზე უბედურების დღე და დალეწე ისინი უმძიმესი დარტყმით!

¹⁹ასე მითხრა მე უფალმა: წადი და დადექიო საერთო კარიბჭესთან, სადაც შემოდიან და საიდანაც გადიან იუდას მეფენი; და ასევე იერუსალიმის ყველა სხვა კარიბჭესთან.

²⁰და უთხარი მათ: ისმინეთ უფლის სიტყვა, იუდას მეფენო, ყველა იუდაელნო და იერუსალიმის მკვიდრნო, შემომსვლელნო ამ კარიბჭეებში!

²¹ასე ამბობს უფალი: თავს გაუფრთხილდით, და შაბათ დღეს ტვირთს ნუ აიკიდებთ და ნუ შემოიტანთ იერუსალიმის კარიბჭეებში.

²²თქვენი სახლებიდან ნუ გამოიტანთ ტვირთს შაბათ დღეს და ნურაფერს გააკეთებთ. წმიდად იუქმეთ შაბათი დღე, როგორც ვუბრძანე თქვენს მამებს,

²³მაგრამ მათ არ მისმინეს და ყური არ მათხოვეს; გაჯიუტდნენ, რათა არ გაეგოთ და ჭკუა არ ესწავლათ ჩემგან.

²⁴მაგრამ თუ ყურადღებით მომისმენთ მე, – ამბობს უფალი, – და შაბათ დღეს არ შეიტანთ ტვირთს ამ ქალაქის კარიბჭეებში და წმიდად შეინახავთ შაბათს და არ ისაქმებთ ამ დღეს,

²⁵შემოვლენ ამ ქალაქის კარიბჭეებით მეფენი და მთავრები, რომლებიც დავითის ტახტზე სხედან, შემოვლენ ეტლებითა და ცხენებით, ისინი და მათი მთავრები, იუდაელნი და მკვიდრნი იერუსალიმისა, და დასახლდება ეს ქალაქი საუკუნოდ.

²⁶და მოვლენ იუდას ქალაქებიდან, იერუსალიმის შემოგარენიდან, ბენიამინის მიწიდან, მთიდან და ბარიდან, და სამხრეთიდან, რათა მოიტანონ სრულადდასაწველი და მსხვერპლი, პურეულის ძღვენი და გუნდრუკის ძღვენი, და მოიტანონ სამადლობელო მსხვერპლები უფლის სახლში.

²⁷და თუ არ მომისმენთ და წმიდად არ იუქმებთ შაბათ დღეს და ტვირთს აიკიდებთ ამ დღეს და შეიტანთ იერუსალიმის კარიბჭეებში, მე ცეცხლს მივცემ მის კარიბჭეებს, რომელიც შეჭამს იერუსალიმის სასახლეებს და არ ჩაქრება.