Read სბს–2013 იერემია 34 Bible Online

იერემია 34 - სბს–2013 bible

იერემია 34

¹სიტყვა, რომელიც იყო იერემიას მიმართ უფლისაგან, როდესაც ბაბილონის მეფე ნაბუქოდონოსორი და მთელი მისი ლაშქარი, და ქვეყნის ყველა სამეფო, რომლებიც მისი ძალაუფლების ქვეშ იყვნენ, და ყველა ხალხები ალყაში იქცევდნენ იერუსალიმსა და ყველა მისი შემოგარენის ქალაქებს.

²ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: წადი და უთხარი ცედეკიას, იუდას მეფეს: ასე ამბობს-თქო უფალი: აჰა, მე ვაძლევ ამ ქალაქს ბაბილონის მეფეს ხელთ და ცეცხლში დაწვავს იგი მას.

³შენ თავს ვერ დააღწევ მისი ხელიდან, რადგან შეგიპყრობენ და მის ხელთ გადაგცემენ, და შენი თვალები იხილავენ ბაბილონის მეფის თვალებს, და მისი ბაგეები დაელაპარაკებიან შენს ბაგეებს, და ბაბილონში წახვალ.

⁴მაშ ისმინე უფლის სიტყვა, ცედეკია, იუდას მეფევ! ასე ამბობს უფალი შენზე: შენ მახვილით არ გიწერია სიკვდილი,

⁵მშვიდობით მოკვდები. და როგორც შენი მამებისთვის – შენი წინამორბედი მეფეებისათვის – დაკრძალვისას აკმევდნენ საკმეველს, ისევე დააკმევენ შენთვისაც და დაგატირებენ: ვაი, უფალოო! და ეს ახდება, რადგან მე ვიწინასწარმეტყველე ეს, – ამბობს უფალი.

⁶და უთხრა იერემია წინასწარმეტყველმა ცედეკიას, იუდას მეფეს, ყველა ეს სიტყვა იერუსალიმში.

⁷ხოლო ბაბილონის მეფის ლაშქარი კი ალყაში იქცევდა იერუსალიმსა და იუდას ქალაქებს – ლაქიშსა და ყაზეკას; რადგან იუდეის ქალაქებიდან ეს ორი ქალაქიღა იყო გამაგრებული.

⁸სიტყვა, რომელიც იყო იერემიას მიმართ უფლისაგან მას შემდეგ, რაც მეფე ცედეკიამ აღუთქვა მთელ ხალხს, რომელიც იერუსალიმში ცხოვრობდა, რომ თავისუფლება გამოეცხადებინათ;

⁹ყოველ კაცს უნდა გაეაზატებინა თავისი ყმა და მხევალი, ებრაელი ქალი და კაცი, რათა აღარავის ჰყოლოდა მონად თავისი მოძმე ებრაელი.

¹⁰და დამორჩილდა ყველა მთავარი და მთელი ხალხი, ვისაც კი აღთქმა ჰქონდა დადებული, რომ თავისუფლად გაუშვებდნენ თითოეულ თავის მსახურს და თითოეულ თავის მხევალს, რათა აღარ დაემონებინათ მეტად, – და დამორჩილდნენ და გაათავისუფლეს.

¹¹მაგრამ შემდეგ გადაიფიქრეს და დაიბრუნეს თავიანთი მსახურები და მხევლები, რომლებიც გააზატეს, და კვლავ დაიმორჩილეს ისინი მსახურებად და მხევლებად.

¹²და იყო უფლის სიტყვა იერემიას მიმართ ნათქვამი:

¹³ასე ამბობს უფალი, ისრაელის ღმერთი: მე აღთქმა დავდე თქვენს მამებთან იმ დღეს, როდესაც ეგვიპტის ქვეყნიდან, მონობის სახლიდან, გამოვიყვანე ისინი და ვუთხარი:

¹⁴ყოველი შვიდი წლის ბოლოს გაუშვით-მეთქი თითოეულმა თქვენი მოძმე ებრაელი, რომელიც მოგეყიდათ და ექვს წელიწადს გემსახურათ, გააზატეთ-მეთქი. მაგრამ თქვენმა მამებმა არ გამიგონეს, ყურიც არ შეიბერტყეს.

¹⁵დღეს კი თქვენ შემობრუნდით და სწორად მოიქეცით ჩემს თვალში, რომ თავისუფლება გამოუცხადა თითოეულმა თავის მოძმეს, და აღთქმა დადო ჩემს წინაშე სახლში, რომელიც ჩემი სახელით იწოდება;

¹⁶მაგრამ შემდეგ გადაიფიქრეთ და შებღალეთ ჩემი სახელი, და დაიბრუნეთ თითოეულმა თავისი მსახური და თავისი მხევალი, რომლებიც გააზატეთ და გაუშვით, საითაც გული მიუწევდათ, და კვლავ აიძულებთ, რათა გყავდეთ თქვენს მსახურებად და თქვენს მხევლებად.

¹⁷ამიტომ ასე ამბობს უფალი: თქვენ არ მისმინეთ მე, რომ თავისუფლება გამოგეცხადებინათ თითოეულს თავისი მოძმისათვის და თავისი მოყვასისათვის. ამიტომაც აჰა, მე თავისუფლებას გიცხადებთ თქვენ, – ამბობს უფალი, – მახვილის, შავი ჭირისა და შიმშილისათვის, და აბუჩად გაგხდით ქვეყნის ყველა სამეფოსათვის.

¹⁸და ჩემი აღთქმის დამრღვევ ხალხს, რომელთაც არ შეასრულეს ჩემი აღთქმის სიტყვები, ჩემს წინაშე რომ დადეს, როცა ორად გააფეშხოვეს ხბო და მის ნაწილებს შორის გაიარეს,

¹⁹იუდას მთავრებს და იერუსალიმის მთავრებს, საჭურისებსა და მღვდლებს, ქვეყნის მთელ ერს, ვინც გაფეშხოვებული ხბოს ფეშხოებს შუა გაიარეს,

²⁰მივცემ მათი მტრებისა და მათი სულის მაძიებელთა ხელთ, და მათი გვამები ცის ფრინველთა და ტყის ნადირთა კერძი გახდება.

²¹და ცედეკიას, იუდას მეფეს, და მის მთავრებს ჩავყრი მათ მტერთა, მათი სულის მაძიებელთა და ბაბილონის მეფის ლაშქრის ხელში, რომელმაც უკან დაიხია თქვენგან.

²²აჰა, მე ვუბრძანებ, – ამბობს უფალი, – და მოვაბრუნებ მათ ამ ქალაქისაკენ, და იბრძოლებენ მის წინააღმდეგ, და დაიპყრობენ მას და ცეცხლით გადაბუგავენ, იუდას ქალაქებს კი უკაცრიელ უდაბნოდ ვაქცევ.