Read სბს–2013 იერემია 48 Bible Online

იერემია 48 - სბს–2013 bible

იერემია 48

¹ასე ამბობს ცაბაოთ უფალი, ისრაელის ღმერთი, მოაბზე: ვაი ნებოს! რადგან გაუდაბურდა; კირიათაიმი შერცხვენილია და დაპყრობილი; გაწბილებულია ციხესიმაგრე და დანგრეული.

²წახდა მოაბის დიდება; ხეშბონში ბოროტება განიზრახეს მის წინააღმდეგ: მოდით და ამოვძირკვოთო ეს ხალხი. მადმენა, შენც განადგურდები, მახვილი მოგდევს უკან!

³კივილის ხმა ისმის ხორონაიმიდან: გატიალება და ნგრევაა დიდი!

⁴შეიმუსრა მოაბი, კივიან მისი პატარები.

⁵რადგან ლუხითის აღმართზე ტირილი არ წყდება; და ხორონაიმიდან მომხვდურთ ნგრევისა და კივილის ხმა ესმით:

⁶გაიქეცით, იხსენით თქვენი სულები! და ღვიის ბუჩქივით იქნებით უდაბნოში.

⁷რადგან შენ ესავდი შენს ნამოქმედარსა და შენს საგანძურებზე, შენც შეგიპყრობენ და ქემოშსაც გადაასახლებენ თავის მღვდლებთან და მთავრებთან ერთად.

⁸და მძარცველი დაეცემა ყოველ ქალაქს, და ვერცერთი ქალაქი ვერ გადარჩება; ხეობა განადგურდება და აოხრდება ველ-მინდვრები, როგორც უფალმა თქვა.

⁹მიეცით ფრთები მოაბს, რომ გაფრინდეს, მისი ქალაქები უკაცრიელ უდაბნოდ იქცევიან.

¹⁰წყეულიმც იყოს, ვინც უფლის საქმეს უდიერად ექცევა და წყეულიმც იყოს, ვინც თავის მახვილს სისხლით არ ღებავს!

¹¹უშფოთველად იყო მოაბი სიყრმიდანვე, განისვენებდა, როგორც ღვინოა თავის თხლეზე. და არ გადაუღიათ ჭურჭლიდან ჭურჭელში, და ტყვეობაში არ წაუყვანიათ. ამიტომაც შერჩა თავისი გემო და სურნელება არ დაუკარგავს.

¹²მაგრამ მოდის დღეები, – ამბობს უფალი, – და მე გავუგზავნი მას მათ, ვინც გადაიღებენ! გადაიღებენ მას, ჭურჭელს დაუცარიელებენ და ქვევრებს დაუმსხვრევენ.

¹³და შერცხვება მოაბი ქემოშის გამო, როგორც ისრაელის სახლი შერცხვა მათი იმედის, ბეთელის, გამო.

¹⁴როგორღა ამბობთ: მამაცნი ვართ და ომისათვის ძალმოსილნიო?

¹⁵გაიძარცვა მოაბი და მტერი ავიდა მის ქალაქებში, და მისი რჩეული ჭაბუკნი სასაკლაოზე ჩავიდნენ, ამბობს უფალი, ცაბაოთია მისი სახელი.

¹⁶მოახლოვდა მოაბის აღსასრული და ძალზე მოისწრაფის მისი უბედურება.

¹⁷დაიტირეთ, ყველამ, ვინც მის ირგვლივ ცხოვრობთ და ყველამ, ვინც კი მისი სახელი იცით, თქვით: როგორ შეიმუსრაო არგანი ძლიერებისა, კვერთხი დიდებისა!

¹⁸ჩამოდი დიდებიდან და დაჯექი ურწყულში, დიბონში მცხოვრებო ასულო, რადგან მოაბის წარმწყმედი ამოვა შენთან და დაანგრევს შენს ციხესიმაგრეებს.

¹⁹დადექი გზისპირას და თვალი ადევნე, ყაროყერის მკვიდრო, ჰკითხე გამოქცეულს და თავდახსნილს: რა მოხდა-თქო?

²⁰შერცხვენილია მოაბი, რადგან გაცამტვერდა; იქვითინეთ და იკივლეთ, აუწყეთ არნონში, რომ განადგურებულია მოაბი.

²¹სასჯელმა უწია დაბლობ ქვეყანას – ხოლონს, იაჰცას და მეფაყათს,

²²და დიბონს, ნებოს და ბეთ-დიბლათაიმს,

²³და კირიათაიმს, ბეთ-გამულს და ბეთ-მაყონს,

²⁴და კერიოთს, ბოცრას და მოაბის ქვეყნის ყველა შორეულ და მახლობელ ქალაქს.

²⁵მოაბს მოემტვრა რქები და გადაიმსხვრა მისი მაჯა, – ამბობს უფალი.

²⁶დაათვრეთ იგი, რადგან უფლის წინაშე მედიდურობს; და დაე, იგოროს მოაბმა თავის ნარწყევში და თავად გახდეს სასაცილო.

²⁷განა მასხრად არ იგდებდი ისრაელს? განა ქურდებში წაუსწრეს მას, რომ მის ყოველ ხსენებაზე თავს აქნევ ნიშნის მოგებით?

²⁸დატოვეთ ქალაქები და კლდეებში დაეშენეთ, მოაბის მკვიდრნო, და მღვიმეთა პირას დაბუდებული მტრედივით იყავით.

²⁹გვესმა მოაბის ამპარტავნობა, მეტისმეტად ამაყია ის; გვესმა მისი ქედმაღლობა და მისი ამპარტავნობა, მისი მედიდურობა და მისი დიდგულობა.

³⁰მე ვიცი, – ამბობს უფალი, – მისი სიცოფე, ფუჭი ქადილი და ფუჭი საქმე.

³¹ამიტომ ვივალალებ მოაბზე და ყველა მოაბელზე ვიქვითინებ; და კირ-ხერესის კაცებზე იკვნესებს ჩემი გული.

³²იაყზერზე მეტად დაგიტირებ, სიბმას ვენახო! შენი ლერწები ზღვას გადასწვდნენ, იაყეზერის ზღვას მისწვდნენ; შენს საზაფხულო ხილსა და შენს მოწეულ ყურძენს მძარცველი დაეცა.

³³წაერთვა სიხარული და ლხენა ქარმელსა და მოაბის ქვეყანას; და დავწრიტე ღვინო შენს საწნახლებში; აღარ დაწურავენ მხიარული ყიჟინით; ბრძოლის გნიასი იქნება და არა სასიხარულო ყიჟინა.

³⁴ხეშბონის კივილს ელეყალემდე და იაჰაცამდე ბანს მისცემენ ცოყარიდან ხორონაიმამდე და ყეგლათ-შელიშიამდე, რადგან ნიმრიმის წყლებიც დაშრება.

³⁵და მოვსპობ მოაბში ყველას, – ამბობს უფალი, – ვისაც მსხვერპლი მიაქვთ მაღლობებზე და თავიანთ ღმერთებს უკმევენ.

³⁶ამიტომ სალამურივით კვნესის ჩემი გული მოაბზე; კირ-ხერესის ხალხზე მიკვნესის გული სალამურივით, რადგან მათი მონაგარი დაიღუპა,

³⁷გადაპარსული აქვს ყველას თავი, შეჭრილი აქვს ყველას წვერი, დასერილი აქვს ყველას ხელები და წელზე ჯვალო არტყია.

³⁸მოაბის ბანებსა და მოედნებზე გლოვის ხმა ისმის, რადგან მე დავლეწე მოაბი უსარგებლო ჭურჭელივით, – ამბობს უფალი.

³⁹როგორ დაიქცა, როგრ მოთქვამენ, როგორ შეირცხვინა თავი და შეიქნა მოაბი სამასხროდ და შესაზარად ირგვლივმყოფთათვის.

⁴⁰რადგან ასე თქვა უფალმა: ორბივით დააფრინდება მოაბს და ფრთებს გაშლის მასზე.

⁴¹დაიპყრობენ ქალაქებს და ციხესიმაგრეებს დაიკავებენ; და იმ დღეს მოაბის ვაჟკაცთა გული მშობიარე ქალის გულივით გახდება.

⁴²და გაქრება მოაბი ხალხთაგან, რადგან გაუმედიდურდა უფალს.

⁴³შიში, ხნარცვი და მახე გელით, მოაბის მკვიდრნო, – ამბობს უფალი.

⁴⁴შიშისაგან გაქცეული ხნარცვში ჩავარდება და ხნარცვიდან ამოსული მახეში გაებმება, რადგან მოვაწევ მოაბზე მისი განკითხვის წელს, – ამბობს უფალი.

⁴⁵ხეშბონის ჩრდილში შეჩერდნენ ღონემიხდილი ლტოლვილნი; მაგრამ ცეცხლი გამოვარდა ხეშბონიდან და ალი სიხონის წიაღიდან, და საფეთქელი შეუტრუსა მოაბს და თხემი შფოთის ამტეხთ.

⁴⁶ვაი შენ, მოაბო, დაიკარგა ხალხი ქემოშისა, რადგან ტყვედ არიან წაყვანილნი შენი ძენი და დატყვევებულნი არიან შენი ასულნი.

⁴⁷მაგრამ დავაბრუნებ მოაბის ტყვეებს უკანასკნელ დღეებში! – ამბობს უფალი. აქ თავდება მოაბის განაჩენი.