Read სბს–2013 ეზეკიელი 17 Bible Online

ეზეკიელი 17 - სბს–2013 bible

ეზეკიელი 17

¹და იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი თქმული:

²ადამის ძევ! გამოიცანი გამოცანა და უთხარი იგავი ისრაელიანთ.

³და თქვი: ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: დიდი ორბი, ფართოფრთებიანი, გრძელნაკრტენიანი, ხშირბუმბულიანი, ჭრელი ბუმბულით დაფარული, მოფრინდა ლიბანში და კენწერო მოგლიჯა კედარს.

⁴მოტეხა მისი მთავარი ყლორტი და წაიღო ქანაანის ქვეყანაში და მოვაჭრეთა ქალაქში დადო.

⁵და აიღო იმ ქვეყნის თესლი და ჩათესა ნაყოფიერ ველზე, სადაც წყალი უხვად იყო, და ტირიფივით დარგო.

⁶აღმოცენდა იგი და შეიქმნა რტოგაშლილი ვაზი, დაბალი, მისი ლერწები ორბისაკენ მიიწევდა და მისი ფესვებიც მის ქვეშ იყო. და შეიქმნა ვაზი და გამოიტანა წიდნები და გაუშვა ბაბილონი.

⁷და იყო ერთი დიდი ორბი, ფართოფრთებიანი და ხშირბუმბულიანი; და ამ ვაზმა მიმართა თავისი ფესვები მისკენ და თავისი ლერწები მისკენ გაიშვირა, რათა მას მოერწყა ეს ვაზი მისი ნარგავის კვალიდან.

⁸კარგ ნიადაგში იყო იგი დარგული უხვ წყლებთან, რათა ამოეყარა მორჩები და მოესხა ნაყოფი, რომ გამხდარიყო საუცხოო ვაზი.

⁹უთხარი, ასე ამბობს-თქო უფალი ღმერთი: წარმატება თუ ექნება? განა მის ფესვებს არ ამოძირკვავენ და მის ნაყოფს არ მოგლეჯენ და არ გახმება იგი? ყველა მისი ყლორტი გახმება. და არ იქნება საჭირო დიდი ძალა და მრავალი ხალხი, რათა აღმოფხვრან იგი ძირფერსვიანად.

¹⁰და, აჰა, დარგულია, მაგრამ თუ აღორძინდება? განა არ გახმება, როცა აღმოსავლეთის ქარი ეკვეთება? იმავე კვლებში გახმება, სადაც გაიზარდა.

¹¹და იყო სიტყვა უფლისა ჩემდამი თქმული:

¹²უთხარი მეამბოხე სახლს: ნუთუ არ იცით რას ნიშნავს ეს? უთხარი: აჰა, მოვიდა ბაბილონის მეფე იერუსალიმს და წაიყვანა მისი მეფე და მისი მთავარნი, და მიიყვანა ისინი თავისთან ბაბილონში.

¹³და სხვა ვინმე წაიყვანა სამეფო მოდგმიდან და აღთქმა დაუდო მას და დაადებინა ფიცი, და ძლიერნი იმ ქვეყნისა წაიყვანა თავისთან,

¹⁴რათა ყოფილიყო სამეფო დამდაბლებული და არ ამაღლებულიყო, მაგრამ დაეცვა მასთან კავშირი და მტკიცედ მდგარიყო.

¹⁵ხოლო ის აუჯანყდა მას, მოციქულები გაგზავნა ეგვიპტეში, რათა მიეცათ მისთვის ცხენები და ბევრი ხალხი; მაგრამ განა წარმატება ექნება მას? განა გადარჩება ამის გამკეთებელი? მან აღთქმა დაარღვია და გადარჩება?

¹⁶ცოცხალი ვარ მე! – ამბობს უფალი ღმერთი, – თუ თავისი გამმეფებელი მეფის ქვეყანაში, ბაბილონში, არ მოკვდეს ის, ვინც არაფრად ჩააგდო ფიცი, რომ ჩემი აღთქმა დაერღვია.

¹⁷დიდი ლაშქრითა და დიდძალი ხალხითაც ვერაფერს უშველის მას ფარაონი ამ ომში, როცა აღიმართება მიწაყრილები და აიგება საბრძოლო გოდლები მრავალი სულის გასაჟლეტად.

¹⁸არაფრად ჩააგდო ფიცი, რომ ჩემი აღთქმა დაერღვია; და, აჰა, მისცა თავისი ხელი და ყოველივე ეს გააკეთა მან; ვერ გადარჩება.

¹⁹ამიტომ ასე ამბობს უფალი ღმერთი: ცოცხალი ვარ მე! ჩემს ფიცს, რომელიც აბუჩად აიგდო, და ჩემს აღთქმას, რომელიც დაარღვია, მის თავზე დავათევ!

²⁰და ვესვრი მას ჩემს ბადეს და მოემწყვდევა ჩემს სათხეველში; მოვიყვან მას ბაბილონში და იქ განვსჯი მას მისი მუხთლობისთვის, რომლითაც მიმუხთლა მე.

²¹და მისი რაზმებიდან ყველა გაქცეული, მახვილით დაეცემა და გადარჩენილთ ყველა ქარს გავატან; და მაშინ მიხვდებით, რომ მე, უფალმა, ვთქვი ეს.

²²ასე ამბობს უფალი ღმერთი: ავიღებ ტოტს მაღალი კედარიდან და დავრგავ; ზემოთა ყლორტებიდან მოვწყვეტ ყველაზე ნაზს და მაღალ და ასვეტილ მთაზე დავრგავ.

²³ისრაელის უმაღლეს მთაზე დავრგავ მას და გაშლის ტოტებს და გამოიღებს ნაყოფს; და გახდება დიდებული კედარი; და მის ქვეშ დაბინავდება ყველა ფრინველი, ყველა ფრთოსანი მის შტოთა ჩრდილში დაიბუდებს.

²⁴და გაიგებს ველის ყველა ხე, რომ მე ვარ უფალი, რომელიც ვადაბლებ მაღალ ხეს, ვამაღლებ დაბალ ხეს, ვახმობ ნედლ ხეს და ვაყვავებ გამხმარ ხეს. მე, უფალი ვამბობ ამას და აღვასრულებ.