Read სბს–2013 მარკოზის სახარება 14 Bible Online

მარკოზის სახარება 14 - სბს–2013 bible

მარკოზის სახარება 14

¹ორი დღის შემდეგ პასექისა და უფუარობის დღესასწაული იყო. მღვდელმთავარნი და მწიგნობარნი ეძიებდნენ, როგორ შეეპყრათ იგი მზაკვრობით და მოეკლათ.

²და ამბობდნენ: „ოღონდ დღესასწაულზე არა, რათა ხალხი არ აღშფოთდეს.“

³და როდესაც ბეთანიაში იყო, სიმონ კეთროვანის სახლში, და ინახად იჯდა, მივიდა ქალი, რომელსაც ალაბასტრონის ჭურჭლით ძვირად ღირებული ნარდის სუფთა ნელსაცხებელი ჰქონდა, გატეხა ალაბასტრონი და თავზე დაასხა მას.

⁴იყვნენ იქ ზოგიერთნი, რომლებიც აღშფოთებით ლაპარაკობდნენ ერთმანეთში: „ასე რად დაიხარჯა ნელსაცხებელი?

⁵ხომ შეიძლებოდა ამ ნელსაცხებლის გაყიდვა სამას დინარზე მეტად და ღარიბებისათვის დარიგება?“ და კიცხავდნენ მას.

⁶იესომ თქვა: „მოეშვით მაგას, რატომ აწუხებთ? მან კეთილი საქმე გამიკეთა მე.

⁷რადგან ღარიბები მუდამ თქვენთან გყავთ და, თუკი მოისურვებთ, შეგიძლიათ სიკეთე უყოთ მათ. მე კი მუდამ არ გეყოლებით.

⁸მან გააკეთა, რაც შეეძლო: წინასწარ სცხო ჩემს სხეულს ნელსაცხებელი დასამარხავად.

⁹ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: სადაც კი იქადაგება სახარება მთელ ქვეყნიერებაზე, იტყვიან იმასაც, რაც მან გააკეთა, მის მოსაგონებლად.“

¹⁰იუდა ისკარიოტელი, ერთი იმ თორმეტთაგანი, წავიდა მღვდელმთავრებთან, რათა გაეცა იგი.

¹¹მათ მოისმინეს და გაიხარეს, და აღუთქვეს მას ვერცხლის მიცემა. ის კი მარჯვე შემთხვევას ეძებდა, რათა გაეცა იგი.

¹²უფუარობის პირველ დღეს, როცა პასექი იკვლება, მისმა მოწაფეებმა უთხრეს მას: „სად გინდა, რომ წავიდეთ და მოგიმზადოთ საჭმელად პასექი?“

¹³და გაგზავნა ორი თავის მოწაფეთაგან და უთხრა მათ: „წადით ქალაქში და შემოგხვდებათ კაცი, რომელსაც კოკით წყალი მოაქვს. გაჰყევით მას

¹⁴და სადაც შევა, უთხარით სახლის პატრონს: მოძღვარმა თქვა: ‘სად არის ჩემი სასტუმრო ოთახი, ჩემს მოწაფეებთან ერთად რომ ვჭამო პასექი?’

¹⁵და ის გიჩვენებთ ზემო დარბაზს, მოფარდაგებულსა და გამზადებულს. იქ მოგვიმზადეთ.“

¹⁶გამოვიდნენ მისი მოწაფეები და წავიდნენ ქალაქში, და იპოვეს, როგორც მან უთხრა, და მოამზადეს პასექი.

¹⁷როდესაც მოსაღამოვდა, მოვიდა თორმეტთან ერთად.

¹⁸და როცა ისხდნენ და ჭამდნენ, იესომ თქვა: „ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: ერთი თქვენგანი, რომელიც ჩემთან ერთად ჭამს, გამცემს მე.“

¹⁹ისინი შეწუხდნენ და ეკითხებოდნენ სათითაოდ: „მე ხომ არა?“

²⁰მან უთხრა მათ: „ერთი თორმეტთაგანი, ჩემთან ერთად ჯამში რომ ჩააწობს.

²¹რადგან კაცის ძე მიდის, როგორც დაწერილია მასზე, მაგრამ, ვაი იმ კაცს, ვის მიერაც გაიცემა კაცის ძე. ჯობდა იმ კაცისათვის, რომ არ დაბადებულიყო.“

²²და როდესაც ისინი ჭამდნენ, აიღო იესომ პური, აკურთხა, დატეხა, მისცა მათ და თქვა: „აიღეთ და ჭამეთ – ეს არის ჩემი სხეული!“

²³აიღო სასმისი, მადლი შესწირა და მისცა მათ, და იქიდან შესვა ყველამ.

²⁴უთხრა მათ: „ეს არის ჩემი სისხლი ახალი აღთქმისა, მრავალთათვის დაღვრილი.

²⁵ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ: აღარ შევსვამ ვაზის ნაყოფისაგან იმ დღემდე, როდესაც შევსვამ ახალს ღმერთის სასუფეველში.“

²⁶და იგალობეს და გავიდნენ ზეთისხილის მთაზე.

²⁷ეუბნება მათ იესო: „ყველანი ცდუნდებით, რადგან დაწერილია: ‘დავცემ მწყემსს და გაიფანტებიან ცხვრები.’

²⁸მაგრამ ჩემი აღდგომის მერე წინ წაგიძღვებით გალილეაში.“

²⁹პეტრემ უთხრა მას: „თუნდაც ყველანი ცდუნდნენ, მაგრამ მე არა!“

³⁰და ეუბნება მას იესო: „ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ამაღამ, სანამ მამალი ორჯერ იყივლებდეს, სამჯერ უარმყოფ მე.“

³¹ის კი მეტი დაჟინებით ამბობდა: „თუნდაც შენთან ერთად მოვკვდე, არ უარგყოფ.“ ასევე ამბობდნენ ყველანი.

³²მივიდნენ ადგილზე, რომლის სახელია გეთსემანია, და ეუბნება თავის მოწაფეებს: „ისხედით აქ, სანამ ვილოცებ.“

³³წაიყვანა თავისთან ერთად პეტრე, იაკობი და იოანე. და იწყო წუხილი და ურვა.

³⁴ეუბნება მათ: „დამწუხრებულია ჩემი სული სიკვდილამდე. იყავით აქ და იფხიზლეთ.“

³⁵გაიარა მცირედი და დაემხო მიწაზე და ლოცულობდა, რათა, თუ შესაძლებელი იყო, ასცდენოდა ეს ჟამი.

³⁶და თქვა: „აბბა, მამაო, შენთვის ყოველივე შესაძლებელია. ამაცილე ეს სასმისი. მაგრამ არა რაც მე მსურს, არამედ, რაც – შენ.“

³⁷მიდის და პოულობს მათ მძინარეთ და ეუბნება პეტრეს: „სიმონ, გძინავს? ვერ შესძელი, ერთ საათს გეფხიზლა?

³⁸იფხიზლეთ და ილოცეთ, რომ არ ჩავარდეთ განსაცდელში. სული მხნეა, ხორცი კი უძლური.“

³⁹და კვლავ წავიდა, ლოცულობდა და იმავე სიტყვებს ამბობდა.

⁴⁰და კვლავ მივიდა და მძინარენი ჰპოვა ისინი, რადგან თვალები დამძიმებოდათ, და არ იცოდნენ, რა ეპასუხათ მისთვის.

⁴¹და მივიდა მესამედ და ეუბნება მათ: „თქვენ ისევ გძინავთ და განისვენებთ? კმარა. მოვიდა ჟამი. აჰა, კაცის ძე გადაეცემა ცოდვილთა ხელთ.

⁴²ადექით, წავიდეთ. აჰა, მოახლოვდა ჩემი გამცემი.“

⁴³და უეცრად, როდესაც ჯერ კიდევ ლაპარაკობდა, მოვიდა იუდა, ერთი თორმეტთაგანი, და მასთან ერთად ხალხი მახვილებით და კეტებით – მღვდელმთავართა, მწიგნობართა და უხუცესთაგან.

⁴⁴მიეცა მის გამცემს მათთვის ნიშანი და ეთქვა: „ვისაც მე ვეამბორები, ის არის, შეიპყარით და დაცვით წაიყვანეთ.“

⁴⁵და მივიდა, მყისვე მიუახლოვდა მას და ეუბნება: „რაბი!“ და ეამბორა.

⁴⁶მათ კი ხელი დაადეს და შეიპყრეს იგი.

⁴⁷ერთმა იქ მდგომთაგან იძრო მახვილი, სცა მღვდელმთავრის მონას და ყური ჩამოათალა.

⁴⁸მიუგო იესომ და უთხრა მათ: „როგორც ავაზაკზე, ისე გამოხვედით ჩემს შესაპყრობად მახვილებითა და კეტებით.

⁴⁹ყოველდღე თქვენთან ვიყავი ტაძარში და გასწავლიდით, და არ შეგიპყრივართ. მაგრამ უნდა აღსრულდეს წერილები.“

⁵⁰და მიატოვეს იგი და გაიქცნენ ყველანი.

⁵¹ერთი ჭაბუკი, რომელსაც შიშველ სხეულზე ტილო მოესხა, მიჰყვებოდა მას და შეიპყრეს იგი.

⁵²და შეატოვა ტილო და შიშველი გაიქცა.

⁵³და მიიყვანეს იესო მღვდელმთავართან. და მოიყარა თავი ყველა მღვდელმთავარმა, უხუცესმა და მწიგნობარმა.

⁵⁴პეტრე შორიდან მიჰყვებოდა მას თვით მღვდელმთავრის ეზომდე, და დაჯდა მსახურებთან და ცეცხლს მიეფიცხა.

⁵⁵მღვდელმთავარნი და მთელი სინედრიონი ეძებდნენ მოწმობას იესოს წინააღმდეგ, რათა მოეკლათ იგი, მაგრამ ვერ პოულობდნენ.

⁵⁶მრავალი ცრუდ მოწმობდა მის წინააღმდეგ, მაგრამ ეს მოწმობანი ერთმანეთს არ ემთხვეოდა.

⁵⁷ზოგნი წამოდგნენ და ცრუდ მოწმობდნენ მის წინააღმდეგ და ამბობდნენ:

⁵⁸„ჩვენ მოვისმინეთ, რომ ამბობდა: ‘დავანგრევ ამ ხელთქმნილ ტაძარს და სამ დღეში ავაშენებ სხვას, ხელთუქმნელს.’“

⁵⁹მაგრამ არც მათი მოწმობანი ემთხვეოდა ერთმანეთს.

⁶⁰დადგა მღვდელმთავარი შუაში და ჰკითხა იესოს: „არაფერს უპასუხებ? რა არის, რასაც ესენი შენს წინააღმდეგ მოწმობენ?“

⁶¹ის კი დუმდა და არ პასუხობდა. კვლავ ეკითხება მღვდელმთავარი და ეუბნება: „შენა ხარ ქრისტე, ძე კურთხეულისა?“

⁶²იესომ თქვა: „მე ვარ. იხილავთ კაცის ძეს ძალის მარჯვნივ მჯდომარეს და ცის ღრუბლებთან ერთად მომავალს.“

⁶³მღვდელმთავარმა შემოიხია სამოსი და თქვა: „რაღად გვინდა მოწმეები?

⁶⁴თქვენ მოისმინეთ გმობა. რას იტყვით?“ მაშინ ყველამ დასდო მსჯავრი მას, როგორც სიკვდილის თანამდებს.

⁶⁵და დაუწყეს ზოგიერთებმა მას ფურთხება; სახე დაუფარეს, სცემდნენ და ეუბნებოდნენ: „იწინასწარმეტყველე!“ და მსახურები სახეში ურტყამდნენ.

⁶⁶როდესაც პეტრე ქვემოთ, ეზოში იყო, მივიდა მასთან მღვდელმთავრის ერთი მხევალთაგანი,

⁶⁷დაინახა ცეცხლს მიფიცხებული პეტრე, დააკვირდა და ეუბნება: „შენც ნაზარეველთან ერთად იყავი, იესოსთან.“

⁶⁸მან უარყო და თქვა: „არ ვიცი და არც მესმის, რას ამბობ.“ გავიდა ეზოს გარეთ და მამალმა იყივლა.

⁶⁹მხევალმა დაინახა იგი და კვლავ დაიწყო ლაპარაკი იქ მდგომთა გასაგონად, ესეც იმათთაგანიაო.

⁷⁰მან კი კვლავ უარყო. მცირე ხნის შემდეგ იქ მდგომებმა კვლავ უთხრეს პეტრეს: „ნამდვილად იმათგანი ხარ, რადგან შენც გალილეველი ხარ, კილოზეც გეტყობა.“

⁷¹და დაიწყო მან თავის წყევლა და ფიცილი: „არ ვიცნობ იმ კაცს, ვისზეც მელაპარაკებით.“

⁷²და მყისვე მეორედ იყივლა მამალმა და პეტრეს გაახსენდა სიტყვა, რომელიც იესომ უთხრა: სანამ მამალი ორჯერ იყივლებდეს, სამჯერ უარმყოფ მე. და ატირდა.