Read სბს–2013 ლუკას სახარება 14 Bible Online

ლუკას სახარება 14 - სბს–2013 bible

ლუკას სახარება 14

¹მოხდა ისე, რომ ერთ შაბათ დღეს ის ფარისეველთა ერთი მთავრის სახლში შევიდა პურის საჭმელად, და ისინი უთვალთვალებდნენ მას.

²და, აჰა, მის წინაშე წარდგა ერთი კაცი, წყალმანკით დაავადებული.

³მიმართა იესომ და უთხრა რჯულის მოძღვრებს და ფარისევლებს: „შეიძლება თუ არა განკურნება შაბათს?“

⁴ისინი დუმდნენ. და შეეხო მას, განკურნა და გაუშვა.

⁵და უთხრა მათ: „რომელიმე თქვენგანს ვირი, ან ხარი რომ ჩაუვარდეს ჭაში შაბათ დღეს, განა მყისვე არ ამოიყვანს?“

⁶და ვერ შეძლეს ამაზე პასუხის გაცემა.

⁷როდესაც შენიშნა, როგორ ირჩევდნენ წინა ადგილებს მოწვეულები, იგავი უთხრა მათ:

⁸„ვინმემ რომ ქორწილში მიგიწვიოს, ნუ დაჯდები წინა ადგილზე, ვაითუ შენზე უფრო საპატიო სხვა ჰყავდეს მოწვეული,

⁹რომ არ მოვიდეს შენი და მისი მასპინძელი და არ გითხრას: ‘დაუთმე ამას შენი ადგილი!’ მაშინ შერცხვენილს უკანასკნელი ადგილის დაკავება მოგიწევს.

¹⁰მაგრამ როცა მიგიწვევენ, მიდი და დაჯექი ბოლო ადგილზე, რომ მოვიდეს შენი მასპინძელი და გითხრას: ‘მეგობარო, გადაბრძანდი უფრო მაღლა!’ მაშინ გექნება მეტი დიდება ყოველი თანამეინახის წინაშე.

¹¹რადგან ყველა, ვინც თავს აიმაღლებს, დამდაბლდება, და ვინც თავს დაიმდაბლებს, ამაღლდება.“

¹²უთხრა თავის მასპინძელსაც: „როდესაც სადილს ან ვახშამს გამართავ, ნუ მოიწვევ შენს მეგობრებს, ნურც შენს ძმებს, ნურც შენს ნათესავებს, ნურც მდიდარ მეზობლებს, რათა მერე იმათაც არ მიგიწვიონ და არ მიიღო სამაგიერო,

¹³არამედ, როცა ლხინს მართავ, მოიწვიე გლახაკნი, ხეიბრები, კოჭლები და ბრმები.

¹⁴და ნეტარი იქნები, რადგან მათ არაფერი აქვთ, რომ მოგიზღან. მაგრამ შენ მართალთა აღდგომისას მოგეზღვება.“

¹⁵ეს რომ გაიგონა ერთმა მასთან მჯდომმა, უთხრა მას: „ნეტარია, ვინც ჭამს პურს ღმერთის სასუფეველში.“

¹⁶მან კი უთხრა მას: „ერთმა კაცმა დიდი პურობა გამართა და ბევრი მოიწვია.

¹⁷პურობის დრომ რომ მოაღწია, გააგზავნა თავისი მონა, რათა წვეულთათვის ეთქვა: ‘მობრძანდით, ყველაფერი მზად არის.’

¹⁸და ყველამ ერთხმად დაიწყო მობოდიშება. პირველმა თქვა: ‘ყანა ვიყიდე და მის სანახავად უნდა წავიდე, გთხოვ, მაპატიო;’

¹⁹მეორემ უთხრა: ‘ხუთი უღელი ხარი ვიყიდე და მათ გამოსაცდელად მივდივარ, გთხოვ, მაპატიო;’

²⁰მესამემ უთხრა: ‘ცოლი შევირთე და ამის გამო არ შემიძლია მოსვლა.’

²¹დაბრუნდა მონა და აუწყა ეს თავის ბატონს. განრისხდა მაშინ მასპინძელი და უთხრა თავის მონას: ‘გადი სასწრაფოდ ქალაქის მოედნებზე და ქუჩებში, მომიყვანე გლახაკნი, ხეიბრები, ბრმები და კოჭლები.’

²²და უთხრა მონამ: ‘ბატონო, აღსრულებულია, რაც ბრძანე, და კიდევ დარჩა ადგილი.’

²³და უთხრა ბატონმა მონას: ‘გადი გზებზე და ორღობეებში, დაიყოლიე ხალხი, რომ მოვიდნენ, რათა აივსოს ჩემი სახლი,

²⁴რადგან გეუბნებით: ვერავინ იმ წვეულთაგან ვერ იგემებს ჩემს პურობას!’“

²⁵მივიდა მასთან დიდძალი ხალხი და ის მიუბრუნდა მათ და უთხრა:

²⁶„თუ ვინმე მოვა ჩემთან და არ მოიძულებს თავის მამას და დედას, ცოლსა და შვილებს, ძმებსა და დებს, საკუთარ თავსაც კი, იგი ვერ გახდება ჩემი მოწაფე.

²⁷ვინც არ იტვირთავს თავის ჯვარს და არ გამომყვება, ვერ გახდება ჩემი მოწაფე.

²⁸რადგან რომელიმე თქვენგანმა რომ კოშკის აშენება მოისურვოს, განა თავდაპირველად არ დაჯდება და არ იანგარიშებს იმ ფასს, რაც მის დასამთავრებლად იქნება საჭირო?

²⁹რადგან საძირკველს თუ ჩაყრის და ვერ დაამთავრებს, ყველა, ვინც დაინახავს, დაცინვას დაუწყებს,

³⁰და იტყვის: ‘ამ კაცმა შენება დაიწყო და ვეღარ დაამთავრა.’

³¹ანდა, რომელი მეფეა, რომ მეორე მეფის წინააღმდეგ ომი დააპიროს და ჯერ სათათბიროდ არ დაჯდეს, შეუძლია თუ არა 10 ათასით დაუხვდეს 20 ათას მომხვდურს?

³²თუ არა და, ვიდრე იგი ჯერ კიდევ შორს არის, ელჩობას მიუგზავნის და ზავსა სთხოვს.

³³ასევეა ყოველი თქვენგანი. ვინც უარს არ იტყვის ყველაფერზე, რაც აბადია, ვერ შეძლებს ჩემს მოწაფეობას.

³⁴კარგია მარილი, მაგრამ, თუ მარილმა ძალა დაკარგა, რიღათი აღდგება?

³⁵არც მიწისთვის გამოდგება, არც ნაკელისთვის, ამიტომ შორს გადაყრიან. ვისაც ყურები აქვს მოსასმენად, ისმინოს!“